Ανήμερα τα Χριστούγεννα στον Μεσαίωνα, οι ευγενείς και οι άλλοι… έχοντες, έτρωγαν, έτρωγαν, έτρωχαν, μέχρι σκασμού!
Τη δεύτερη μέρα με την κοιλιά στο… πάτωμα έβλεπαν τα αποφάγια με αηδία. Τότε κάποιος έριξε την ιδέα:
-Δεν τα δίνουμε στους φτωχούς!
Στο πνεύμα των ημερών οι ευγενείς αφού είχαν φροντίσει για την κοιλιά τους σκέφτηκαν και την ψυχή τους που κάποια στιγμή θα… έβγαινε από το πολύ φαγητό ή τη χοληστερίνη και συμφώνησαν.
Έβαλαν τα αποφάγια σε μικρά κουτάκια και τα άφησαν για τους φτωχούς που δεν είχαν πρόβλημα πάχους και χοληστερίνης, πέθαιναν – κυριολεκτικά – από την πείνα.
Από τα ρωμαϊκά χρόνια η χειρονομία ονομάστηκε έθιμο, πέρασε στην Αγγλία και πήρε όνομα: Boxing Day από τα μικρά κουτάκια (box) που έβαζαν τις μερίδες με το φαγητό, όπως κάνουν καλή ώρα οι κυρίες των φιλόπτωχων ταμείων και των ΜΚΟ σήμερα.
Τον 19ο αιώνα, όταν οι έμποροι είχαν πάρει στον πλούτο τη θέση των ευγενών λόγω της Αυτοκρατορίας άρχισαν να ανταλλάσουν κι αυτοί δώρα, μεταξύ τους, για «καλή τύχη». Βλέπετε δεν είχε ανακαλυφθεί ακόμα ο όρος «δημόσιες σχέσεις».
Με τον καιρό το έθιμο πέρασε και στον αθλητισμό. Εδώ το κίνητρο ήταν οικονομικό. Ο κόσμος τη δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων είχε αργία. Την προηγούμενη είχε πέρασει με την οικογένειά του, ώρα λοιπόν να ξεσκάσει σε κάποια αθλητική διοργάνωση.
Το… έθιμο απλώθηκε σε όλη την επικράτεια της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Στο Nησί έπαιζαν ποδόσφαιρο και ράγκμπι, στο Κέμπτον Παρκ, είχαν την ιπποδρομία του Βασιλιά Γεωργίου του 6ου, στην Αυστραλία, στη Μελβούρνη καθιερώθηκε τουρνουά κρίκετ, στο Σίδνεϊ ιστιοπλοϊκός αγώνας, βλέπετε εκεί είναι καλοκαίρι.
Οι πολύ πλούσιοι βέβαια είχαν άλλη δραστηριότητα, το κυνήγι της αλεπούς.
Στο ποδόσφαιρο, αρχικά. διεξάγονταν δύο αγώνες, «κολλητά», 25 και 26 Δεκεμβρίου. Συνήθως έπαιζαν μεταξύ τους, ομάδες της πόλης, ή γειτονικές, ώστε οι φίλαθλοι και οι σύλλογοι, να μην ταλαιπωρούνται με μετακινήσεις.
Από τα τέλη του 1800, καταγράφονται επίσημες αναμετρήσεις: η Ντέρμπι αντιμετώπισε την Λίβερπουλ και την Γκλόσοπ το διήμερο του 1899, κερδίζοντας μάλιστα 3-2 και 4-1. Η παράδοση αγώνων, ανήμερα τα Χριστούγεννα, συνεχίστηκε, μέχρι την δεκαετία του 1950, με τα γειτονικά ντέρμπυ να προσελκύουν και το μεγαλύτερο αριθμό θεατών της χρονιάς. Για τελευταία φορά, πλήρη αγωνιστική είχαμε το 1957 (στην Σκωτία το 1971). Ενώ αγώνας της Α΄κατηγορίας (σημερινή Πρέμιερ), έγινε για τελευταία φορά στις 25/12/1965, ανάμεσα στην Μπλάκπουλ και την Μπλάκμπερν. Όμως κάτι οι έντονες διαμαρτυρίες πια των ποδοσφαιριστών και των μελών των συλλόγων, που ήθελαν έστω μια μέρα ξεκούρασης με τις οικογένειες τους, κάτι και τα θέματα μεταφοράς των οπαδών, με τα Δημόσια Μέσα που κι αυτά είχαν μειωμένα δρομολόγια λόγω εορτών, διέκοψαν το έθιμο.
Πλέον ποδόσφαιρο υπάρχει μόνο στις 26/12, μία ακόμη αγωνιστική στις 28, και το «εορταστικό πρόγραμμα» ολοκληρώνεται την Πρωτοχρονιά.
Το εορταστικό κλιμα επηρεάζει τις ομάδες και αφήνει χώρο για εκπλήξεις. Η πιο παραγωγική αγωνιστική, έγινε το 1963, με 66 (!) γκολ στην Πρώτη (τότε) Κατηγορία και μερικά εκπληκτικά αποτελέσματα: Μπάρνλεϊ-Μάντσεστερ Γ. 6-1, Φούλαμ-Ιπσουιτς 10-1, Γουεστ Χαμ-Μπλάκμπερν 2-8. Δύο μέρες μετά, που έγινε η επόμενη αγωνιστική, και τα ζευγάρια ήταν τα ίδια, με ανεστραμμένες έδρες (τακτική, που ακολουθήθηκε συχνά, ώστε να υπάρχει καλύτερος προγραμματισμός για τους συλλόγους και λιγότερη καταπόνηση), και τα αποτελέσματα ήταν «ανάποδα»: Μπλάκμπερν-Γουέστ Χαμ 1-3, Μάντσεστερ Γ.-Μπάρνλεϊ 5-1, Φούλαμ-Ιπσουιτς 2-4.
Στις μέρες μας η boxing day δίνει υπεραξία στα τηλεοπτικά δικαιώματα της Πρέμιερ. Μη βλέπετε που φέτος λόγω Μουντιάλ συμπιέστηκε το πρόγραμμα των πρωταθλημάτων σε όλη την Ευρώπη. Τις άλλες χρονιές τα άλλα ισχυρά πρωταθλήματα πάνε… διακοπές και τα κανάλια που έχουν τα δικαιώματα βλέπουν τους αγώνες της Πρέμιερ ως «σανίδα σωτηρίας» για να διατηρήσουν το κοινό (και τους διαφημιστές) τους!
