Στα 13 του, το 1966, η Πολιτιστική Επανάσταση μόλις άρχιζε. Ενα βράδυ το κόμμα τον «μάζεψε» από την αυλή του σπιτιού του και τον έστειλε σε κέντρο κράτησης, μαζί με άλλα παιδιά αμφιλεγόμενων αξιωματούχων. Κάποια στιγμή κατάφερε και δραπέτευσε. Μέσα στη βροχή έτρεξε στο σπίτι του για να τον βοηθήσει η μητέρα του. «Μαμά, πεινάω» παρακαλούσε. Ομως, η μητέρα του, που είχε κι άλλα παιδιά και νοιαζόταν να μην της τα πάρουν, επέλεξε να καταγγείλει τον γιο της στις Αρχές του κόμματος.
- Από τον Βασίλη Γαλούπη
Ο έφηβος «αντι-επαναστάτης» στάλθηκε στην ύπαιθρο για να «επιμορφωθεί». «Την πρώτη φορά που βρήκα κρέας εκεί ήμουν τόσο πεινασμένος, που το έφαγα ωμό» εξομολογήθηκε ανατριχιαστικά χρόνια αργότερα. Μισό αιώνα μετά εκείνος ο τρομαγμένος νεαρός δραπέτης κάθεται στο τιμόνι του κόμματος που κάποτε σχεδόν συνέτριψε ολόκληρη την οικογένειά του. Εχοντας συγκεντρώσει κάθε εξουσία γύρω από τον εαυτό του, επιβεβαίωσε για τρίτη φορά την κυριαρχία του στο ΚΚΚ και οδεύει να γίνει ο μακροβιότερος ηγέτης της Κίνας μετά τον Μάο.
Ο Σι Τζινπίνγκ είναι σήμερα ο πιο ισχυρός ηγέτης της Κίνας από την εποχή του Μάο και ο πιο υπολογίσιμος «παίκτης» παγκοσμίως. Για να επιβιώσει, όμως, σε εκείνα τα δύσκολα χρόνια… έπρεπε να γίνει πιο «κόκκινος» και απ’ τους «κόκκινους».
Η Κίνα δεν συνηθίζει να βγάζει τα πολιτικά της άπλυτα στη φόρα. Ομως, το Σάββατο έκανε τον γύρο του κόσμου μια περίεργη σκηνή στο 20ό συνέδριο του κόμματος. Ο πρώην πρόεδρος, ο 79χρονος Χου Τζιντάο, καθόταν δίπλα στον Σι Τζινπίνγκ, όταν έσκυψε προς το μέρος του και κάτι του είπε. Η αντίδραση του Σι Τζινπίνγκ ήταν ένα νόημα. Ξαφνικά εμφανίστηκαν αξιωματούχοι, που έβγαλαν «σηκωτό» τον πρώην πρόεδρο, που έδειχνε απρόθυμος να τους ακολουθήσει από τη Μεγάλη Αίθουσα του Λαού.
Για το μυστήριο η επίσημη δικαιολογία του Πεκίνου ήταν ότι ο πρώην πρόεδρος «δεν αισθανόταν καλά», αλλά «είναι πολύ καλύτερα τώρα». Πράγματι, την πρώτη ημέρα του συνεδρίου περπατούσε με τη βοήθεια συνοδού. Αλλά, γιατί η… υποχρεωτική «έξοδος» έγινε μπροστά στις κάμερες; Η δεύτερη εξήγηση ήταν ότι η σκηνή αποτελούσε επίδειξη της πανίσχυρης εξουσίας του Σι Τζινπίνγκ.
«Ο κόσμος χρειάζεται την Κίνα» είπε το Σάββατο. Εως το 2030 η χώρα του θα ξεπεράσει τις ΗΠΑ ως η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου. Και όσο περισσότερο αναπτύσσεται η οικονομία της, τόσο μεγαλύτερη θα είναι και η γεωπολιτική δύναμή της.
Η μοίρα 1,4 δισ. ανθρώπων εξαρτάται από το μυαλό του Σι Τζινπίνγκ. Η Κίνα, όμως, επηρεάζει πια και ολόκληρο τον κόσμο. Ο ηγέτης της έχει αποφασίσει ότι θέλει να αλλάξει την παγκόσμια τάξη πραγμάτων, η οποία φτιάχτηκε από άλλους. Τάχθηκε εξ αρχής στο πλευρό της Ρωσίας του Πούτιν, ακριβώς επειδή θεωρεί ότι οι μεταπολεμικοί κανόνες γράφτηκαν από τη Δύση, και ότι οι όροι του παιχνιδιού είναι υποκριτικοί και ασεβείς για την κυριαρχία των κρατών.
Ο Σι Τζινπίνγκ ακολουθεί μια διττή πολιτική. Σε παγκόσμιο επίπεδο θέλει να υπάρχουν οι διεθνείς οργανισμοί, αλλά επιθυμεί να επαναπροσδιορίσει τις αρχές τους. Διμερώς, για να πάρει χώρες με το μέρος του χρησιμοποιεί το οικονομικό εκτόπισμα της Κίνας, στοχεύοντας σε κράτη που αισθάνονται «ριγμένα» από την αμερικανική ηγεσία.
Ακόμα και τώρα που μαίνεται ο πόλεμος Δύσης – Ρωσίας, ΗΠΑ και Ε.Ε. «φωτογραφίζουν» τον Σι Τζινπίνγκ ως τον μεγάλο εχθρό και θέλουν να φρενάρουν τον εμπορικό επεκτατισμό της Κίνας. Ομως, το σενάριο που τρέμουν περισσότερο είναι μην τυχόν και η Κίνα αλλάξει τροπάρι και στραφεί στην αυτάρκεια. Γιατί αυτό θα σήμαινε την απο-παγκοσμιοποίηση.
Ο Σι Τζινπίνγκ μπορεί να είναι σήμερα ο οικονομικός «πλανητάρχης», αλλά είναι και ο ηγέτης για τον οποίο γνωρίζουμε τα λιγότερα απ’ όλους. Πολλά γύρω από τη ζωή του αποτελούν ένα αίνιγμα, αφού πάντα φροντίζει οι «προσωπικές» πληροφορίες να δημοσιοποιούνται με το… σταγονόμετρο.
Στα χρόνια της πείνας και των διώξεων ο νεαρός Σι Τζινπίνγκ φυλακίστηκε επανειλημμένα και εξαναγκάστηκε σε σκληρή εργασία. Κάποια στιγμή οι ερυθροφρουροί απείλησαν ότι θα τον σκοτώσουν. «Μου είπαν ότι σου αξίζει να σε πυροβολήσουμε 100 φορές. Εγώ σκέφτηκα ότι το να σε πυροβολήσουν μία φορά δεν διαφέρει απ’ το να σε πυροβολήσουν 100, οπότε τι είχα να φοβηθώ;» είχε πει σε μια σπάνια αυτοαναφορική συνέντευξη 22 χρόνια πριν.
Μία από τις αδερφές του, τις οποίες επίσης καταδίωκαν οι ερυθροφρουροί του Μάο, αυτοκτόνησε. Ενας αδερφός του έφυγε στο βρετανικό τότε Χονγκ Κονγκ και ακόμα μία αδερφή του πήγε στον Καναδά. Ο πατέρας του είχε σταλεί σε στρατόπεδο για εφτά χρόνια επί Μάο. Αργότερα, όμως, επέστρεψε στο κόμμα και βοήθησε τον Σι Τζινπίνγκ στα πρώτα βήματά του.
Από το 1992 κιόλας δήλωνε στη «Washington Post» έτοιμος για το μεγάλο άλμα: «Ακόμα κι αν δεν κατανοείς πώς λειτουργεί η εξουσία, αναγκάζεσαι να καταλάβεις. Αυτό που εγώ βλέπω στην εξουσία δεν είναι μόνο τα επιφανειακά πράγματα: η δύναμη, η δόξα, το χειροκρότημα. Βλέπω τις φυλακές και την υποκρισία του κόσμου». Μια 20ετία μετά, όταν ανέλαβε το τιμόνι της υπερδύναμης, αποδείχθηκε ότι είχε μάθει πια πολύ καλά το παιχνίδι…
Βιογραφικό
Γεννήθηκε το 1953. Σπούδασε χημικός μηχανικός στο πανεπιστήμιο Τσινγκχουά του Πεκίνου και αργότερα Μαρξιστική Φιλοσοφία. Απορρίφθηκε εφτά φορές προτού καταφέρει να ενταχθεί στην κομμουνιστική νεολαία της Κίνας το 1971. Για να γίνει μέλος του κόμματος έκανε 10 φορές αίτηση. Από το 2012 ηγείται του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Του αρέσει το ποδόσφαιρο, το κολύμπι και να βλέπει την ταινία «ο Νονός».