Να μπορέσει να κάνει την κατάλληλη θεραπεία ώστε να χάσει κιλά και να βελτιώσει την ποιότητας της ζωής του θέλει ένας 60χρονος υπέρβαρος, όμως, το κράτος αδιαφορεί για την περίπτωσή του, αφήνοντας τον καθηλωμένο.
Σύμφωνα με την ΕΡΤ, ο Σερήφ Σιαχίν ο οποίος ζυγίζει 360 κιλά και διαμένει στον οικισμό του Ηφαίστου στο δήμο Κομοτηναίων βρίσκεται μόνιμα σε ένα κρεβάτι εδώ και περίπου 15 χρόνια καθώς όσες προσπάθειες έχει κάνει να βοηθηθεί πέφτουν στο κενό.
Συγκεκριμένα, έχουν περάσει δύο χρόνια από τότε που δόθηκε το «πράσινο φως» από το νοσοκομείο του Ρίο στην Πάτρα για ειδικές εξετάσεις και θεραπεία για την περίπτωση του. Παρά την μάχη που έδωσε η διαδικτυακή κοινότητα «Συνήγορος των ΑμεΑ» που τον υποστηρίζει και μια εξώδικη πρόσκληση δεν έχει υπάρξει καμία εξέλιξη με αποτέλεσμα η υγεία του, ψυχική και σωματική να επιβαρύνεται ακόμα περισσότερο.
Ο κ. Σιαχίν ζητάει να τον επισκέπτεται ένας γιατρός για να του κάνει παυσίπονες ενέσεις, όταν πονάει.
«Εγώ υπηρέτησα το Ελληνικό Κράτος, τα παιδιά μου επίσης. Δεν αξίζω εγώ να βοηθηθώ ως άνθρωπος με κάποιο τρόπο, λόγω της δύσκολης πάθησης που έχω; Που να απευθυνθώ; Απευθύνομαι στο κράτος που ζω. Σας παρακαλώ βοηθήστε με με κάποιο τρόπο», εκλιπαρεί με δάκρυα στα μάτια.
Για την οριστική θεραπεία που του υπόσχονται έχει υποστεί μεγάλη ταλαιπωρία καθώς βρέθηκε στην Αθήνα, αλλά και στην Τουρκία για θεραπεία και αναγκάστηκε να γυρίσει πίσω με …φορτηγό λόγω του μεγάλου βάρους του!
Αν και σκέφτεται σοβαρά να μεταβεί στο Ρίο για την θεραπεία, πρέπει πρώτα να περάσει από έναν «Γολγοθά» με εξετάσεις στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Αλεξανδρούπολης κα την ευθύνη της διακομιδής από το Σισμανόγλειο νοσοκομείο Κομοτηνής.
Από την πλευρά του, το Σισμανόγλειο δεν έχει ούτε το ειδικό εκείνο μέσο μεταφοράς για την Αλεξανδρούπολη και αν αποφασισθεί κάτι τέτοιο θα πρέπει να υπάρξει συνεννόηση και συνεργασία με το Υπουργείο Υγείας για την εξασφάλιση του κατάλληλου μέσου…
Το «Σισμανόγλειο» αναφέρει πως προσφέρει μεγάλη βοήθεια στον 60χρονο τόσο για τις εξετάσεις που κάνει για το χρόνιο νόσημά του (λεμφογενής λευχαιμία) όσο και για τους γιατρούς που τον επισκέπτονται. Ωστόσο, το κόστος όλων των παραπάνω θα πρέπει να καλυφθεί είτε από την Πρόνοια, είτε από την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας.