Δεν είναι λίγοι αυτοί που συγκρίνουν την Τουρκία με την ναζιστική Γερμανία. Άλλωστε, όσοι γνωρίζουν ιστορία, ξέρουν πως ο μεγάλος εμπνευστής του Χίτλερ και του Μουσολίνι δεν ήταν άλλος από τον Κεμάλ Ατατούρκ.
Σήμερα ακόμα 100 χρόνια μετά από την γενοκτονία των Ελλήνων της Ιωνίας, του Πόντου, της Ίμβρου, της Τενέδου, της Κωνσταντινούπολης, των Αρμενίων, τον Ασσυρίων και 80 χρόνια από το Ολοκαύτωμα των Εβραίων, τίποτα δεν έχει αλλάξει.
Η αποκάλυψη που έρχεται από την Σουηδία, δείχνει ότι ο Ερντογάν και μέλη της οικογένειας του, χρηματοδοτούν ιστοσελίδες με ναζιστικό περιεχόμενο όπου εκτός από την διασπορά μίσους κατά των Ελλήνων, των Αρμενίων, των Εβραίων και ολόκληρης της Δύσης, γίνεται μία ευθεία προπαγάνδα στήριξης στην ισλαμική τρομοκρατία, από την μουσουλμανική αδελφότητα μέχρι την Al Qaeda.
Από την άλλη, η Δύση εξακολουθεί να θεωρεί την Τουρκία ως «σύμμαχο», διαπράττοντας το ίδιο εγκληματικό λάθος που έκανε με τον Χίτλερ. «Κατευνασμός» σε μία ρατσιστική και αναθεωρητική δύναμη δεν υφίσταται. Το έχει αποδείξει η ίδια η ιστορία. Αν δεν σταματήσουμε τώρα την Τουρκία, η Τουρκία δεν πρόκειται να σταματήσει…
Του Abdullah Bozkurt / Στοκχόλμη
Η τουρκική υπηρεσία πληροφοριών MIT παρήγαγε εν κρυπτώ περιεχόμενο για αρκετούς ακραίους αντισημιτικούς και αντιδυτικούς ιστότοπους που δημιουργήθηκαν και χρηματοδοτήθηκαν από τον Serhat Albayrak, έναν 49χρονο ύποπτο για οργανωμένο έγκλημα που είχε κατηγορηθεί στο παρελθόν ως συνεργάτης ενός άλλου Χρηματοδότη της Αλ Κάιντα.
Σύμφωνα με μια σειρά απόρρητων εγγράφων που εξασφάλισε το Nordic Monitor, ο Αλμπαϊράκ, γιος του ισλαμιστή ιδεολόγου Sadık Albayrak, ο οποίος καταδικάστηκε και εξέτισε ποινή φυλάκισης, χρηματοδότησε και παρείχε υλικοτεχνική υποστήριξη για πολλαπλούς ιστοτόπους που διακινούν μίσος που σπίλωσαν επικριτές και αντιπάλους του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με συκοφαντικό αντισημιτικό, αντιδυτικό περιεχόμενο.
Το μεγαλύτερο μέρος του περιεχομένου που δημοσιεύτηκε στους ιστότοπους παρεχόταν διακριτικά από τον Nuh Yılmaz, 48 ετών, έναν σκληροπυρηνικό ισλαμιστή που τοποθετήθηκε σε ανώτερη θέση στο MIT τον Αύγουστο του 2013 από την κυβέρνηση Ερντογάν. Ο Γιλμάζ είχε εργαστεί για μια τουρκική έκδοση τη δεκαετία του 1990 που χρηματοδοτήθηκε από το Ιράν και προωθούσε το ιρανικό καθεστώς. Το περιοδικό έκλεισε με δικαστική απόφαση και οι διευθυντές του κατηγορήθηκαν και παραπέμφθηκαν σε δίκη.
Δείγματα από τον αντισημιτικό ιστότοπο Medyagundem, ο οποίος διευθύνεται από κοινού από την ομάδα Turkuvaz και την τουρκική υπηρεσία πληροφοριών:
Οι ιστότοποι μαύρης προπαγάνδας της MIT ταυτοποιήθηκαν από τους ερευνητές ως οι medyagundem.com, medyasavar.com, haber10.com και karakutu.com. Το πιο διαβόητο ανάμεσά τους ήταν το Medyagundem, το οποίο έδινε θεωρίες συνωμοσίας εναντίον των Εβραίων και προωθούσε το μίσος εναντίον τους με εκατοντάδες άρθρα και συνέδεσε επικριτές του Ερντογάν με σιωνιστικές, δυτικές συνωμοσίες.
«Οι Εβραίοι καθιέρωσαν το σύστημά τους στην καταστροφή και την εξάλειψη όλων εκτός από αυτούς», ανέφερε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Medyagundem τον Ιούλιο του 2014. Το ανυπόγραφο άρθρο κατηγορούσε τους Εβραίους για όλους τους πολέμους στον κόσμο, υποστηρίζοντας ότι όσο περισσότερο μειώνεται ο παγκόσμιος πληθυσμός, τόσο μεγαλύτερη ποσότητα οξυγόνου θα έπαιρναν οι Εβραίοι. «Όπου υπάρχει πόλεμος στον κόσμο, ακόμα κι αν ο Εβραίος δεν είναι εκεί, θα εμπλακεί με τα όπλα και το υλικό της πολεμικής βιομηχανίας».
Τα άρθρα που δημοσιεύτηκαν στον ιστότοπο έκαναν έκκληση για μποϊκοτάζ γνωστών διεθνών εμπορικών σημάτων όπως η Coca Cola, επειδή κάθε σεντ που ξοδευόταν για μια κόκα κόλα θα μετατρεπόταν σε σφαίρες και βόμβες που χρησιμοποιούνται από αυτό που αποκαλούσε «δολοφονικό και τρομοκρατικό ισραηλινό κράτος». Έφερε τα σχόλια του Ερντογάν που συχνά περιέγραφε το Ισραήλ ως τρομοκρατικό κράτος που ακολουθούσε τα βήματα του Χίτλερ.
Επιτέθηκε ανελέητα στον Φετουλάχ Γκιουλέν, κάτοικο των ΗΠΑ και αυτοεξόριστο κριτικό που αντιτίθεται στην κυβέρνηση Ερντογάν, συκοφαντώντας τον για διαθρησκευτικό διάλογο και δραστηριότητες με Εβραίους, Χριστιανούς και άλλες θρησκευτικές ομάδες. Η συνάντηση του Γκιουλέν με Εβραίους ηγέτες όπως ο Αβραάμ Φόξμαν, ο τότε εθνικός διευθυντής του Συνδέσμου κατά της Δυσφήμισης (ADL), καθώς και η συνάντηση του Γκιουλέν με τον Πάπα το 1988, επικρίθηκαν. Ο μουσουλμάνος κληρικός χαρακτηρίστηκε άπιστος και φίλος των Σιωνιστών και του Βατικανού. Η αντιπολίτευση στην Τουρκία έλαβε επίσης το μερίδιο της των επιθέσεων δυσφήμισης από τον ιστότοπο.
Το περιεχόμενο που δημιουργήθηκε για το Medyagundem δημοσιεύτηκε και σε άλλους μαύρους ιστότοπους και ενισχύθηκε μέσω τρολ και μποτ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από μια ομάδα υπό τον έλεγχο των ανθρώπων του Ερντογάν.
Ο γαμπρός του Ερντογάν, εγκέφαλος της ναζιστικής προπαγάνδας
Ο Αλμπαϊράκ ήταν ασήμαντος και δεν τον ήξερε κανείς μέχρι που ο μικρότερος αδερφός του Μπεράτ, 44 ετών, παντρεύτηκε την κόρη του τότε πρωθυπουργού και σημερινού προέδρου Ερντογάν τον Ιούλιο του 2004. Ξαφνικά, ένα κόκκινο χαλί στρώθηκε γι ‘αυτόν στους επιχειρηματικούς κύκλους όπου οι άνθρωποι που ήθελαν να κάνουν επαφές με την κυβέρνηση άρχισαν να ασχολούνται μαζί του. Εργάστηκε στον ιδιωτικό τομέα έως ότου ο Ερντογάν αποφάσισε να τον φέρει για να διευθύνει την εφημερίδα Sabah, το ATV και άλλα μέσα ενημέρωσης που ανήκουν στην Turkuvaz Media, την κύρια μηχανή προπαγάνδας του τουρκικού καθεστώτος, το 2007.
Ο συγκεκριμένος όμιλος μέσων ενημέρωσης αποκτήθηκε με τη χρηματοδότηση που έλαβε ο Ερντογάν από μίζες που ελήφθησαν από φιλοκυβερνητικούς επιχειρηματίες με αντάλλαγμα επικερδείς κυβερνητικές συμβάσεις. Ο έλεγχος των μεγάλων μέσων ενημέρωσης Ipek και Zaman, τα οποία κατασχέθηκαν παράνομα από την κυβέρνηση στα τέλη του 2015 και στις αρχές του 2016, αντίστοιχα, παραδόθηκε επίσης στον Albayrak, δουλειά του οποίου ήταν να μετατρέψει αυτά τα μέσα ενημέρωσης σε κυβερνητικά φερέφωνα, κάτι που συνέβη σχεδόν αμέσως.
Με την εντεινόμενη πίεση στα υπόλοιπα μέσα ενημέρωσης, ειδικά μετά το κλείσιμο σχεδόν 200 μέσων ενημέρωσης τον Ιούλιο του 2016, ο Αλμπαϊράκ ουσιαστικά ανέλαβε τον έλεγχο δεκάδων τηλεοπτικών δικτύων, έντυπων εφημερίδων, ραδιοφωνικών σταθμών, πρακτορείων ειδήσεων και διαδικτυακών ειδήσεων, συμπεριλαμβανομένων των Hürriyet, Milliyet και CNN Türk. Σήμερα, ο Αλμπαϊράκ είναι γνωστός ως ο «ύπατος αρμοστής» που είναι υπεύθυνος για τη συντακτική γραμμή των τουρκικών μέσων ενημέρωσης για λογαριασμό του προϊσταμένου του Ερντογάν.
Εμπλοκή σε δίκτυο οργανωμένου εγκλήματος και χρηματοδότηση της τρομοκρατίας
Το μακρύ χέρι του τουρκικού συστήματος δικαιοσύνης έπιασε τον Αλμπαϊράκ όταν ενεπλάκη σε δίκτυο οργανωμένου εγκλήματος και καταχωρήθηκε ως ύποπτος σε έρευνα που διεξήχθη από εισαγγελείς στην Κωνσταντινούπολη το 2013. Την υπόθεση χειρίστηκε η οικονομική αστυνομία, η οποία εξέταζε τις παράνομες δραστηριότητες του υπηκόου της Σαουδικής Αραβίας Yasin al-Qadi, ο οποίος κάποτε είχε καταγραφεί ως χρηματοδότης της Αλ Κάιντα τόσο από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ όσο και από το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ.
Το κατηγορητήριο αναφέρει τον Serhat Albayrak ως ύποπτο αμέσως μετά το όνομα ενός κάποτε χρηματοδότη της Αλ Κάιντα:
Ο Αλ Κάντι διοχέτευε κρυφά χρήματα στην Τουρκία για να χρηματοδοτήσει εγχειρήματα που είχε σχεδιάσει η οικογένεια του Ερντογάν και εισέρχονταν παράνομα στην Τουρκία, αν και βρισκόταν υπό απαγόρευση ταξιδιών και δέσμευση περιουσιακών στοιχείων από την επιτροπή κυρώσεων του ΟΗΕ για την Αλ Κάιντα. Ο Αλμπαϊράκ και ο μικρότερος αδελφός του, καθώς και ο γιος του Ερντογάν, Μπιλάλ Ερντογάν, ήταν όλοι υπό έρευνα.
Το κατηγορητήριο, που εξασφάλισε το Nordic Monitor, απαριθμούσε τον al-Qadi ως ύποπτο με αριθμό 53, ακολουθούμενο από τον Serhat, ύποπτο αριθμό 54. Η υπόθεση αποσιωπήθηκε από την κυβέρνηση Ερντογάν το 2014 προτού ο εισαγγελέας είχε την ευκαιρία να την παραπέμψει σε δίκη.
Μια μελέτη των εγγράφων που έλαβε το Nordic Monitor αποκαλύπτει πώς οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες και ο Αλμπαϊράκ συνωμότησαν για τη διαχείριση αντισημιτικών, αντιδυτικών διαδικτυακών μέσων που αναφέρονται ως medyagundem.com, medyasavar.com, haber10.com και karakutu.com. Παρόλο που ο Albayrak και ο Yılmaz προσπάθησαν να καλύψουν τα ίχνη τους σε αυτή τη μυστική επιχείρηση, οι ερευνητές κατάφεραν ωστόσο να βρουν στοιχεία που αποκάλυπταν την ταυτότητα των υπόπτων και αποκάλυπταν τα απαίσια σχέδιά τους.
Η πιο δηλητηριώδης τοποθεσία ήταν το Medyagundem, το οποίο φαίνεται να είναι σε αδράνεια από το 2018, αλλά εξακολουθεί να είναι προσβάσιμο. Στα χαρτιά, ο ιδιοκτήτης της ιστοσελίδας ήταν ο Tutkun Akbaş και περιλάμβανε συγγραφείς που ήταν ανώνυμοι. Οι σύνδεσμοι του ιστότοπου με την ομάδα Turkuvaz του Albayrak και την υπηρεσία πληροφοριών αποκαλύφθηκαν όταν ο δημόσιος εισαγγελέας Ömer Solmaz ερεύνησε τον Akbaş και τον ιστότοπο μετά από μια σειρά ποινικών καταγγελιών που υποβλήθηκαν τον Ιούνιο του 2013 από Τούρκους δημοσιογράφους που ήταν στόχοι εκστρατείας μίσους και συκοφαντίας μέσω δυσφημιστικών άρθρων που δημοσιεύθηκαν. από τον ιστότοπο.
Η προκαταρκτική έκθεση ταυτοποίησε τους βασικούς υπόπτους που διαχειρίζονταν τους ιστότοπους μαύρης προπαγάνδας. Η αναφορά, που χαρακτηρίστηκε απόρρητη, χρησιμοποιήθηκε για να υποστηρίξει αιτήματα για υποκλοπές από δικαστή:
Με χρηματοδότηση από τον όμιλο Turkuvaz του Albayrak και μέσω περιεχομένου που παρείχε η MIT, ο ιστότοπος προσπάθησε να φέρει σε ανυποληψία ανεξάρτητους και επικριτικούς δημοσιογράφους και εφημερίδες μέσω ψεμάτων, συκοφαντίας και προσβολών, που συχνά διατυπώνονται με χυδαιότητες. Για παράδειγμα, δημοσιογράφοι όπως ο Ekrem Dumanlı, ο Bülent Keneş και ο Celil Sağır αποκαλούνταν «σιωνιστές», «ισραηλινοί πράκτορες», «πράκτορες της CIA», «τοπικοί συνεργάτες σε μια διεθνή συνωμοσία» και «υπηρέτες ξένων δυνάμεων».
Με εντολή της Γενικής Εισαγγελίας, η Δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος της Τουρκίας, κατάφερε να παρακολουθήσει τις διευθύνσεις IP των διακομιστών που χρησιμοποιούσε η MIT για την αποστολή ανώνυμου συντακτικού περιεχομένου στο Medyagundem. Αποδείχθηκε ότι ο Yılmaz και οι συνεργάτες του δεν έκαναν καν τον κόπο να προσπαθήσουν να κρύψουν το αποτύπωμά τους όταν έστελναν αντισημιτικά και αντιδυτικά άρθρα στον ιστότοπο.
Οι περισσότερες από τις διευθύνσεις IP που χρησιμοποιήθηκαν για την αποστολή περιεχομένου στη Medyagundem χρησιμοποιούσαν τουρκικούς διακομιστές, ενώ άλλες προέρχονταν από την Ουκρανία, την Πολωνία και το Καζακστάν. Όταν εξέτασαν τις διευθύνσεις IP από τους τουρκικούς διακομιστές, οι ερευνητές εγκλήματος στον κυβερνοχώρο διαπίστωσαν ότι τα ανώνυμα email στάλθηκαν από εμπορικά κέντρα όπως το Antares και το Acity Outlet, που βρίσκονται κοντά στα κεντρικά γραφεία της υπηρεσίας πληροφοριών στην περιοχή Yenimahalle της Άγκυρας. Το δωρεάν WiFi που διατίθεται σε χώρους όπως τα Starbucks σε αυτά τα εμπορικά κέντρα χρησιμοποιήθηκε για την αποστολή των email.
Με άλλα λόγια, οι πράκτορες του MIT δεν μπήκαν στον κόπο να προσπαθήσουν να κρύψουν τα ίχνη τους και αντ’ αυτού χρησιμοποίησαν την υπηρεσία Διαδικτύου που ήταν διαθέσιμη σε εμπορικά κέντρα κοντά στα κεντρικά γραφεία του MIT. Σε ορισμένες περιπτώσεις, χρησιμοποιήθηκε επίσης η δωρεάν σύνδεση στο Διαδίκτυο που διατίθεται στο Karacan Academi, μια ιδιωτική εταιρεία που διοργανώνει συμπληρωματικά μαθήματα για φοιτητές στη γειτονιά Kızılay της Άγκυρας, και το μπόουλινγκ Rollhouse Ankuva στο Bilkent.
Μέσα από την έρευνα των διωκτικών αρχών αποδείχτηκε η στενή σχέση του ομίλου που διαχειρίζεται η οικογένεια Ερντογάν τόσο με τους ιστότοπους, όσο και με τους αρθρογράφους που εξαπέλυαν επιθέσεις ναζιστικού τύπου. Η έρευνα όπως ήταν επόμενο αποσιωπήθηκε, οι ανώτατοι δικαστικοί κυνηγήθηκαν ανελέητα ως μέλη του δικτύου Γκιουλέν και συνεργάτες του στημένου πραξικοπήματος…
Η Τουρκία είναι αποδεδειγμένα ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την ανθρωπότητα, με την ανοχή και την συγκάλυψη διεφθαρμένων δυτικών ηγετών και αξιωματούχων.
