Τα κέρδη που αποκόμισε η Τουρκία από την επιχείρηση στη Συρία είναι ένα θέμα το οποίο έχει καλυφθεί σε έναν βαθμό με διάφορα άρθρα στην Ελλάδα και θα αποτελέσει αντικείμενο του άρθρου μας της Κυριακής. Όμως δεν είδαμε να γράφονται και πολλά για τις ζημιές που έχει η Τουρκία από αυτήν την επιχείρηση.
- Από τον Σάββα Καλεντερίδη
Επειδή τα ζητήματα αυτά έχουν τις ιδιαιτερότητές τους και για να έχουμε μια εικόνα για το πώς τα «βλέπει» ένας έγκριτος Τούρκος αρθρογράφος, αποφασίσαμε να μεταφράσουμε άρθρο του Ιλχάν Τανίρ, ο οποίος για πάνω από δέκα χρόνια παρακολουθεί τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις με κέντρο την Ουάσινγκτον, με δημοσιεύσεις σε έγκριτα ΜΜΕ, όπως Christian Science Monitor, BBC Turkce και η Δεξαμενή Σκέψης Carnegie, ενώ υπήρξε αντιπρόσωπος και αρθρογράφος της «Hurriyet Daily News» την περίοδο 2009-2014.
Τα παραπάνω αναφέρονται για να έχουμε και το κατάλληλο «φίλτρο» στην ανάλυσή μας, ενώ μελετάμε το άρθρο του, που δημοσιεύτηκε στον ιστοχώρο Ahval Turkce. Την Κυριακή επανερχόμαστε στο θέμα, με τα κέρδη της Τουρκίας από την επιχείρηση «Πηγή Αίματος» και όχι ειρήνης, φυσικά.
Ακολουθούν μεγάλα αποσπάσματα από το άρθρο του Ιλχάν Τανίρ που τιτλοφορείται «Οι επτά μεγάλες ήττες του Ερντογάν λόγω της επιχείρησης στη Συρία»:
«Η κυβέρνηση Ερντογάν, έστω κι αν ήθελε περισσότερα, κατάφερε να καταλάβει και να θέσει υπό τον έλεγχό της μια περιοχή 120 τ.χλμ. ανατολικά του Ευφράτη. Όμως, παρ’ όλα αυτά, δεν έχει ξεκαθαρίσει εάν η Τουρκία έχει κερδίσει κάτι σε διεθνές επίπεδο. Όσον κι αν ο Ερντογάν κατάφερε να δημιουργήσει ρήγμα στην αντιπολίτευση και να ξεπεράσει το εμπόδιο Κιλιντσάρογλου / Ιμάμογλου στο εσωτερικό, τα πράγματα στο εξωτερικό πήραν ακριβώς την αντίθετη κατεύθυνση, αφού εκεί ο Ερντογάν μετράει επτά μεγάλες απώλειες:
1) Halkbank: Όσο κι αν η υπόθεση του κατηγορητηρίου της Halkbank, ύστερα από προσπάθειες του Τραμπ, κρατούνταν στο ράφι, με βάση ορισμένους ειδικούς, η πίεση που ασκήθηκε μετά την επιχείρηση στη Συρία κατέστησε αναπότρεπτη τη δημοσίευσή του. Κατόπιν αυτού, υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για την εξέλιξη της υπόθεσης στη δίκη που θα αρχίσει στις 5 Νοεμβρίου στις ΗΠΑ. Έστω κι αν δεν αποφασιστεί η εξέταση της υπόθεσης, είναι πολύ πιθανόν να επιβληθούν κυρώσεις (Σ.τ.Μ.: σε φυσικά πρόσωπα και στο τραπεζικό σύστημα της Τουρκίας), ενώ υπάρχει και το θέμα της προβληματικής εμπλοκής του Τζουλιάνι (δικηγόρος του Τραμπ).
2) Πακέτα κυρώσεων: Μπορεί η Τουρκία να εισέβαλε στη Συρία, όμως αυτό πυροδότησε τις εξελίξεις στο Κογκρέσο, με αποτέλεσμα να προετοιμαστούν τρία τέσσερα νέα διαφορετικά πακέτα κυρώσεων εναντίον της Τουρκίας.
3) Νομοσχέδιο αναγνώρισης Γενοκτονίας των Αρμενίων: Το νομοσχέδιο που έρχεται στο προσκήνιο σχεδόν κάθε χρόνο, χωρίς να μπαίνει σε διαδικασία ψηφοφορίας, φέτος θεωρείται εξαιρετικά πιθανόν να ψηφιστεί. Αν δεν προβεί σε κάποια σκληρή ανακοίνωση ο Τραμπ την τελευταία στιγμή, το νομοσχέδιο θα τεθεί σε ψηφοφορία στη Γενική Συνέλευση της Βουλής των Αντιπροσώπων, κι αν ψηφιστεί, αυτό θα αποτελέσει μια ήττα της τουρκικής διπλωματίας.
4) Δημόσιες σχέσεις με τον στρατηγό των Κούρδων Μαζλούμ Κομπάνε: Ένα άλλο αποτέλεσμα της επιχείρησης είναι η ευκαιρία προβολής στη διεθνή κοινή γνώμη του στρατηγού των Δημοκρατικών Δυνάμεων της Συρίας Μαζλούμ Κομπάνε (Ferhat Abdi Sahin), ο οποίος καταζητείται από την Τουρκία με “ερυθρό δελτίο”. Ενώ ο Κομπάνε έχει προσκληθεί στις ΗΠΑ από τον ίδιο τον Τραμπ, το Κογκρέσο ζήτησε από το υπουργείο Εξωτερικών την επιτάχυνση της έκδοσης της βίζας του. Και, σαν να μην έφτανε αυτό, είδαμε βίντεο στο οποίο ο Κομπάνε συμμετείχε σε τηλεδιάσκεψη με τον υπουργό Άμυνας της Ρωσίας. Με τη δημοσιοποίηση αυτής της συνομιλίας η Ρωσία, που ούτως ή άλλως δεν αναγνωρίζει το ΡΚΚ ως τρομοκρατική οργάνωση, αποδέχτηκε τον διεθνή ρόλο του Κομπάνε.
5) Μεγάλη ήττα στα ΜΜΕ: Οι σχέσεις του ΑΚΡ και του Ερντογάν με τα ΜΜΕ των ΗΠΑ το τελευταίο διάστημα δεν ήταν καλές, όμως μετά την επιχείρηση η Τουρκία κατηγορείται για σφαγές, για χρήση χημικών όπλων και ως δολοφόνος των ηρωικών συμμάχων των ΗΠΑ, που νίκησαν τον ISIS και τους τζιχαντιστές.
6) Έγινε δύσκολο το ταξίδι του Ερντογάν στις ΗΠΑ τις 13 Νοεμβρίου: Όλα τα παραπάνω αύξησαν τον βαθμό δυσκολίας της επίσκεψης Ερντογάν στην Ουάσινγκτον, που ούτως ή άλλως θα γινόταν σε προβληματικό περιβάλλον.
7) Αυξήθηκε η «ορατότητα» της Βουλής της Δημοκρατικής Συρίας: Η συμπρόεδρος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Βουλής της Δημοκρατικής Συρίας, δηλαδή η συμπρωθυπουργός της κυβέρνησης της Ροζάβα, Ιλχάμ Αχμέντ, με μια ξαφνική απόφαση προσκλήθηκε και πάλι και επισκέφθηκε τις ΗΠΑ, αντί του Μαζλούμ Κομπάνε, και συμμετείχε ως ομιλήτρια στο Κογκρέσο, ενώ έκανε και υψηλού επιπέδου συνομιλίες στην Ουάσινγκτον».
