Διερωτήθηκε κανείς γιατί το 10% της νεολαίας ψήφισε «Σπαρτιάτες» και τι μπορεί να σημαίνουν η λέξη «Σπάρτη» και το πολίτευμα αυτής στον 21ο αιώνα; Είχε την περιέργεια να ψάξει, να βρει και να ρωτήσει τα νέα παιδιά γιατί το έκαναν;
Η ιδέα ότι, σε καιρούς αντιηρωικούς, οι νέοι αναζητούν ήρωες, έστω και τους λάθος, είναι στο βεληνεκές της μοναδικής σκέψης της ελληνικής ελίτ; Η σύνδεση των στίχων των άφραγκων ράπερ και τράπερ με τα «άκρα» μήπως της λέει κάτι; Η σκέψη ότι, σε καιρούς κανονικούς και όχι αντιμνημονιακούς, παραμονές της επενδυτικής βαθμίδας, εκτινάσσεται η διαμαρτυρία στο 15% την προβληματίζει καθόλου;
Επίσης, έψαξε να βρει κανείς γιατί το 3% της νεολαίας και το 7% των ψηφοφόρων ηλικίας 35-54 ετών ψήφισε ΝΙΚΗ; Του πέρασε από το μυαλό ότι η ωμή ανάμειξη της κοσμικής εξουσίας σε θέματα πνευματικά και ταυτοτικά για την ανθρώπινη ύπαρξη, όπως η πίστη και το μυστήριο της θείας κοινωνίας, απορρίπτεται και αποτελεί κριτήριο ψήφου;
Οτι, αφού η κοσμική εξουσία εισβάλλει απρόσκλητη στα χωράφια της πνευματικής ηγεσίας, τότε, κατ’ αντιστροφή, μπορεί να συμβεί και το ανάποδο; Ή μήπως του είναι πιο βολική η «ρετσέτα» του ανορθολογισμού για να ερμηνεύσει τη συμπεριφορά χιλιάδων ορθόδοξων ψηφοφόρων;
Διανοήθηκε ότι η έννοια «άνθρωπος» του χριστιανισμού αρχίζει να γίνεται πιο δημοφιλής στις κοινωνίες από την έννοια «άτομο» του οικονομικού φιλελευθερισμού; Κατάλαβε, τέλος, κανείς γιατί 725.000 πολίτες αγνόησαν απειλές, ειρωνείες και bullying και ψήφισαν κόμματα εκτός του τρέχοντος πολιτικού συστήματος;
Χλεύη και ρετσινιά
Πέντε μέρες μετά τις εκλογές της 25ης Ιουνίου, τα κόμματα, η διανόηση, τα media, η Εκκλησία φαίνεται ότι δεν έχουν απορίες! Συμπεριφέρονται σαν να μη συνέβη τίποτε (και όμως συνέβη, και ήταν η ηχηρή αποδοκιμασία προς τις πατερναλιστικές συστάσεις και υποδείξεις τους) και προσεγγίζουν τη νέα κατάσταση σαν να μην άλλαξε τίποτε. Με παλαιά εργαλεία.
Τα κόμματα που οι πολίτες επέλεξαν με την ψήφο τους σε δημοκρατική διαδικασία αποκαλούνται διαρκώς, ακόμη και τώρα, κατά τρόπο υποτιμητικό, «μορφώματα». Το χρώμα τους, αδιακρίτως, είναι το μαύρο. Η ιδεολογία τους χλευαστικά καλείται «ακροδεξιά». Ως ρετσινιά. Και η απάντηση της σνομπ κοινοβουλευτικής δημοκρατίας στην εμφάνισή τους είναι λιγότερη δημοκρατία. Λιγότερη ελευθερία. Λιγότερα δικαιώματα. Περισσότερα «απαγορεύεται». Γενικώς, άρνηση! Αρνηση αναγνώρισης της νέας πραγματικότητας! Αρνηση διακομματική. Δεν «υπάρχουν»!
Τόλμησα να αναφέρω σε τηλεοπτική συζήτηση ότι, σύμφωνα με την MRB, το 1% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ ψήφισαν «Σπαρτιάτες» την Κυριακή, και η αντίδραση των αγαπητών συνομιλητών ήταν να αποδιώξουν κάθε σκέψη ότι οι σύντροφοί τους ψήφισαν τα… μιάσματα. «Αποτάσσεσαι τον Σατανά;» «Απεταξάμην». Τόλμησα να πω το βράδυ των εκλογών, την ώρα των exit polls, ότι είναι απαράδεκτο να υβρίζονται πολίτες για την ψήφο τους πριν αυτή καν εξαχθεί από την κάλπη και βρέθηκα να απαντώ συγχρόνως σε τρεις επιτιθέμενους! Και όμως, στο πλαίσιο αυτού που ο Ευάγγελος Βενιζέλος ονόμασε εύστοχα «ρευστοποίηση» των εκλογικών βάσεων των κομμάτων, όλες οι μετακινήσεις -και οι πλέον απίθανες- με τις παλαιές διαχωριστικές γραμμές συνέβησαν σε αυτή την αναμέτρηση. Το ΚΚΕ είχε διαρροές προς τη ΝΙΚΗ και ο ΣΥΡΙΖΑ διαρροές προς τη Ν.Δ. και τους «Σπαρτιάτες».
Πάλι σύμφωνα με την MRB. Αντί λοιπόν να τα βάλουν κάτω και να σκεφτούν «τι κάναμε λάθος;» (σχεδόν όσοι και οι ψηφοφόροι του δεύτερου κόμματος ψήφισαν τα κόμματα στα δεξιά της Ν.Δ.), ξεκίνησαν τις αδιανόητες σκέψεις: την έκπτωση κόμματος (η κάθοδος του οποίου εγκρίθηκε από τον Αρειο Πάγο) με απόφαση του Εκλογοδικείου. Είχε προηγηθεί, μέρες πριν, η δημόσια ομολογία αξιωματούχων ότι μελετάται η αύξηση του πλαφόν από 3% σε 5% για τα μικρά κόμματα, προκειμένου να γίνουν η δημοκρατία και το Κοινοβούλιο κλειστό κλαμπ. Και, βεβαίως, να μην ξεχνάμε και τον νόμο για την απαγόρευση συμμετοχής κόμματος με εικαζόμενο αρχηγό, που έκανε κουρέλι το άρθρο 29 του Συντάγματος.
Δεξιά… «πλέμπα»
Και το κερασάκι στην τούρτα: ο σνομπισμός! Το «δεν σας παίζουμε». Ο πρωθυπουργός αποφάσισε να περιορίσει τις εμφανίσεις του στη Βουλή και να αναθέσει στον πορτ παρόλ του, υπουργό Επικρατείας Μάκη Βορίδη, να απαντά στην «πλέμπα» των δεξιών κομματιδίων και των «ντεμέκ». Αυτό έλειπε – οι πορφυρογέννητοι να ασχολούνται με τους ερασιτέχνες! Πού ακούστηκε!
Θέση μας σταθερή, χρόνια τώρα, είναι ότι οι αρνητές της ελευθερίας δεν αντιμετωπίζονται με λιγότερη ελευθερία. Οι φασίστες δεν πολεμιούνται με φασισμό. Οι οπαδοί των αυταρχικών καθεστώτων δεν συρρικνώνονται αν συρρικνώσουμε τη δημοκρατία. Αν θέλει όμως το πολιτικό σύστημα να είναι συνεπές με τον εαυτό του, τις απαγορεύσεις, τις εκπτώσεις και τα διοικητικά μέτρα που αποφασίζει ως μέσο καταπολέμησης κομμάτων που δεν συμπαθεί, δύο είναι οι δρόμοι:
*Ο πρώτος είναι να εντοπίσει, με τις μεθόδους Τεχνητής Νοημοσύνης που μόνο αυτό ξέρει, τους 250.000 ψηφοφόρους των «Σπαρτιατών» και να τους στερήσει στο μέλλον το δικαίωμα ψήφου! Να τους απαγορεύσει τη συμμετοχή στις εκλογές! Θα είναι πιο τίμιο και θα λύσει το… πρόβλημα. Αντί να απαγορεύεις κόμματα ή να βάζεις το Εκλογοδικείο να τα αποβάλει από το Κοινοβούλιο, καταργείς τον λαό. Ιδεώδες.
*Ο δεύτερος δρόμος είναι να προσπαθήσει να καταλάβει. Η ταυτοτική Δεξιά δεν επρόκειτο να γεννηθεί ποτέ, αν είχε ταυτότητα αυτή που αυτοπροσδιορίζεται ως δεξιά, χωρίς να είναι πλέον. Από το 2013, που συνελήφθη ο ηγετικός πυρήνας της Χρυσής Αυγής, έως σήμερα, 10 χρόνια μετά, και παρά τον εγκλεισμό των μελών της, την απαγόρευση χρηματοδότησής της, την απαγόρευση συμμετοχής της στα κανάλια, αλλά και την απαγόρευση καθόδου στις εκλογές με αντισυνταγματικό νόμο, ένα 5% των Ελλήνων εμμένει στις επιλογές του.
Ο δρόμος για τη συμφιλίωση αυτού του τμήματος του εκλογικού σώματος με το υπόλοιπο δεν είναι η υποτίμηση, ο χλευασμός, ο σνομπισμός και η σύγκρουση, αλλά η κατανόηση. Μεταξύ αμφότερων των πλευρών. Το πολιτικό σύστημα οφείλει να ασκήσει πατριωτική πολιτική και να μην επιτρέπει σε εισοδιστές σε σχολεία, πανεπιστήμια, μίντια να προπαγανδίζουν άκριτα την παγκοσμιοποίηση και τον «μετα-άνθρωπο», που προάγουν η Τεχνητή Νοημοσύνη και το τρίτο φύλο.
Κάποιοι άλλοι, τέλος, ας ξεκαθαρίσουν από το βήμα της Βουλής ότι ορκίζονται χωρίς αστερίσκους στο δημοκρατικό πολίτευμα και ότι αποκηρύσσουν τον ναζισμό και τον φασισμό. Μήπως και πάει η χώρα παρακάτω. Και για όποιον φαίνονται παράξενα όλα αυτά, θυμίζω πώς απευθύνθηκε στο ετερόκλητο πλήθος των συλλαλητηρίων για τη Μακεδονία κάποιος που υπέφερε από τον φασισμό – ο Μίκης Θεοδωράκης: «Αδέλφια μας φασίστες»…
