Δύο μοιραία δημοψηφίσματα σφραγίζουν την πολιτική ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ και ορίζουν τη φθίνουσα πορεία του προς την πολιτική παρακμή.
Το πρώτο είναι το δημοψήφισμα-παρωδία που έστησε ο Αλέξης Τσίπρας το καλοκαίρι του 2015, με την προσδοκία ότι η πλειοψηφία θα ταχθεί υπέρ του «ναι» και συνεπώς των μνημονιακών μέτρων, προκειμένου να αποφύγει να χρεωθεί το τρίτο Μνημόνιο.
Ήπιε το πικρό ποτήρι και σύρθηκε τελικά στο Βερολίνο σαν ξεδοντιασμένη τίγρη στο χαλί της Μέρκελ και του Σόιμπλε.
Ένα δημοψήφισμα, εσωκομματικό αυτή τη φορά, που ανακοίνωσε διαδικτυακά ο Στέφανος Κασσελάκης, τον οδηγεί στην αρχική του αφετηρία. Ένα περιθωριακό κόμμα αμελητέου μεγέθους, αλλά βολεμένων στελεχών, ικανών μόνο για διαμαρτυρία.
Δείτε επίσης:
- Μπαίνει σήμερα η «σφραγίδα» στη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ – Οι παραιτήσεις, οι διαγραφές και τα διασταυρούμενα πυρά
- Λίγες ώρες πριν τη μάχη στην Κεντρική Επιτροπή, στιγμές χαλάρωσης για τον Κασσελάκη
- ΣΥΡΙΖΑ ώρα μηδέν: Πέφτουν τα ντόμινο – Ποιος θα μείνει «όρθιος» στο φινάλε;