Ο Κυριάκος Μητσοτάκης συνεχίζει να ισχυρίζεται ότι δεν έχει καμία σχέση με τις υποκλοπές, δεν έχει καμία γνώση για τα άτομα που παρακολουθούντο. Άρα δεν έχει και καμία γνώση του υλικού που προέκυψε από την παρακολούθηση.
Ας το δεχτούμε, ως υπόθεση εργασίας.
Την ίδια στιγμή όμως ο εκπρόσωπος του, Γιάννης Οικονόμου, αφήνει αιχμές για την αναγκαιότητα των παρακολουθήσεων, έπειτα από την αποκάλυψη του «σκανδάλου Καϊλή».
Εδώ η κατάσταση αρχίζει και εκτροχιάζεται.
Η Εύα Καϊλή βρίσκεται στη λίστα με τους στόχους παρακολούθησης. Οι βελγικές αρχές όμως την είχαν στο στόχαστρο εδώ και ενάμιση χρόνο.
Οπωσδήποτε κάτι επιλήψιμο θα είχε προκύψει και από την παρακολούθηση που γινόταν από την Ελλάδα.
Επιλήψιμα είναι κι αυτά που προέκυψαν από την παρακολούθηση του Κωστή Χατζηδάκη.
Επιλήψιμα στοιχεία μπορεί να υπήρχαν και για άλλα πρόσωπα που βρίσκονταν υπό παρακολούθηση.
Που πήγαν λοιπόν όλα αυτά τα επιλήψιμα στοιχεία;
Διότι όπως προκύπτει από τα δελτία παρακολούθησης του Κώστα Χατζηδάκη, η ΕΥΠ έκανε εξαιρετική δουλειά. Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα ο συγκεκριμένος υπουργός που είχε αυτούς τους διαλόγους, θα είχε πάει σπίτι του και ακόμα παραπέρα.
Διότι λόγω των αποφάσεων του Κωστή Χατζηδάκη, η Ελλάδα κατέστη ενεργειακός όμηρος εχθρικών χωρών, με αντάλλαγμα τον πλουτισμό συγκεκριμένων καρτέλ στο χώρο της ενέργειας. Η ενεργειακή αυτονομία που διέθετε η Ελλάδα λόγω των λιγνιτών, εγκαταλείφθηκε. Απαγορεύτηκε σε νοικοκυριά, αγρότες και επιχειρήσεις να τοποθετήσουν φωτοβολταϊκά επάνω στις στέγες για να κερδίσουν την δική τους αυτονομία και να βοηθήσουν την εθνική οικονομία. Προκειμένου πάλι να πλουτίσουν συγκεκριμένα καρτέλ εις βάρος των νοικοκυριών, των αγροτών, των επιχειρήσεων, των βιοτεχνιών, των βιομηχανιών.
Υπάρχει λοιπόν πλήθος ενοχοποιητικών στοιχείων που προέκυψε από τις παρακολουθήσεις.
Και όμως, δεν υπάρχει ούτε μία παραπομπή στην ελληνική δικαιοσύνη, ως απόρροια αυτού του πολύτιμου υλικού.
Αντίθετα, αυτό το πολύτιμο υλικό το οποίο είναι εθνικής σημασίας, βρίσκεται σε κάποιο συρτάρι.
Εμείς να δεχτούμε ότι αυτό το συρτάρι δεν είναι του Κυριάκου Μητσοτάκη. Παρότι τα ψέματα του είναι συντριπτικά και συνεχή.
Προκύπτει λοιπόν περίτρανα ότι όποιος έδωσε την εντολή για την παρακολούθηση προσώπων, το έκανε από ιδιοτέλεια, προκειμένου να κατέχει το υλικό στα χέρια του και να εκβιάζει το πολιτικό σύστημα, δηλαδή την ίδια τη δημοκρατία.
Σύμφωνα με το περιβόητο επιτελικό κράτος, τέτοια εντολή θα μπορούσε να έχει δώσει μόνον ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ο οποίος πήρε την ΕΥΠ υπό την εποπτεία του. Δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να την έχει δώσει ο πράκτορας Θου Βου.
Ας υποθέσουμε όμως και πάλι ότι ο πρωθυπουργός όντως δεν γνώριζε.
Αυτός λοιπόν που γνώριζε και χρησιμοποίησε τις μυστικές υπηρεσίες της Ελλάδας προκειμένου να αλλοιώσει το πολίτευμα μέσω εκβιασμών κυβερνητικών στελεχών και πολιτικών της αντιπολίτευσης, έχει διαπράξει εσχάτη προδοσία.
Από σήμερα λοιπόν, η ελληνική δικαιοσύνη δεν πρέπει να ασχολείται με τίποτε άλλο παρά με την αποκάλυψη του εντολοδότη των παρακολουθήσεων. Μέχρι να βρεθεί αυτός, η Ελλάδα έχει τεράστιο πρόβλημα με την λειτουργία του πολιτεύματος. Η δικαιοσύνη οφείλει να τον εντοπίσει για να σώσει το πολίτευμα το οποίο δεν λειτουργεί. Είναι έρμαιο του κατόχου του υλικού υποκλοπών που αντί να κατευθυνθεί στην δικαιοσύνη, βρίσκεται στο συρτάρι αυτού που θέλει να αλλοιώσει την Δημοκρατία.