Στην εκλογική μάχη συμμετέχουν δύο εμπλεκόμενοι. Ο πρώτος είναι το πολιτικό σύστημα και ο δεύτερος όλοι οι υπόλοιποι. Τα ΜΜΕ προβάλλουν την εικόνα της δήθεν πολιτικής διαφοροποίησης. Η πολιτική διαίρεση είναι μία εικονική πραγματικότητα που συνιστά το «φαίνεσθαι» της πολιτικής εξουσίας. Το «είναι» είναι εντελώς διαφορετικό, επειδή τα κόμματα εξουσίας υπηρετούν την πολιτική αρχή της παγκοσμιοποίησης, του διεθνισμού και του κέρδους της ελίτ. Η αποστολή τους είναι ο απόλυτος έλεγχος των πολιτών και η απογύμνωσή τους από όλα τα περιουσιακά τους στοιχεία. Το φακέλωμα των πολιτών μέσω της τεχνολογίας και της Τεχνητής Νοημοσύνης είναι καθολικό.
Οι αποθηκευμένες πληροφορίες δεν αφορούν μόνο τα περιουσιακά στοιχεία και τον έλεγχο της ροής του χρήματος, αλλά και τη χαρτογράφηση της στάσης των πολιτών απέναντι στην παγκοσμιοποίηση και την ανελευθερία. Σήμερα στην Αμερική οι πολίτες φακελώνονται με κριτήριο τον βαθμό επικινδυνότητάς τους για το σύστημα. Κατηγοριοποιούνται σε ακίνδυνους «πράσινους», δυνητικά επικίνδυνους «κίτρινους» και επικίνδυνους «κόκκινους».
Οι τελευταίοι, μέσω των διοικητικών προστίμων και της φορολογικής αφαίμαξης, αποτελούν ύλη προς εξαΰλωση. Το χρωματικό φακέλωμα εφαρμόζεται και στην Ευρώπη, πρωτοστατούσης της Ελλάδας. Οι παρακολουθήσεις πολιτικών, πολιτών και δημοσιογράφων μέσω του Predator εντάσσονται στο πλαίσιο του ολοκληρωτικού φακελώματος της κοινωνίας. Ταυτόχρονα οι πολίτες φακελώνονται εκουσίως μέσω της κοινωνικής δικτύωσης.
Ο έλεγχος της πληροφορίας και των διαθέσεων της μάζας χρησιμοποιείται από το πολιτικό σύστημα για τη χειραγώγηση της. Στις τελευταίες εκλογές η μεγάλη διαφορά ψήφων μεταξύ των δύο πρώτων κομμάτων ήταν το αποτέλεσμα της επαγγελματικής συλλογής και της διαχείρισης της πληροφορίας. Οι παράγοντες που επηρέασαν την ψήφο των πολιτών ήταν ήδη γνωστοί πριν από τις εκλογές στους «χειριστές». Γνώριζαν ότι η ψήφος των πολιτών θα επηρεαστεί σε ποσοστό 6%-7% από το έγκλημα των Τεμπών και επίσης ότι θα επηρεαζόταν ελάχιστα από το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων. Αυτός ήταν και ο λόγος που ο πρωθυπουργός ενέκρινε την υποψηφιότητα του πολιτικού υπευθύνου του δυστυχήματος στις εκλογές.
Ο τελευταίος την αποδέχτηκε με χαρά, ενώ ο «σοφός» λαός τον έφερε πρώτο σε σταυρούς στην εκλογική του περιφέρεια. Ο λαός επίσης «σταύρωσε» πρώτη και τη Ν.Δ., που ήλθε πρώτη σε ψήφους στον νομό Λαρίσης και στα Τέμπη. Η Ν.Δ. μέσω της κοινωνικής μηχανικής, της Τεχνητής Νοημοσύνης και της στατιστικής επιβεβαίωσε και αξιοποίησε εκείνο που όλοι γνωρίζουν από τις μετρήσεις και τις στατιστικές του ΟΗΕ και των διεθνών οργανισμών, ότι δηλαδή ο ελληνικός λαός είναι τελευταίος μετά τη Νιγηρία στα θέματα κοινωνικής συνοχής και αλληλεγγύης και ότι ο δείκτης ευφυΐας του από τις μετρήσεις της PISA κυμαίνεται γύρω στο 90, όταν ο μέσος όρος στην Ευρώπη είναι περίπου 100.
Χειραγώγηση
Ο δείκτης εθνικής ευφυΐας δεν είναι γονιδιακό ή φυλετικό αποτέλεσμα, αλλά χειραγωγείται από το πολιτικό σύστημα μέσω της παιδείας και της ποιότητας της εκπαίδευσης. Ο δείκτης εθνικής ευφυΐας περιλαμβάνει δύο αλγορίθμους μέτρησης. Ο πρώτος αναφέρεται στην ικανότητα να κατανοεί κάποιος απλά κείμενα και ειδήσεις, να τα αναλύει, να βρίσκει τις κρυφές παραμέτρους και ακολούθως να αποτυπώνει γραπτώς το περιεχόμενό τους. Ο δεύτερος αναφέρεται στην ικανότητα εκτέλεσης απλών αριθμητικών πράξεων.
Στην περίπτωση των Τεμπών μόνο το 7% των πολιτών, αφενός, είχε τη συναισθηματική ευφυΐα να σταθεί αλληλέγγυο με την ψήφο του στους γονείς των παιδιών που έχασαν τη ζωή τους στο σιδηροδρομικό δυστύχημα και, αφετέρου, είχε την ευφυΐα να αντιληφθεί ότι ίσως την επόμενη φορά θα έλθει και η σειρά του, όταν τα παιδιά του θα συμπεριληφθούν στα θύματα ενός νέου πολιτικού εγκλήματος. Η φτώχεια, τα Μνημόνια, η αδικία, η μετατροπή της χώρας σε γερμανικό προτεκτοράτο, ο πλουτισμός των ολίγων και όλα όσα απεχθή βιώνουμε δεν προέρχονται από παρθενογένεση, αντιθέτως εκπορεύονται από τις επιλογές του ελληνικού λαού.
