Ας το ομολογήσουμε. Είναι διασκεδαστικό, ψυχωφελές, δίκαιο το θέαμα των καταϊδρωμένων πολιτευτών, μέχρι πρότινος βουλευτών, υπουργών, αρχηγών και πρωθυπουργών, να τρέχουν σαν τα σκυλιά τα μαύρα στις πλατείες, στα σοκάκια, στις ραχούλες, σε χωριά, λαϊκές αγορές, καφενεία, κωμοπόλεις, νήσους και ακρωτήρια, ψάχνοντας για χέρια κορόιδων να σφίξουν. Είναι τόσο αλαφιασμένοι, που δεν τους νοιάζει αν σφίγγουν χέρι ιδρωμένο, λερωμένο, γεμάτο σάλια, γιατί προηγουμένως ο ψηφοφόρος φτερνίστηκε και σκούπισε τη μύτη του. «Σφίγγουν το χέρι του ενός και κοιτούν τον επόμενο», όπως κάποτε είχε παρατηρήσει εύστοχα ο Νότης Σφακιανάκης.
Το «βοήθα με, φτωχέ, να μη σου μοιάσω», κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, συνοδεύεται μεν με κάλπικα χαμόγελα και ψεύτικη εγκαρδιότητα, αλλά δεν μπορεί να κρυφτεί: είναι τόσο αγωνιώδες και απελπισμένο, ώστε προκαλεί ρίγη ηδονής στα υποζύγια που φορομπήχνονται και καταπιέζονται για το χρονικό διάστημα ανάμεσα στις εκλογικές αναμετρήσεις.
Επί χρόνια σε καταπιέζουν. Απαγορεύουν κυκλοφορίες. Υποχρεώνουν να στέλνεις SMS για να βγεις από το σπίτι σου. Κουνούν το δάχτυλο και σε βρίζουν την ώρα που σε κλέβουν, σε υποχρεώνουν να πληρώνεις εξωφρενικούς φόρους για να φορτώνουν τις θυρίδες τους με χρυσάφια, τα ψηφιακά πορτοφόλια τους με κρυπτονομίσματα και τα Ε9 τους με ακίνητα. Κάνουν τεμενάδες στους Τούρκους. Σούρνονται σαν τις δεντρογαλιές μπροστά στους Αμερικάνους, τους Γερμανούς, όσους νομίζουν ισχυρούς. Αποικίζουν τη χώρα με τη Αφρική και την Ασία. Ενθαρρύνουν την εγκληματικότητα, τα γκράφιτι, τη βρόμα.
Ε, λοιπόν, η προεκλογική περίοδος προσφέρεται για να ανταποδοθεί μερίδιο από τη «χάρη» που κάνουν σε εσένα και την πατρίδα. Ρίξ’ τους το δούλεμα της ζωής σου. Πες «ναι» σε όλους και για όλα. Τάξε οικογενειακές και φιλικές ψήφους με το τσουβάλι. Πάγαινε σ’ όλα τα κερασμένα δείπνα και συνάξεις των πολιτευτών. Πάρε μαζί σου και τάπερ και λεηλάτησε τους μπουφέδες.
Πάνω απ’ όλα υποσχέσου να τους εκλέξεις, όπως εκείνοι υπόσχονται να σε σώσουν. Οφθαλμόν αντί οφθαλμού, οδόντα αντί οδόντος, χείρα αντί χειρός, πόδα αντί ποδός, κατάκαυμα αντί κατακαύματος, τραύμα αντί τραύματος, μώλωπα αντί μώλωπος. (Εξοδος, 21. 24-25).
