Ο Μιχάλης Δημητρακόπουλος όχι μόνο είναι ένας διεθνούς φήμης δικηγόρος, αλλά κι ένας μοναδικός διδάσκαλος της υψίστης επιστήμης, της φιλοσοφίας. Μ’ αυτό το «ζαμαί Κορωπί» που είπε, λίγο πριν πάει στην ψειρού το Ευάκι, πολλοί νόμισαν ότι δεν ξέρει γρυ γαλλικά και τα σκότωσε λόγω βαθυτάτης αγνοίας. Κι αυτά τα σκώμματα υποχρέωσαν τον σεμνό υπηρέτη της Θέμιδος να αυτοσαρκαστεί γνωστοποιώντας στο διαδίκτυο την πρόθεσή του να ανοίξει «φροντιστήριο Γαλλικών στο ΚΟΡΩΠΙ (Corrompu-e)», το οποίο θα το ονομάσει «ΖΑΜΑΙ (Jamais)».
Λίγοι οπαδοί της κεντροευρωπαϊκής σχολής σκέψεως «διάβασαν» σωστά το περιστατικό και το ανέλυσαν με άξονα την αληθινή πρόθεση πίσω από το ηθελημένο σφάλμα του κ. Δημητρακόπουλου. Ο δικηγόρος της εγκλείστου εις τας βελγικάς φυλακάς πασοκτζούς Εύας Καϊλή με την κάκιστη προφορά του στα γαλλικά δεν ήθελε τίποτε άλλο παρά να ενισχύσει τη γαλλομάθεια των Ελλήνων!
Αυτό το σκεπτικό αποδεικνύεται ως εξής: Στο «Τάδε Εφη Ζαρατούστρα» του Φρειδερίκου Νίτσε (1844-1900), στην ενότητα «Επιτύμβιο άσμα» (Das Grablied στο πρωτότυπο), αναφέρεται ρητά: «Μονάχα όπου υπάρχουν τάφοι υπάρχουν αναστάσεις!» (Und nur wo Gräber sind, gibt es Auferstehungen).
Σκοτώνοντας τα γαλλικά, με τρόπο ψυχρό και αδίστακτο, ματώνοντας την ψυχή των ανθρώπων που εργάζονται στο Γαλλικό Ινστιτούτο, που έφτιαξαν ολόκληρη αφίσα με αναφορά στον παγκόσμιο πλέον τουριστικό προορισμό του Κορωπίου, ο Μιχάλης Δημητρακόπουλος παρότρυνε τους Ελληνες να μάθουν γαλλικά! Η δολοφονία μιας φράσης ανέστησε τη θνήσκουσα γαλλομάθεια και σηματοδοτεί μια επανέναρξη της προσέγγισης Ελλήνων και Γαλατών, η οποία άρχισε προ της ελεύσεως του Μεγάλου Αλεξάνδρου, επισημοποιήθηκε κάπως περίεργα, όταν ο Μέγας Αλέξανδρος συναντήθηκε με πρεσβεία των Κελτών (βλ. Αρριανού «Αλεξάνδρου Ανάβασις» 1.4.6-1.5.7), και συνεχίστηκε απαίσια με τα πλιάτσικα και τις σφαγές που έκαναν οι πρόγονοι του κ. Μακρόν στην Ελλάδα.
Μετά το περιστατικό Δημητρακόπουλου βλέπουμε να σχηματίζονται ουρές έξω από τα (κλειστά λόγω εορτών) φροντιστήρια γαλλικών. Είναι εκατοντάδες χιλιάδες εκείνοι που ένιωσαν εγγύτερα στον γαλλικό λαό λόγω της συμπόνιας που προκάλεσε το τσαλάκωμα της γλώσσας των νυν συμμάχων μας από τον δικηγόρο της Καϊλή.
Κάπως έτσι ξεθύμανε και η χαιρεκακία μας για το σφόλι που έφαγε η ομάδα του Μπαπέ από την Εθνική ομάδα της Αργεντινής στο Μουντιάλ.
