Οι φωτιές κατέδειξαν το μέγεθος της επικοινωνιακής ασυλίας που απολαμβάνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Και εξόργισαν τους πολίτες, που αναγκάστηκαν να γίνουν οι ίδιοι «ανταποκριτές» στον τόπο τους για να μαθαίνονται τα νέα
Υπό κανονικές συνθήκες, μετά το τριτοκοσμικό σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη και την εξίσου τριτοκοσμική πυρπόληση αποθήκης πυρομαχικών σε αεροπορική βάση ύψιστης ετοιμότητας, ο υπεύθυνος πρωθυπουργός του «επιτελικού κράτους» θα είχε πάει σπίτι του. Αυτά τα δύο περιστατικά, που μόνο σε χώρα της Υποσαχάριας Αφρικής μπορεί να συμβούν, θα έφταναν για να τελειώσουν την πολιτική του καριέρα και δεν θα χρειάζονταν επιπρόσθετα το όνειδος των υποκλοπών, η σωρεία σκανδάλων και οι συνεχείς υποχωρήσεις σε θέματα εθνικής σημασίας.
Πλην όμως οι συνθήκες στην Ελλάδα του Μωυσέως δεν είναι κανονικές. Τα απίστευτα «κατορθώματά» του δεν φτάνουν στα ελληνικά σπίτια μέσω της μικρής οθόνης, όπως σε κάθε άλλη νορμάλ χώρα. Και όταν φτάσουν, παρουσιάζονται πάντα μέσα από ένα ειδικό φίλτρο καθαγιασμού, σερβιρισμένα πάντα με την κατάλληλη δικαιολογία. Τις μέρες αυτές που κάηκε η Ελλάδα η τηλεοπτική συσκότιση ξεπέρασε κάθε όριο. Και προκάλεσε την οργή του κόσμου, που αναγκάστηκε να ενημερώνεται ακόμη και για την απώλεια ανθρώπινων ζωών από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Τη σκυτάλη στον παραμορφωτικό φακό της επικαιρότητας πήραν φιλότιμα πάνω τους τα μεγάλα κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας (σε αντίθεση με κάποια τοπικά που έκαναν τη δουλειά τους άριστα). Ιδιοκτήτες τους, φίλοι και χορηγοί του Μωυσέως.
Ακολούθησαν επιμελώς τα φίλα προσκείμενα έντυπα, όπως και διαδικτυακοί τόποι μεγάλης επισκεψιμότητας, ιδιοκτησίας και αυτοί φίλων του καθεστώτος. Στην περίπτωσή τους η προπαγάνδα υπήρξε λιγότερο χοντροκομμένη. Δεν αποτολμήθηκε η μέθοδος απόκρυψης, αλλά αναδείχθηκε σε επιστήμη η «επαρκής αιτιολόγηση»: Συμβαίνουν και αλλού, λόγω της κλιματικής αλλαγής, φταίει η πολλή ξηρασία, φταίνε οι βροχές του Ιουνίου που μεγάλωσαν τη βλάστηση (ακούστηκε κι αυτό!), φταίνε οι φαντομάδες με τα γκαζάκια, φταίει ο εξ Ανατολών γείτονας που επιβουλεύεται τον τουρισμό μας, φταίμε κι εμείς, φταίτε κι εσείς, να σου κι ο Χατζηπετρής…
Το μόνο που δεν ακούστηκε έως σήμερα και νομίζω θα αποτελέσει ύστατο όπλο υπεράσπισης του καθεστώτος είναι ότι βάζει τις φωτιές ο Πούτιν για να υπονομεύσει τον Μητσοτάκη… Καλύτερα όμως να σοβαρευτούμε, γιατί το φαινόμενο εκτός από την κωμική του μορφή, έχει λάβει πλέον μία πολύ επικίνδυνη διάσταση, που υπονομεύει την ίδια τη δημοκρατία.
Δυστυχώς, για κάποιους τα γεγονότα δεν έχουν πολλές αναγνώσεις. Η έως τώρα θητεία του Μητσοτάκη συνοδεύεται από ρεκόρ αποτεφρωμένων εκτάσεων, όχι μόνο δασικών αλλά και εντός του περιαστικού ιστού, στις παρυφές της πρωτεύουσας και άλλων πόλεων. Ξένος δάκτυλος δεν υπάρχει, ξεχάστε το. Γιατί όλοι οι ξένοι, συμπεριλαμβανομένων και των απέναντι, λατρεύουν τον πρωθυπουργό. Είναι ο πιο βολικός των τελευταίων ετών.
Επιπλέον, αυτά τα ανεκδιήγητα δεν συμβαίνουν… παντού λόγω της κλιματικής αλλαγής, όπως λέει ο διαδεδομένος μύθος. Μόλις την περασμένη Πέμπτη ο Κυριάκος Βελόπουλος παρουσίασε στη Βουλή την έκθεση του Ευρωπαϊκού Συστήματος Πληροφόρησης για τις Δασικές Πυρκαγιές (ΕFFIS). Το ακούσατε πουθενά; Μάλλον όχι. Γιατί τα στοιχεία που περιέχει καταρρίπτουν μονομιάς το «συμβαίνει και αλλού».
Εχουμε και λέμε λοιπόν: Μόνο στη διάρκεια του 2023 και χωρίς να έχουν υπολογιστεί οι πολύ πρόσφατες πυρκαγιές, στην Ελλάδα έχουν καεί 429.000 στρέμματα! Εκταση δηλαδή που αναλογεί στο 0,32% της επικράτειας και αποτελεί μακράν τη χειρότερη επίδοση σε όλη την Ευρώπη. Στην Ιταλία, που «διαφημίζεται» εσχάτως για τα «ομοειδή» παθήματά της, η καμένη έκταση αναλογεί μόλις στο 0,1%. Και στην Πορτογαλία στο 0,08%.
Προσέξτε ένα πρόσθετο στοιχείο: Τα καμένα της Ελλάδας προήλθαν από μόλις 18 πυρκαγιές που χαρακτηρίζονται «μείζονες» (σε έκταση δηλαδή μεγαλύτερη των 300 στρεμμάτων). Στην Ισπανία αντιστοίχως κατά τη φετινή περίοδο εκδηλώθηκαν… 330 μείζονες πυρκαγιές, στην Πορτογαλία 110 και στην Ιταλία 98. Ο πρωταθλητισμός αχρηστοσύνης του ελληνικού… επιτελικού κράτους ασφαλώς δεν μπορεί να τεθεί υπό αμφισβήτηση.
Δεν συμβαίνουν λοιπόν αυτά «παντού στον κόσμο». Υπάρχει προφανές ζήτημα πολιτικής ευθύνης. Και ο σημερινός πρωθυπουργός ξέρει το πρόβλημα από πρώτο χέρι. Το εκμεταλλεύτηκε κατάλληλα με την τραγωδία στο Μάτι για να εκλεγεί. Κι ύστερα το έζησε ως κυβερνήτης. Στα χέρια του κάηκε το Τατόι. Αλλά καυχιόταν ότι χάρη στη πολιτική των εκκενώσεων δεν υπήρξε νεκρός. Γι’ αυτό και δεν έκανε τίποτα επιπλέον στα τέσσερα χρόνια της πρώτης θητείας του. Συρρίκνωσε τον εθνικό στόλο πυρόσβεσης, «εμπλουτίζοντάς» τον με νοικιάρικα, προς μεγάλη τέρψη των εμπορικών τους αντιπροσώπων, πάγωσε τις σχέσεις με τους Ρώσους που μας είχαν σώσει στο παρελθόν με το Μπέριεφ, κλότσησε -για ανεξήγητο λόγο- την ευκαιρία να πάρουμε ιαπωνικά πυροσβεστικά παντός καιρού με γιγάντιες δεξαμενές και έστειλε τους πυροσβέστες να οδηγούν ασθενοφόρα.
Μόνο που οι εκκενώσεις αποδείχτηκε ότι είναι μια μέθοδος με σημείο κορεσμού. Νεκροί υπάρχουν και μετά το 112, κύριε Μητσοτάκη. Ανώνυμοι, φτωχοί και καταφρονεμένοι. Απλώς δεν τους παίζουν τα κανάλια, που κάθε βδομάδα κάνουν μνημόσυνο για το Μάτι. Από καθαρή τύχη γλιτώσαμε και μια ανήκουστη τραγωδία με την αποθήκη πυρομαχικών στην αεροπορική βάση της Αγχιάλου, που θα έκανε την έκρηξη στο Μαρί της Κύπρου να μοιάζει με παιδικό παραμύθι. Ενα κτίριο με τον μέγιστο βαθμό πυροπροστασίας, που δεν καίγεται ποτέ σε νορμάλ χώρα, παρά μόνο σε περίοδο πολέμου από εχθρικό πλήγμα ή εξαιτίας δολιοφθοράς παραδόθηκε στις φλόγες.
Εμείς το κάψαμε μόνοι μας και γίναμε ρεζίλι σε ολάκερο τον πλανήτη. Από μια αναζωπύρωση σε οριοθετημένη πυρκαγιά. Αλλά γι’ αυτό το μοναδικό στα χρονικά κατόρθωμα πάλι δεν μιλάει κανείς. Και σε λίγο θα αρχίσουν οι εξηγήσεις: Ζεστάθηκαν οι βόμβες και έσκαγαν μόνες πριν φτάσει η φωτιά, άχρηστα βλήματα είχε η αποθήκη που ούτως ή άλλως έπρεπε να τα ξεφορτωθούμε, μήπως ήταν τελικά σαμποτάζ των Ρώσων ή, τέλος πάντων, του Ρουβίκωνα…
Γελάτε; Κι, όμως, αυτό ακριβώς μας συμβαίνει. Οργανωμένη παραπληροφόρηση από τα εντεταλμένα μέσα ενημέρωσης. Μόνο που ο κόσμος έχει πλέον ξυπνήσει. Τα σόσιαλ μίντια βράζουν. Κι ένα μεγάλο ποσοστό κοψοχέρηδων του Ιουνίου ήδη μονολογεί το… «κοίτα τι έκανες».
Οι φωτιές κατέδειξαν το μέγεθος της επικοινωνιακής ασυλίας που απολαμβάνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Και εξόργισαν τους πολίτες, που αναγκάστηκαν να γίνουν οι ίδιοι «ανταποκριτές» στον τόπο τους για να μαθαίνονται τα νέα. Η ενορχηστρωμένη εκστρατεία εξωραϊσμού των πεπραγμένων του Μωυσέως έχει -όπως και τα ψέματα- ημερομηνία λήξης. Από ένα σημείο γυρνάει μπούμερανγκ. Και ο λαός θα απαιτήσει σύντομα την εκκένωση του βόθρου με τους δημοσιογράφους κλακαδόρους και τους πληρωμένους χειροκροτητές.
