Ανήμερα της επετείου 50 ετών από την ανατροπή του συζύγου της, Γεωργίου Παπαδοπούλου…
Γνωρίσθηκαν την περίοδο 1956 – 1957 που ο Γεώργιος Παπαδόπουλος υπηρετούσε ως Τμηματάρχης του Α2/ΓΕΣ.
Η Δέσποινα, το γένος Ν. Γάσπαρη, είχε γεννηθή το 1930 στην Κερκίνη Σερρών από οικογένεια με βαθύτατες ηθικές και θρησκευτικές αρχές. Σε πολύ νεαρή ηλικία μετακόμισε με τους γονείς της στην συνοικία Παγκρατίου των Αθηνών.
Χωρισμένη από το πρώτο της σύζυγο, ήταν ήδη μητέρα της μικρής Υπερμαχίας.
Το 1954 φοιτούσε στην Σχολή Τοπογράφων Μηχανικού του Ε.Μ. Πολυτεχνείου. Πέτυχε σε διαγωνισμό ως σχεδιάστρια στην Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού. Και από εκεί το 1955 αποσπάστηκε ως πολιτική υπάλληλος στο ΓΕΣ. Εκεί γνωρίστηκε με τον Γ. Παπαδόπουλο.
Η γνωριμία τους ξεκίνησε αρχικά ως φιλικός θαυμασμός στο πρόσωπό του. Η ίδια λέει: «Η σχέση μας ξεκίνησε ως εκτίμησί μου προς εκείνον. Έγινα η φρουρά του σε όλες τις λεπτομέρειες που μπορούν να χαντακώσουν ή να αναδείξουν μία προσωπικότητα»
Στις 5 Μαρτίου 1970 τελέσθηκε ο γάμος τους στον Ιερό Ναό Αγίου Ανδρέου που ήταν το Παρεκκλήσι της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμο Κοτσώνη. Κουμπάροι ήσαν ο Αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως Στυλιανός Παττακός, ο Υπουργός Συντονισμού Νικόλαος Μακαρέζος ο Υποδιευθυντής της ΚΥΠ Μιχαήλ Ρουφογάλης και ο ΑΕΔ Οδ. Αγγελής. Ο γάμος του Πρωθυπουργού ήταν λιτός και έγινε σε στενό κύκλο οικογενείας και φίλων.
Γυναίκα μεγαλωμένη με βαθύτατες θρησκευτικές αρχές και ηθικές αξίες, ήταν παράλληλα τολμηρή και -για τα δεδομένα της εποχής- ριζοσπαστική.
Το τελευταίο χρονικό διάστημα πριν το διαζύγιό του, ο Γ. Παπαδόπουλος βρισκόταν πλέον εν διαστάσει με την πρώτη σύζυγό του Νίκη. Και από το 1966 – 67 συζούσε περιστασιακά, με την Δέσποινα. Παρότι ζούσαν μαζί, εκείνη είχε πλήρη άγνοια για τις προετοιμασίες της Επαναστάσεως.
Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος ποτέ δεν την έμπλεκε με τις στρατιωτικές ή πολιτικές εξελίξεις. Χαρακτηριστικό είναι το περιστατικό που διηγήθηκε η ίδια ανήμερα της 21ης Απριλίου 1967:
«Άκουσα από το ραδιόφωνο την αναγγελία της Επαναστάσεως και τα ονόματα των πρώτων μελών της Κυβερνήσεως. Μεταξύ αυτών άκουσα ξαφνικά και το εξής: “Υπουργός Προεδρίας Γεώργιος Παπαδόπουλος”…
Μα πως είναι δυνατόν; Αναρωτήθηκα. Αργότερα ήλθε στο σπίτι. Ήταν καταρρακωμένος, με τα μάτια πρησμένα από την κούρασι και το ξενύκτι. Ήλθε για να ντυθή με την μεγάλη στολή και να παρουσιασθή στον Βασιλέα. Και τότε με αφέλεια τον ρώτησα: “Βρε Γιώργο, αυτός ο Γεώργιος Παπαδόπουλος που ορκίσθηκε υπουργός, είναι συγγενής σου;”»
Ως σύζυγος η Δέσποινα αφοσιώθηκε απόλυτα στο να απαλλάξη τον Πρωθυπουργό πλήρως από τα οικογενειακά και τα καθημερινά θέματα ώστε να ανταποκριθή απερίσπαστος στο μεγάλο έργο του.
Ένα από τα κορυφαία παραδείγματα του θετικού ρόλου της ήταν η στοργή και αγάπη που έδειξε στην θυγατέρα του Γ. Παπαδοπούλου Χρυσούλα η οποία έπασχε από επιληψία λόγω τραυματισμού κατά την γέννησί της. Η ίδια η Δέσποινα αναφέρει:
«Η μητέρα της (σ.σ. η Νίκη) δεν μπορούσε να αντιμετωπίση με δυναμισμό το πρόβλημα, λόγω της έμφυτης αγάπης προς την κόρη της, με αποτέλεσμα να μεταθέτη όλα τα δύσκολα καθήκοντα στον Πρόεδρο, κάτι που τον αποπροσανατόλιζε από την σταδιοδρομία του. Όταν παντρευτήκαμε, του είπα: “Δώστε μου ένα μήνα μαζί της. Δεν είμαι γιατρός, αλλά ας δοκιμάσω”. Σταδιακά η Χρυσούλα άρχισε να παρουσιάζει θεαματική βελτίωσι. Την έβγαλα από την απομόνωσι. Την έπαιρνα μαζί μου στο κομμωτήριο, στις δεξιώσεις κ.λπ» .
Με την ψυχολογική υποστήριξι της Δέσποινας, η Χρυσούλα έγινε άλλος άνθρωπος. Και όχι μόνο αυτό, αλλά κατάφερε λίγο μετά να παντρευθή. Το 1971 -πάλι με μεσολάβησι της Δέσποινας- η Χρυσούλα παντρεύτηκε τον Βασίλειο Ζάππα, με τον οποίο τον Μάρτιο του 1972 χάρισαν στον Γεώργιο Παπαδόπουλο το πρώτο του εγγονάκι. Η ίδια η Χρυσούλα μάλιστα, θέλοντας να την τιμήση, ονόμασε την κορούλα της και πρώτη εγγονή του Γ. Παπαδοπούλου, Δέσποινα! (Το Δεσποινάκι, όπως το αποκαλούσαν).
Τα χρέη της ως Πρώτης Κυρίας της Ελλάδος δεν μετέβαλλαν τον πηγαίο αυθορμητισμό και την αφοπλιστική απλοικότητά της. Δεν της αλλοίωσαν τον χαρακτήρα. Ποτέ δεν έχασε τον λαικό χαρακτήρα της και δεν προσποιήθηκε την αριστοκράτισσα. Φανατική ποδοσφαιρόφιλη και οπαδός της ΑΕΚ συνέχισε την συνήθειά της να πηγαίνει στο γήπεδο:
«Η παρουσία μου εκεί -διηγήθηκε η ίδια- ήταν σημείο τριβής και επικρίσεων από τους υπολοίπους επαναστάτες προς τον σύζυγό μου: Αλλά του το είχα ξεκαθαρίσει: “Στο γήπεδο πηγαίνω από μικρή. Αυτό δεν θα μου το κόψεις”… Ήμουν πολύ εκδηλωτική και εκεί ήταν ο μοναδικός τρόπος να έλθω σε επαφή με τον κόσμο, τον λαό και τα προβλήματά του. Δεν με ενδιέφερε ποτέ αν ήταν αριστεροί ή δεξιοί» .
Η Δέσποινα Παπαδοπούλου ποτέ δεν ενεπλάκη στα πολιτικά κατά την διάρκεια διακυβερνήσεως του συζύγου της. Ανέπτυξε πολύ μεγάλη δραστηριότητα σε φιλανθρωπικό έργο. Οι επισκέψεις της και η ενίσχυσις νοσοκομείων, ιδρυμάτων και πτωχών γειτονιών έμειναν ιστορικές.
Άφησε επίσης εποχή με τις δημόσιες εμφανίσεις της. Τα φορέματά της, τα έραβε ο σχεδιαστής Ντίνος Μαυρόπουλος και ποτέ δεν της πήρε χρήματα γι’ αυτά: Πρωτότυπα φορέματα, παντελόνι, μποτάκια, μικρό καπέλλο, ήταν μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα που μέχρι σήμερα προκαλούν αίσθησι.
Ως χαρακτήρες ήσαν αρκετά διαφορετικοί. Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος διήγε βίο ασκητικό. Απέφευγε την κοσμικότητα και έδιδε την εικόνα του πνευματικού ανθρώπου και εμπνευσμένου ηγετικού νού που ήταν απολύτως ταγμένος στο έργο του. Αντιθέτως η Δέσποινα Παπαδοπούλου ήταν ιδιαίτερα κοσμική, αυθόρμητη και εκδηλωτική, πληθωρική θα λέγαμε.
Αποτελούσαν την επιβεβαίωσι του κανόνος: “Τα ετερώνυμα έλκονται”.
Η δεύτερη σύζυγος του Γ. Παπαδοπούλου είχε το σπάνιο προνόμιο πολλών λαοφιλών προσώπων να παραμείνη στο συλλογικό υποσυνείδητο με το μικρό της όνομα. Ήταν η “Δέσποινα”.
