Πρώτος άρχισε ο υπουργός Ανάπτυξης Αδωνις Γεωργιάδης. Τον ακούγαμε σε τηλεοπτικό σταθμό και δεν πιστεύαμε στα αυτιά μας. Οχι μόνο γιατί αποκάλυψε δημοσίως τα πολιτικά φρονήματα ενός ανώτερου δημοσίου υπάλληλου σε καιρούς δημοκρατίας, αλλά διότι «τα έβαλε» με συγκεκριμένα φρονήματα! «Ο επιθεωρητής του ΟΣΕ κύριος Νικολάου είναι ΠΑΣΟΚ» δήλωσε σε τηλεοπτική εκπομπή. Αρα δεν ευθύνεται η Ν.Δ. για τα έργα και τις ημέρες του.
Ακολούθησε ο έτερος Καππαδόκης υπουργός Υγείας Θάνος Πλεύρης, ο οποίος επίσης έσπευσε: «Ο ιατρός που έδωσε την αναρρωτική άδεια στον επιθεωρητή του ΟΣΕ στη Λάρισα είναι υποψήφιος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στον Βόλο». Εδώ που φθάσαμε, είναι θέμα χρόνου να καταγγείλουν και τον σταθμάρχη ως ΠΑΣΟΚ αφού δικηγόρος και πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ από τη Βοιωτία είναι συγγενής του.
Ω, τι πολιτικό θαύμα, αγαπητοί! Η κυβέρνηση είχε εξαπολύσει κάθε μέσο, θεμιτό ή αθέμιτο, πριν από την τραγωδία των Τεμπών προκειμένου να διασφαλίσει τη μετεκλογική συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη. Η κυβέρνηση είχε αποφασίσει πριν από τα Τέμπη να περιλάβει στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας της τον γενικώς μετριοπαθή αλλά πάντως εκσυγχρονιστή και πολιτικό φίλο του Κώστα Σημίτη, καθηγητή Νικηφόρο Διαμαντούρο.
Η κυβέρνηση είχε απευθύνει έκκληση και η Χαριλάου Τρικούπη ανταποκρίθηκε να ψηφίσει το νομοσχέδιο για την ΕΥΠ, το νομοσχέδιο για το λεγόμενο market pass και άλλα κρίσιμα νομοθετήματά της. Η Ν.Δ. μπλόκαρε μαζί με το ΠΑΣΟΚ στη Βουλή την άρση της ασυλίας του κυρίου Πλεύρη που ζητούσε η Εισαγγελία για παράνομη χρήση ηχογραφημένου αποδεικτικού υλικού στην Προανακριτική της Βουλής για τη Novartis. Ολα αυτά πριν από τα Τέμπη. Στην κρίσιμη στιγμή μετά τα Τέμπη, προκειμένου να αποφύγει τον Μουντζούρη, η Ν.Δ. και οι υπουργοί της πετούν με πρωτοφανή άνεση σαβούρα στη θάλασσα το αγαπημένο τους… ΠΑΣΟΚ.
Μα γιατί όμως; Απορούμε! Δεν είναι ερωτευμένοι με το φαντασιακό Κέντρο και με το ΠΑΣΟΚ το ίδιο, στελέχη του οποίου συνάντησε πανηγυρικώς ο κύριος πρωθυπουργός στο Μαξίμου και ανακοίνωσε την προσχώρησή τους στη Ν.Δ.; Δεν είναι οι συγκεκριμένοι υπουργοί που, αν δεν υμνούν, επαινούν τακτικά τον Ευάγγελο Βενιζέλο, το ίνδαλμα τους Κώστα Σημίτη, τον Λουκά Παπαδήμο και τον Γιάννη Στουρνάρα; Δεν είναι ο γραμματέας της Ν.Δ. που πήγε στο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ για να διακηρύξει ότι «αυτά που μας ενώνουν είναι περισσότερα από αυτά που μας χωρίζουν»;
Γιατί τους… ξίνισε;
Τώρα τι συνέβη και τους ξίνισε το… ΠΑΣΟΚ; Στην ανάγκη τους, βεβαίως, οι υπουργοί της Ν.Δ. λένε την αλήθεια. Τη μισή αλήθεια. Ομολογούν ότι το κόμμα τους αξιοποίησε σε κομβικές θέσεις του δημόσιου τομέα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και καταγγέλλουν τη σοσιαλιστική νοοτροπία της ήσσονος προσπάθειας (κοπάνες σταθμαρχών την κρίσιμη βραδιά «για να δουν τα παιδιά τους» – τα παιδιά των άλλων που πήγαν στον άλλο κόσμο… λεπτομέρεια) και τις απατεωνιές με αναρρωτικές άδειες δέκα λεπτά μετά το δυστύχημα (μόνον ένας σοσιαλιστής συνδικαλιστής θα διέθετε την «τεχνογνωσία» να σκεφτεί κάτι τέτοιο τη στιγμή που δεκάδες άνθρωποι καίγονταν και γίνονταν παρανάλωμα του πυρός μέσα στα βαγόνια).
Μόνο που αυτό το DNA του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ, που καμία σχέση δεν έχει, βεβαίως, με το πατριωτικό ΠΑΣΟΚ και τα έντιμα στελέχη του, διαπέρασε όλο τον κρατικό μηχανισμό, το σύστημα διοίκησης και την ίδια την κυβέρνηση. Διότι αυτό που «κόλλησε» η Ν.Δ. από το εκσυχρονιστικό ΠΑΣΟΚ ήταν κατά βάση η νοοτροπία του. Η νοοτροπία του δόγματος Σημίτη «αυτή είναι η Ελλάδα».
Αφού συμμάχησε με τους συνδικαλιστές και με τα διαπλεκόμενα συμφέροντα για να κερδίσει τις εκλογές για την αρχηγία του Κινήματος το 1996, η ηγεσία της εποχής εκείνης έπειτα από κάθε κρίση, όταν βρισκόταν απολογούμενη για τα επίχειρα αυτής της συμμαχίας, έκανε ότι δεν τους ήξερε. Ειδικά τους συνδικαλιστές των σιδηροδρόμων, τη σιωπηρή συναίνεση των οποίων ζητούσε όταν η ΕΡΓΟΣΕ έδιδε στη Siemens και σε γνωστά εργολαβικά συμφέροντα τα σιδηροδρομικά έργα των 10 δισ. ευρώ που εκτόξευσαν το δημόσιο χρέος σε δυσθεώρητα ύψη. (Ο ΟΣΕ δανειζόταν με εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου.)
Τα ίδια ακριβώς επίχειρα πληρώνει και τώρα η Ν.Δ., η οποία επέλεξε επί τέσσερα ολόκληρα χρόνια να συγκυβερνήσει ως παράταξη με το βαθύ κράτος του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ, με ανίκανους εκ του αποτελέσματος τεχνοκράτες (οι οποίοι αποπέμφθηκαν) και με συγκεκριμένες δυνάμεις της διαπλοκής. Στην πραγματικότητα, επέλεξε να αντιγράψει το τριγωνικό εκσυγχρονιστικό μοντέλο διακυβέρνησης διαπλοκή – συνδικαλιστές – ΜΜΕ, έχοντας μάλιστα την αυταπάτη ότι το τελειοποιεί. Διότι προσέθεσε και άλλους θεσμούς, καθιστώντας το τρίγωνο… πεντάγωνο! (ΕΥΠ, τμήμα της Δικαιοσύνης κ.λπ.).
Μικρή αναδρομή στις κρίσεις της περασμένης τετραετίας αποδεικνύει ότι σε τομείς κυβερνητικής πολιτικής όπου δεν διακυβεύονταν ιδιωτικά συμφέροντα και δεν είχαν εμπλοκή συνδικαλιστικές, συντεχνίες, αλλά αφοσιωμένοι δημόσιοι λειτουργοί (λιμενικοί, συνοριοφύλακες, εθνοφρουροί στα σύνορα, το μεταναστευτικό / Ενοπλες Δυνάμεις και αντιμετώπιση ελληνοτουρκικής κρίσης στο Αιγαίο / νοσηλευτές-ιατροί στο ΕΣΥ / εξειδικευμένοι επιστήμονες στη ψηφιακή μεταρρύθμιση / καθηγητές και τηλεκπαίδευση / ιατροί και πρόγραμμα εμβολιασμού) το κράτος πέτυχε.
Σε κρίσεις όπου διακυβεύονταν μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα (ΟΣΕ – Τέμπη – έργα ύψους 4 δισ. ευρώ / ΔΕΔΗΕ – χιονιάς / ιδιωτικά νοσοκομεία – Εντατικές για Covid / πυρκαγιές – ανεμογεννήτριες / πλειστηριασμοί – τράπεζες) το κράτος απέτυχε δραματικά.
Μια άλλη πολιτική πτυχή της κρίσης είναι λοιπόν κι αυτή. Η μετάλλαξη της Ν.Δ. σε ΠΑΣΟΚ την οδήγησε να θέτει σε πρώτη μοίρα τα συμφέροντα της διαπλοκής από τα συμφέροντα των απλών πολιτών. Κάθε φορά που τα συμφέροντα των πολιτών έρχονται σε σύγκρουση με υπέρτερες δυνάμεις, τους μεγάλους χορηγούς, τίθενται σε δεύτερη μοίρα. Με ολέθρια αποτελέσματα ακόμη και για τις ανθρώπινες ζωές. Οχι μόνο στα Τέμπη. Αλλά και στη διαχείριση της πανδημίας με τους 35.000 νεκρούς (όρα μελέτη Τσιόδρα – Λύτρα για θανάτους εκτός Εντατικών). Ετσι είναι: Ολέθρια συμμαχία, ολέθρια νοοτροπία, ολέθρια αποτελέσματα.
ΥΓ.: Και με ηχηρά διαζύγια: Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές ο Κώστας Σημίτης επιτίθετο με συνέντευξή του στον Κυριάκο Μητσοτάκη για «επενδυτικό οπορτουνισμό» επειδή ξένα κεφάλαια αγοράζουν ιδιωτικές ελληνικές επιχειρήσεις…
