Την τελευταία του πνοή άφησε σήμερα ο Στηβ Κακέτσης, που έγραψε τη δική του ιστορία στον χώρο της εστίασης και της νυχτερινής διασκέδασης.
Ο 73χρονος επιχειρηματίας νοσηλευόταν σχεδόν δύο μήνες στο Νοσοκομείο «Υγεία» της Αθήνας, έχοντας υποστεί σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο.
Στο πλευρό του βρίσκονταν συνεχώς οι δικοί του άνθρωποι, οι οποίοι τον φρόντισαν και ήλπιζαν να βγει νικητής από αυτή τη μάχη.
Ο άλλοτε ιδιοκτήτης της θρυλικής Νεράιδας, που οι καλλιτέχνες έπιναν νερό στο όνομά του, πέρασε μεγάλες «φουρτούνες» την τελευταία εφταετία, καθώς τον έπνιξαν τα χρέη, με αποτέλεσμα να «ξηλώσουν» τα μαγαζιά που διατηρούσε επί σειρά ετών στη μαρίνα Αλίμου.
«Είμαι με υπνωτικά χαπάκια για να κοιμηθώ. Σκέφτομαι ότι δεν θα έχω να φάω… Πώς να χωνέψω ότι στα 68 μου χρόνια θα βρεθώ στον δρόμο; Εχω δεχτεί πολλά χτυπήματα στην καριέρα μου και στη ζωή μου, αλλά αυτό είναι το μεγαλύτερο!» είχε δηλώσει στην «Espresso» τον Σεπτέμβριο του 2017, όντας σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση. «Η αλήθεια είναι πως από το 2011, που η οικονομική κρίση στη χώρα μας πήρε την ανηφόρα, τα μαγαζιά μου έκαναν κοιλιά, δεν πήγαιναν καλά, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να πληρώσω το δυσβάστακτο ενοίκιο των 450.000 ευρώ τον χρόνο» είχε παραδεχτεί στην ίδια συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στην Espresso πριν από έξι χρόνια.
Η οικονομική καταστροφή που υπέστη τότε επηρέασε βαθιά τον Στηβ Κακέτση, ο οποίος δύο χρόνια μετά έβαλε πωλητήριο και στην πολυτελή κατοικία που διατηρούσε στα νότια προάστια. Ηταν η περίοδος που ο πάλαι ποτέ «βασιλιάς» της νύχτας χώρισε από την επί 18 χρόνια σύντροφό του Ανίτα, με συνέπεια να βυθιστεί περισσότερο στη θλίψη και να παραμελήσει τον εαυτό του. Ο Στηβ Κακέτσης υπήρξε ανέκαθεν πολύ large στη ζωή του, καλοπληρωτής, γλεντζές, σεβαστός στην πιάτσα, μάγκας και ντόμπρος. Το ίδιο και με τις γυναίκες που έβαλε στην καρδιά του, όπως η πρώην σύζυγός του Κατιάνα Μπαλανίκα, η οποία του χάρισε και τον μονάκριβο γιο του Ασημάκη, και κατόπιν η Αντζελα Δημητρίου. Δεν ήταν τυχαίο ότι στις πίστες η «Λαίδη» τού αφιέρωνε το τραγούδι «Είσαι αετός χωρίς φτερά, χωρίς αγάπη και χαρά» και εκείνος χόρευε βαρύ ζεϊμπέκικο. Λες και ήταν προφητική αυτή η αφιέρωση.
