Μια πρώτη εξοργιστική διαπίστωση από τα φαντασμαγορικά ρεπορτάζ για την προσωπική ζωή των beautiful people στις Βρυξέλλες είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί σπανίως εργάζονται.
- Από τον Γιώργο Χαρβαλιά
Εχουν άφθονο χρόνο για να χαλβαδιάζουν και να… χαλβαδιάζονται, να συνάπτουν διαδοχικούς δεσμούς -πιθανώς και εν παραλλήλω-, αλλά και να κάνουν τη ζωή μαχαραγιάδων, ταξιδεύοντας σε εξωτικούς προορισμούς σαν μέλη του διεθνούς τζετ σετ.
Μέσα σε όλα αυτά βρίσκουν και κάποιο διάλειμμα για να εκφωνήσουν έναν… δεκάρικο σε αγγλικά της δεκάρας ή να συντάξουν κάποιο report, πιθανότατα δε να σηκώσουν και το χέρι σε ψηφοφορίες όπου δεν έχουν δικαίωμα συμμετοχής, αλλά ενδιαφέρουν τους «μεγάλους χορηγούς» τους.
Οπως αντιλαμβάνεστε, δεν αναφέρομαι μόνο στην πρόσφατη περίπτωση Γεωργούλη. Ούτε στην «ωραία Εύα» του Κατάρ-gate, στον ζεν πρεμιέ Τζόρτζι και στους άλλους Ιταλούς απατεώνες τρίτης εθνικής που πιάστηκαν στα πράσα, επειδή τα αφεντικά της Κομισιόν ξέρουν στα δύσκολα να ξεγλιστρούν και να «σεντράρουν» τους μπουνταλάδες.
Πρόκειται για έναν ολόκληρο εσμό χρυσοκάνθαρων που σιτίζονται από την τσέπη του Ευρωπαίου φορολογουμένου για να χαζολογάνε μεταξύ Βρυξελλών και Στρασβούργου, παράγοντας -στην καλύτερη περίπτωση- έργο χαμηλής ποιότητας. Και δεν εννοώ μόνο τους επιτρόπους, τους βοηθούς τους και τους εκατοντάδες παρασιτικούς ευρωβουλευτές. Δίπλα τους υπάρχει αναρίθμητος στρατός από δικηγόρους, συμβούλους, εμπειρογνώμονες και «ειδικούς επιστήμονες», που επίσης αμείβονται από την Κομισιόν (δηλαδή, από την τσέπη μας), αλλά ταυτόχρονα μπορεί να ψάχνουν και τον γενναιόδωρο χορηγό με την… κελεμπία. Οπως ακριβώς τα αφεντικά τους.
Αυτή η εικόνα σήψης, διαφθοράς, ηθικής κατάπτωσης και κραυγαλέας… αχρηστίας θα έπρεπε, νομίζω, να μας απασχολεί. Και όχι η επιμέρους συμπτωματολογία, που παίρνει γελοία προεκλογική διάσταση πλειοδοσίας, με το ένα κόμμα να κατηγορεί το άλλο για το ποιος φιλοξενεί στις τάξεις του περισσότερους ανώμαλους, βιαστές και απατεώνες.
Ξαναγυρνώντας βεβαίως στη νεότερη σαπουνόπερα των Βρυξελλών, προκύπτουν ομολογουμένως κάποια ερωτήματα. Προσωπικά, είναι για μένα ακατανόητη η νομική έννοια της «ανώνυμης καταγγελίας βιασμού» από ένα θύμα που γνωρίζει τον δράστη! Τι σκεπτόταν τέσσερις μήνες η νεαρά δικηγόρος για να τον κατονομάσει; Και τι ακριβώς παρέλαβαν σε αρχικό στάδιο οι βελγικές Αρχές; Μήνυση κατ’ αγνώστου για κακοποίηση και βιασμό; Αλλά, αίφνης, έπειτα από τέσσερις μήνες, η καταγγέλλουσα θυμήθηκε ποιος είναι ο βιαστής και έσπευσε να εμπλουτίσει την αναφορά της;
Ανήκουστη είναι βεβαίως και η αβελτηρία των βελγικών Αρχών για τρία ολόκληρα χρόνια. Τι ακριβώς έκλωθαν, αφού και η καταγγέλλουσα και ο φερόμενος ως δράστης ήταν πρόσωπα ταυτοποιημένα; Υπάρχει βεβαίως η δικαιολογία ότι, με την αρχική ανώνυμη αναφορά της δικηγόρου, χάθηκε το Αυτόφωρο. Υπό άλλες συνθήκες, ο Γεωργούλης θα είχε συλληφθεί επιτόπου, όπως η Καϊλή. Ομως η παθούσα επέλεξε να τραβήξει τη διαδικασία σε μάκρος. Και η βόμβα έσκασε τώρα. Μέσα στην προεκλογική περίοδο.
Ξαφνικά κι ένας άλλος βοηθός του ευρωβουλευτή θυμήθηκε ότι είχε υποστεί… bullying και body shaming (αρνητικά σχόλια και υποτιμητικές εκφράσεις για τη… σωματοδομή του!).
Χρειάστηκε μάλιστα τρία χρόνια ειδικής ψυχοθεραπείας για να το ξεπεράσει… Επέστρεψε στην Αθήνα, αλλά, σύμφωνα με μια εκδοχή, εξακολουθούσε να πληρώνεται από το Ευρωκοινοβούλιο. Μια άλλη «συνεργάτιδα» θυμήθηκε ότι ο Γεωργούλης τής μιλούσε «απρεπώς», μια τρίτη ασκούμενη αφήνει να «διαρρεύσει» ότι την είχε βγάλει για ποτό, αλλά μετά την έδειρε, και το έργο βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη – μείνετε συντονισμένοι…
Λυπάμαι πραγματικά για το επίπεδο, αλλά, αφού τα κόμματα εξουσίας αποφάσισαν να αλληλοεξοντωθούν με κατηγορίες συνοικιακού κομμωτηρίου, λες και δεν έχει άλλα προβλήματα η χώρα από τις ορμές και τις παρορμήσεις του Γεωργούλη, ήρθε η ώρα να κάνουμε κι εμείς την πλάκα μας. Θέλουν να γίνει η προεκλογική περίοδος ροντέο;
Εντάξει, λοιπόν. Πείτε μας, τι σχέση έχει η φερόμενη ως βιασθείσα νομική σύμβουλος της Κομισιόν με τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ; Και πώς ακριβώς ο κύριος Ανδρουλάκης σκόπευε να την αξιοποιήσει; Είχε γίνει μήπως και ο ίδιος αντικείμενο εκβιασμού για διάπραξη συναφών αδικημάτων σε άλλες συντρόφους του;
Αφού αποφάσισαν τα κόμματα να μπούμε στα βαθιά, ας αφήσουμε τους καθωσπρεπισμούς. Βοά η πιάτσα για τα ευρήματα του Predator από το κινητό του κυρίου Ανδρουλάκη σχετικά με ανάλογη υπόθεση κακοποιητικής συμπεριφοράς. Τα sms μιας παλαιότερης «παθούσας» έχουν γίνει φέιγ βολάν στα πολιτικά γραφεία. Και μόλις προχθές δημοσιεύτηκε φωτογραφία με τον «αρχηγό» και τη νυν καταγγέλλουσα, φέρουσα ελαφρά ενδυμασία, σε διπλό κρεβάτι. Και απέναντι, μια… κάμερα, από αυτές που απαθανατίζουν «προσωπικές στιγμές».
Δουλεύουν πράγματι υπερωρίες εκεί στις Βρυξέλλες. Αλλά, αφού πασχαλιάτικα σταυρώσαμε τον Γεωργούλη (δικαίως – αδίκως, δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω), ας σταυρώσουμε και το υπόλοιπο προσωπικό του πολιτικού κηφηναριού. Ειδικά, μάλιστα, αν διεκδικεί ύπατα αξιώματα. Ας το εξαντλήσουμε το θέμα κι ας το κάνουμε λαϊκό ανάγνωσμα για να δούμε στο τέλος ποιος θα βγει κερδισμένος στα καλλιστεία ηθικής υπεροχής.
Είναι πραγματικά ντροπή στη χώρα με το μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας των νέων σε πανευρωπαϊκό επίπεδο η προεκλογική επικαιρότητα να μονοπωλείται από τα σεξουαλικά καμώματα κάποιων χρυσοπληρωμένων χασομέρηδων στις Βρυξέλλες. Και να παριστάνει τον κήνσορα πολιτικός αρχηγός που φιλοξενούσε στο στενό του περιβάλλον καταδικασμένο παιδεραστή.
Ομως, το ξαναλέω: αν θέλουν προεκλογικό ροντέο οι πολιτικοί αυτής της χώρας, καμία αντίρρηση. Για τέτοια μόνο κάνουν. Βγάλτε τα όλα λοιπόν στη φόρα, υπαρκτά και ανύπαρκτα. Υποβιβαστείτε κι άλλο στη συνείδηση του ελληνικού λαού, που σας φτύνει πατόκορφα, αλλά δεν έχει βρει τον τρόπο να απαλλαγεί από την αφεντιά σας…
