Ένα οδοιπορικό μνήμης και τιμής στις χαμένες πατρίδες. Οι «Ιωνικές Μνήμες» του Ευάγγελου Χρ. Δρακόπουλου που παρουσιάστηκε πρόσφατα από τις εκδόσεις Τσουκάτου είναι χωρίς ίχνος υπερβολής μια ωδή στην ελπίδα.
Μέσα από τα μάτια και τα βιώματα ενός ανθρώπου που ξεκινώντας ανέμελα τη πορεία της ζωής του στα μικρασιατικά παράλια, βίωσε των ξεριζωμό, ένοιωσε την προσφυγιά στην Αθήνα με μοναδικό του αποκούμπι το απόθεμα ψυχής και ελπίδας. Στο τέλος τα κατάφερε και στάθηκε όρθιος με το παραπάνω. Μια ιστορία μοναδικά επίκαιρη χωρίς «φτιασίδια» και χωρίς ίχνος εμπάθειας. Οδηγός του για αυτή την ανάγκη καταγραφής των αναμνήσεων όπως σημειώνει ο ίδιος
«Η εγγονή µου Κατερίνα µού ζήτησε να της περιγράψω τις αναμνήσεις μου από τη Μικρά Ασία. Αποφάσισα να γράψω τις Ιωνικές Μνήμες ως ανταπόκριση στην επιθυμία της και ως προέκταση της βαθιάς μου συγκίνησης ν’ αναπολήσω όσα από τα γεγονότα έχουν καταγραφεί στη μνήμη μου.
Στα 85 μου χρόνια έζησα πολλά άλλα γεγονότα, κι άλλον πόλεμο, κι άλλες πικρές μνήμες, αλλά αυτές της Μικράς Ασίας κρατούν στην ψυχή μου τη μεγάλη συγκίνηση, τον πόνο τής για πάντα χαμένης πατρίδας.»
Ο Ευάγγελος Χρ. Δρακόπουλος γεννήθηκε στη Σμύρνη. Το δεύτερο παιδί του Χρήστου και της Ανθής Δρακοπούλου. Σπούδασε στην Ευαγγελική Σχολή Σμύρνης.
Με την είσοδο των ελληνικών στρατευμάτων στη Σμύρνη κατετάγη εθελοντής και υπηρέτησε έως την επιστροφή της διμοιρίας του με το Α’ Σώμα Στρατού στην Ελλάδα. Εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Παντρεύτηκε τη Γεωργία Μαυρομιχάλη και απέκτησαν 4 κόρες.
Εργάστηκε επί σειρά ετών ως λογιστής και ολοκλήρωσε τη σταδιοδρομία του στην εταιρεία Shell, από την οποία και συνταξιοδοτήθηκε. Διετέλεσε ταμίας της σχολικής Εφορίας του 1ου Δημοτικού Σχολείου Καισαριανής επί 20ετία.
Στη φωτογραφία του εξωφύλλου απεικονίζονται οι Ευάγγελος και Γιώργος Δρακόπουλος με τις στολές του Ελληνικού στρατού της εποχής.
