«Μα είναι δυνατόν να καταφέρει ο Κυριάκος να περάσει την απεμπόληση των εθνικών θέσεων που προανήγγειλε»; Ρώτησα αφελώς…
Η απάντηση που μου έδωσε ένας από τους ανθρώπους που γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα τον Κυριάκο, ήταν αφοπλιστική και απόλυτα πειστική. Δείχνει μάλιστα την πολιτική ευφυία του πρωθυπουργού, αλλά και την ντομπροσύνη του απέναντι σε όσους τον έκαναν πρωθυπουργό.
Για την ακρίβεια, όποιος πόνταρε στον Κυριάκο, δεν έχασε τα λεφτά του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Novartis, αλλά αυτό είναι κάτι που αφορά την προηγούμενη τετραετία.
Πάμε στο σήμερα.
Ο Κυριάκος εξελέγη έχοντας την αμέριστη στήριξη του «Βαθέως αμερικανικού κράτους», μέσω του Σταν Γκρίνμπεργκ, αλλά και από «γειτονικές δυνάμεις», όπως ο Ραχμί Κοτς ή το κανάλι με το οποίο συνεργάζεται ο επίσημος προπαγανδιστής του Ερντογάν, Ατζούν Ιλιτζαλί.
Αυτός ήταν και ο λόγος που ο Ερντογάν είχε το θάρρος να προβεί σε επτά επιθετικές κινήσεις κατά της Ελλάδας, τις οποίες ο μεγαλόψυχος Κυριάκος τις συγχώρεσε και τις νομιμοποίησε, μέσω της περιβόητης χειραψίας στο Βίλνιους.
Τώρα λοιπόν ο πρωθυπουργός είναι έτοιμος για το μεγάλο βήμα. Να ικανοποιήσει τον διακαή πόθο των Τούρκων για την γαλάζια πατρίδα και το μοίρασμα του Αιγαίου.
Αυτό φυσικά δεν θα μπορούσε να γίνει με εκλεγμένους πολιτικούς στο υπουργείο εξωτερικών. Γι’ αυτό και ο Δένδιας απομακρύνθηκε άρον – άρον, ενώ την θέση του πήρε ο εξωκοινοβουλευτικός Γιώργος Γεραπετρίτης συνεπικουρούμενος από την Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου.
Έτσι, η ηγεσία του υπουργείου εξωτερικών δεν δίνει λογαριασμό στην Βουλή των Ελλήνων, παρά μόνο στον πρωθυπουργό ο οποίος και την διόρισε.
Είναι η ιδανική ομάδα για να ακολουθήσει το όραμα του Κυριάκου το οποίο ως καταληκτικό στόχο έχει την μετατροπή του Αιγαίου σε μία θάλασσα ειρήνης, όπου η ενοχλητική παρουσία των Ελλήνων θα αποδυναμωθεί.
Η ιστορία άλλωστε απέδειξε πως όσο λιγότεροι Έλληνες υπάρχουν, τόσο πιο ειρηνική είναι μια περιοχή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο Πόντος, η Ιωνία, η Ίμβρος, η Τένεδος κλπ.