Ότι οι πολιτικοί έχουν αναγάγει το δούλεμα, προς πάσαν κατεύθυνση και αδιακρίτως στόχου, σε επιστήμη είναι παγκοίνως γνωστό και ουδεμία χρείαν περαιτέρω αναλύσεως έχομεν. Μέσα στο πλαίσιο αυτά έχουν εφεύρει και την τελευταία, πλην τιμητική θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας.
Τι θα πει αυτό; Όταν θέλουν να ξεφορτωθούν κάποιον και αυτός συνήθως προκαλεί τάσεις προς εμετό στον αρχηγό, τότε τον εξορίζουν στην τελευταία θέση του ψηφοδελτίου, τη βαφτίζουν τιμητική και χαιρετίσματα στους δικούς μας και να περνάτε να σας βλέπουμε πότε πότε.
Διότι ο τοποθετηθείς στην τελευταία, πλην… τιμητική θέση δεν πρόκειται να εκλεγεί, που μακάρι να καταλάβουμε τι εννοεί ο Βαρουφάκης με τις «Δήμητρές» του ή ο κ. Αδωνις με τα καλάθια του.
Η ιστορία αυτή μου θυμίζει την εποχή που πιτσιρικάδες μαζευόμαστε για μπάλα αλλά δεν είχαμε… μπάλα. Τότε εμφανιζόταν ο χοντρός, που διέθετε μεν τρίφυλλη μπάλα, αλλά δεν ήξερε σε τι χρησιμεύει. Η συνέχεια; Με συνοπτικές διαδικασίες, όπως ψηφίζουν τα ρουσφέτια στη Βουλή, τον φωνάζαμε, τον τοποθετούσαμε, εκόντα άκοντα στην τιμητική θέση του… τερματοφύλακα, για να μην τον έχουμε στα πόδια μας, και το… μουντιάλ άρχιζε. Κάτι σαν την τιμητική αποστρατεία.
