Μια συντηρητική εφημερίδα, η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ καλωσορίζει την κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη γράφοντας στην πρώτη σελίδα πόσο διεφθαρμένο είναι το κράτος του.
- Γράφει ο Γιάννης Ντάσκας
Γράφει για το καρτέλ δημοσίων έργων αυτό που ρημάζει τον κόσμο και με τα διόδια: «…τάχα το Δημόσιο αδυνατεί να θέσει τους κανόνες που ευχερώς και με τη βοήθεια της τεχνολογίας εφαρμόζει και στον υπόλοιπο ανεπτυγμένο κόσμο...»
Περιγράφει με αυτή τη φράση τις τεράστιες μίζες από τις οποίες πλουτίζουν χρόνια τώρα ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ οικογένειες, επιχειρηματίες (και)των ΜΜΕ και φυσικά μπροστινοί διαφημιστές “δημοσιογράφοι”.
Μια άλλη εφημερίδα που αυτοπροσδιορίζεται ως προοδευτική στο χώρο της αριστεράς η ΕΦΣΥΝ την ίδια ημέρα στο πρωτοσέλιδό της ρωτάει ποιος φταίει για την τεράστια αύξηση στη βία των ανηλίκων και απαντά η ίδια ότι οι λόγοι είναι «η διάλυση εννοιών,όπως κοινωνία και αλληλεγγύη,η απαξίωση ισχυρών νοημάτων, η κρίση στην οποία βρίσκονται η κοινωνία και οι θεσμοί,η έλλειψη προοπτικής και εμπιστοσύνης,η διάχυση της βιας και ατιμωρησίας,η ψηφιακή κουλτούρα βίας…»
Σωστά είναι βέβαια. Αλλά δεν θα ενοχληθεί και κανείς αφού ονόματα δεν υπάρχουν και ο θεσμός της οικογένειας ως κύτταρο ευθύνης ουτε καν αναφέρεται συγκεκριμένα.
Πολύ βολικό για όλους. Αριστερά και δεξιά.
Και εσκεμμένη προφανώς η παράλειψη των οικογενειακών ευθυνών από τις ηγεσίες.
Οταν μεγαλοδημοσιογράφος επαίρεται δημόσια ότι είχε ταυτόχρονα 5 δουλειές όχι μόνο πρέπει να εξηγήσει στην οικογένεια πότε τις προλάβαινε και τις 5 μέσα σε μία ημέρα, αλλά έχει την πρόσθετη δυσκολία να το εξηγήσει αυτό σε… τρεις διαφορετικές οικογένειες που έχει δημιουργήσει.
Δεν είναι εξαίρεση.
Είναι κανόνας σχεδόν στα υψηλά κλιμάκια των εξουσιών, ακόμα και εκείνων που προστατεύουν τις οικογένειες εκ καθήκοντος.
Ωραία τα λέει σε λόγια η πρώην εισαγγελέας του Αρείου Πάγου στο ίδιο ρεπορτάζ. Στην πράξη όμως θα συσσωρευθεί οργή απο την ατιμωρησία και αυτή αρχίζει απο ψηλά. Η Εισαγγελέας αν αναφερόταν στην πράξη θα έπρεπε να εξηγήσει -πληροφορήσει π.χ. αν ερευνήθηκε σε βάθος, αν τιμωρήθηκε για την κοκκαίνη, εκείνος ο δικαστικός ή απλώς ήταν συκοφαντίες τα πρωτοσέλδια εμπλοκής του με βάση επίσημες ανακοινώσεις του κράτους. Την θυμούνται πολλοί γιατί δεν είναι απλή υπόθεση σε απλή οικογένεια. Είχε και περίεργη παρουσία άσχετων νεαρών στο σπίτι της δικαστικής οικογένειας από το οποίο και επελέγη μέλος απο την πολιτική εξουσία για κορυφαία θέση.
Οικογενειακή ευθύνη ακόμα και σε ατιμωρησία δεν υπάρχει, οικογενειακό όφελος από την κορυφαία θέση όμως υπάρχει και οι δημόσιες θέσεις ελέγχονται στις δημοκρατίες, τόσο ώστε να περνούν στο μικροσκόπιο ο Κλίντον και ο Τράμπ για τις φιλίες τους με τον Επστάϊν και τις παρουσίες τους στις βίλες τους.
Πρέπει να εξηγήσει (η Εισαγγελέας και η Εξουσία) γιατί με τις ΕΠΙΣΗΜΕΣ ανακοινώσεις τα πρωτοσέλιδα και τα κρατικά κανάλια γεμίζουν με πληροφορίες ότι σχηματίζεται βαρύτατη κατηγορία για τους τάδε και τάδε επώνυμους για ναρκωτικά,για οικονομικά εγκλήματα φοβερά,για …για…για.. και στα δικαστήρια εμφανίζονται μόνο κάποιοι Αγιάννηδες…
Πως χάνονται η δικάζονται κατα μόνας και μπαίνουν στο αρχείο αυτές οι βαριές δικογραφίες με κάποιες σπάνιες, σπανιότατες εξαιρέσεις;
Ωραία λόγια είναι αυτά της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για την δημόσια εξουσία που επιτρέπει το φαγοπότι με μίζες στα δημόσια έργα, αλλά η δημόσια εξουσία είναι εκείνη που πρέπει να ερευνήσει και τη διπλή δολοφονία στο θωρακισμένο του Κορυδαλλού, την δολοφονία του Καραϊβάζ, του Γκιόλια, του (σε απόπειρα) Χίου και τάχα δεν μπορεί να βρει τι κάνει νιάου-νιάου στο… σαλόνι!
Με σαφήνεια και ονόματα μας πληροφορούν και τα κρατικά κανάλια ότι ο πατήρ Αντώνιος της Κιβωτού και η πρεσβυτέρα του διώκονται και για οικονομικά και για γενετήσιας (πατήρ Αντώνιος μόνο) σφαίρας κακουργήματα.
Γιατί δεν υπάρχουν (και σωστά) προσωπικά δεδομένα για τον πατέρα Αντώνιο, αλλά υπάρχουν για τους βιαστές-αποπλανητές της 12χρονης του Κολωνού;
Γιατί καλλιεργούν τον τρόμο στους εκτός συστήματος δημοσιογράφους και τους αναγκάζουν (με την υπαρκτή δαμόκλειο σπάθη της καταδίκης για προσωπικά δεδομένα) να γράφουν ως εξής για έναν καταδικασμένο αμετάκλητα ως φτηνοπληρωμένο δολοφόνο:
«…Στο φως της δημοσιότητας επανήλθε και πάλι η τραγική υπόθεση της εκτέλεσης συμβολαίου θανάτου στη Βέροια που είχε συγκλονίσει το πανελλήνιο το καλοκαίρι του 2014…
…Ο D.S.(αλβανικής καταγωγής) προσέφυγε στα δικαστήρια και με ασφαλιστικά μέτρα απαγορεύτηκε στα πεθερικά του να προσεγγίζουν το σπίτι του. Παρ’ όλα αυτά, ο πατέρας της 30χρονης δεν το έβαλε κάτω. Ετσι, κάποιος οικογενειακός φίλος τού συνέστησε τον Σ.Β., ο οποίος «είχε πρόσφατα αποφυλακιστεί, δεν γνώριζε μέχρι τότε τον D.S., ήταν άνεργος και είχε απόλυτη ανάγκη χρημάτων», ενώ «στο παρελθόν είχε κατηγορηθεί για τρεις ανθρωποκτονίες, ευρισκόμενος σε ήρεμη ψυχική κατάσταση…
…Ο πατέρας της 30χρονης προέτρεψε τον Σ.Β. να δολοφονήσει τον γαμπρό του «ενεργώντας είτε μόνος είτε από κοινού με άλλα πρόσωπα (εν όψει και της ρώμης του στόχου-θύματος) αντί αμοιβής 2.500 ευρώ, από την οποία ποσό 1.500 ευρώ θα του προκατέβαλε, ενώ το υπόλοιπο ποσό των 1.000 ευρώ θα του το κατέβαλε μετά...».
Έχουν λόγους εκεί στην εξουσία να θέλουν αυτού τους είδους τη δημοσιογραφία. Διότι αυτή εξασφαλίζει την ατιμωρησία εκείνων που ενδιαφέρουν την εξουσία. Αυτός που είχε κατηγορηθεί για τρεις δολοφονίες ήταν ελεύθερος και μπήκε σε τέταρτη δολοφονία για 1500 ευρώ μπροστά!!!
Η απόκρυψη των ονομάτων έχει τεράστια σημασία. Γιατί έτσι δεν ξετυλίγεται το κουβάρι, δεν θα αντιληφθεί κανείς ποιοί μπορεί να είναι οι…σωματοφύλακες επωνύμων, ποιοι οι επιβάτες σε τζιπ θωρακισμένα ή όχι ,ποιοί οι δολοφόνοι των προαναφερόμενων δημοσιογράφων και πάει λέγοντας…
Σε αυτό το καθεστώς ατιμωρησίας οι αντιδράσεις είναι διαφορετικές. Νέοι που τα βλέπουν σχηματίζουν την εντύπωση ότι όλες οι πόρτες νόμιμης καλής δουλειάς ελέγχονται από τέτοιου είδους εξουσία. Και ξεσπούν αλλιώς. Αλλοι ξεσπούν να αποσπάσουν την προσοχή,να αποκτήσουν “εξουσία”…
Ενας αρχιμανδρίτης που βλέπει αυτό το καθεστώς διακρίσεων και ατιμωρησίας …έκανε αγωγή στη…μαμά του. Εκείνος εκπροσωπεί, λέει, νομικό πρόσωπο. Και κατηγορεί τη μαμά του (ο αρχιμανδρίτης) ότι η μαμά του πάει να φάει μια περιουσία από αυτό το νομικό πρόσωπο.
Τον κατηγορούν εγγράφως ότι το έφτιαξε το νομικό πρόσωπο με όρους παρανομίας και ανηθικότητας για να κάνει δολίως την αγωγή κατά της μαμάς του και ύστερα να τα βρούνε. Οπερ και εγένετο.
Το αποτέλεσμα ήταν να ελέγξει μέσω του νομικού προσώπου την περιουσία αυτή που δεν ανήκε ούτε στη μαμά του, ούτε στο νομικό πρόσωπο. Ανήκει στο Δημόσιο, σε Μητρόπολη, μητροπολίτη, ο οποίος σιωπά…
Πασίγνωστο κόλπο πλουτισμού.
Τι σημασία έχει η περιουσία;
Νοίκιασε για 25 χρόνια ένα πολυτελές κατάστημα, ακίνητο μέγα με ενοίκιο 200 ευρώ το μήνα αντί του ανάλογου της περιοχής που είναι 2.500 με 3 χιλιάδες ευρώ το μήνα. Δεν είναι λίγο να τσεπώνει κάποιος αυτό το ποσό το μήνα και να έχει και μια περιουσία αξίας άνω του εκατομμυρίου ευρώ απο το πουθενά.
Ο Αρχιμανδρίτης θα μπορούσε να σκεφτεί: γιατί να τιμωρηθώ εγώ όταν και άλλοι έχουν κάνει τα ίδια εντός και εκτός Εκκλησίας; Όταν οι λίστες Λαγκάρντ και άλλες έχουν μέσα ανέλεγκτους καταθέτες πολιτικούς, επιχειρηματίες, δημοσιογράφους (τύπου νομιμότητας Τράγκα) και ανάμεσά τους και εκείνον που διαχειριζόταν αρπαγμένες εκτάσεις της Αττικής, στις οποίες έχτισαν βίλες τέτοιοι επώνυμοι προαναφερόμενοι;
Ένας πολιτικός (Νίκος Νικολόπουλος) με δημόσια ανακοίνωσή του αναφέρει ότι έκανε όχι μία, όχι δυο, αλλά 66 ερωτήσεις για τα σκάνδαλα με φαγοπότι και ανεκτέλεστα μέτρα ασφαλείας στα τρένα. Και δεν συγκινήθηκε κανείς να λάβει τα μέτρα αυτά.
«Θα ήθελα εγώ να είχα κάνει λάθος εκτιμήσεις, όταν σθεναρά υποστήριζα ότι υπάρχουν διαχρονικές ευθύνες για το έγκλημα των Τεμπών και όταν προς τούτο ανταποκρίθηκα, τον Μάρτιο 2023, στο κάλεσμα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας να προσκομίσω πλήρη φάκελο στοιχείων για τις τρομακτικές παραλείψεις στη (μη) εκτέλεση του έργου της “αμαρτωλής” εργολαβίας “717”. Ενώ παράλληλα, είχα αποστείλει ειδικό υπόμνημα και προς τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου… …Η ανείπωτη τραγωδία με την σύγκρουση των δύο τρένων στα Τέμπη, με τους δεκάδες νεκρούς και τραυματίες, επιβεβαίωσε, με τον χειρότερο δυνατό τρόπο, τις διαχρονικές καταγγελίες μου για ην καταλήστευση του δημοσίου χρήματος, με τις διάσπαρτες εργολαβίες που δεν ολοκληρώνονται ποτέ και τις απευθείας αναθέσεις, με μοναδικό σκοπό την εξυπηρέτηση των συμφερόντων συγκεκριμένων μεγαλοεργολάβων. Πρακτική που ακολουθείται στην Ελλάδα επί δεκαετίες και που μετέτρεψε το σιδηροδρομικό δίκτυο σε ένα απέραντο και αέναο εργοτάξιο, με τα τρένα να κυκλοφορούν χωρίς καμία σύγχρονη προδιαγραφή ασφαλείας, κυριολεκτικά στα «τυφλά»… Επίσης, όντας κοινοβουλευτικός με εμπειρία άνω των 30 ετών και ρεαλιστής, διατύπωνα και τις επιφυλάξεις μου εντός υπομνήματος: “δεν τρέφω αυταπάτες για την εξέλιξη της υπόθεσης που διερευνάτε, δεδομένου ότι, όπως προκύπτει από τη μέχρι τώρα εμπειρία μου, ακόμη κι αν οι διερευνώμενες υποθέσεις καταλήξουν σε άσκηση ποινικών διώξεων, τα μεγάλα συμφέροντα που εμπλέκονται σ’ αυτά τα σκάνδαλα βρίσκουν τον τρόπο, είτε με τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα, είτε αλλιώς, να πέφτουν στα «μαλακά» ή και να αθωώνονται εντελώς, όπως έγινε με το μεγάλο σκάνδαλο της αμαρτωλής σύμβασης 994/2005 του Προαστιακού Σιδηροδρόμου».
Οπως θα έγραφε η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Τάχα δεν ήξεραν τι συνέβαινε (και) στο σιδηροδρομικό δίκτυο και το βρήκε η ευρωπαϊκή εισαγγελία.
Σε αυτή τη συγκυρία,όπου και να κοιτάξετε θα δείτε πανηγύρια της κυβέρνησης «γιατί η Ελλάδα είναι πρωτοπόρος στην κανονικότητα και στην ανάπτυξη»…
Ξαναξύνουμε το κεφάλι μας: Γιατί ενώ ζούμε στον παράδεισο, αυτά τα πρωτοσέλιδα στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ και στην ΕΦΣΥΝ;
