Από μια άποψη, ήταν χρήσιμο το συνέδριο της «Καθημερινής» και των άλλων… ευγενών φορέων επιμόρφωσης για τα 50 χρόνια της δημοκρατίας στη νεότερη Ελλάδα. Μας θύμισε, αν μη τι άλλο, ποιοι ευθύνονται για την καταστροφή της χώρας.
Μας θύμισε ακόμη ότι η πολιτική πάει πλάι πλάι με το θράσος, το ψέμα και την ξιπασιά. Γιατί αυτοί ακριβώς που μας κατέστρεψαν, αυτοί που χρεοκόπησαν τη χώρα, την κατέστησαν φτωχοποιημένη τουριστική αποικία, πόλο έλξης λαθρομεταναστών και άβουλο γρανάζι της «σωστής πλευράς της Ιστορίας» μαζεύτηκαν στο συνέδριο της μεταπολιτευτικής… αυτογνωσίας όχι για να απολογηθούν, αλλά για να μας πείσουν ότι μας έσωσαν! Καθένας με τον δικό του τρόπο.
Ο Σαμαράς μάς κράτησε στο ευρώ. Ο Στουρνάρας επίσης μας κράτησε στο ευρώ. Αλλά και ο Τσίπρας δεν θα διανοούνταν ποτέ μια Ελλάδα έξω από το ευρώ. Τιμή και δόξα άλλωστε στον Σημίτη, που μας έβαλε στο ευρώ.
Ευρώ και άγιος ο Θεός, λοιπόν. Αλλά δεν φρόντισαν να μας πουν όλοι αυτοί που μας διέσωσαν ποια ακριβώς Ελλάδα παρέδωσαν. Δεν μας εξήγησαν γιατί σήμερα, σχεδόν 15 χρόνια μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, η χώρα κατέληξε ουραγός της Ευρωπαϊκής Ενωσης να παλεύει στους δείκτες φτώχειας με τη Βουλγαρία.
Για τον Μητσοτάκη δεν φταίει το καημένο το πολιτικό σύστημα, αλλά εμείς, οι ανόητοι, που δεν μπορέσαμε να εκμεταλλευτούμε σωστά τις ευκαιρίες που μας προσέφερε η συμμετοχή στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Μας διαβεβαίωσε, όμως, ότι θα συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις. Ωσαννά!
Ο πρωθυπουργός των υποκλοπών και της «λίστας Πέτσα» είπε επίσης ότι η χώρα προόδευσε στην ισχυροποίηση των θεσμών και σίγουρα έχει την καλύτερη δημοκρατία από συστάσεως του ελληνικού κράτους!
Οι διαφορές μας με την Τουρκία μπαίνουν επιτέλους σε μια τάξη. Η διολίσθηση σε αναίμακτη παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας από το 1974 και μετά προέκυψε επειδή επικράτησε ο «ρεαλισμός» έναντι του λαϊκισμού. Ολες οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις, άλλωστε, το ίδιο έκαναν…
Κατά την άποψη του σώφρονος Κυριάκου, η ευθύνη προς τις επόμενες γενιές δεν είναι η ανάταξη της πατρίδας, η προστασία της εθνικής συνοχής, η ανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης. Είναι το «να υπηρετούμε με συνέπεια την πολιτική μείωσης χρέους»!
Είπε κι άλλα ωραία ο πρωθυπουργός. Εξέφρασε και την πικρία του για την «κομματική εκμετάλλευση» της υπόθεσης των Τεμπών, καθώς ο ίδιος -που εξελέγη παίζοντας τα ρέστα του στο Μάτι- ποτέ, μα ποτέ «δεν εργαλειοποίησε ανθρώπινες τραγωδίες». Μάλιστα. «Ωσαννά!» και πάλι.
Από κοντά στις τερατολογίες και οι υπόλοιποι. Ο Σαμαράς ισχυρίστηκε ότι «με τον Βαγγέλη τον Βενιζέλο παραδώσαμε μια καλύτερη Ελλάδα από αυτήν που παραλάβαμε». Και εξήγησε αφοπλιστικά ότι αναγκάστηκε να υποταχθεί στους εκβιασμούς των δανειστών, γιατί «αν δεν συμφωνούσα με την τρόικα, δεν είχα ποιανού την πόρτα να χτυπήσω»…
Στο ίδιο πνεύμα και ο Παπαδήμος: διέλυσε το χρηματοπιστωτικό σύστημα και τα ασφαλιστικά ταμεία με το PSI, εξυπηρέτησε τα παλιά αφεντικά του, εξαιρώντας την ΕΚΤ από το κούρεμα, αλλά μας διέσωσε. Πληρώσαμε την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών για να τις… αναστήσουμε και σήμερα να μας ληστεύουν με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο.
Η Ντόρα, ο Βενιζέλος κι ο Κοτζιάς το πήγαν σε άλλο επίπεδο. Συμφώνησαν ότι «ως προς το όνομα» οι Πρέσπες ήταν μια αδιαμφισβήτητη επιτυχία. Οτι με την Τουρκία χρειάζεται περαιτέρω «ρεαλισμός». Κι ότι οι κακοί του πλανήτη είναι οι άτιμοι οι Ρώσοι, που στο κάτω κάτω ποτέ δεν μας αγάπησαν…
Στο συνέδριο της ξιπασιάς ακούστηκαν και άλλα αξιοπερίεργα. Ο Τσίπρας (που είναι εμφανές ότι, μετά τη φάπα από τον Κασσελάκη, τα έχει χαμένα) μόνο που δεν ζήτησε συγγνώμη για τη Novartis. Σε μια ουρανοκατέβατη ερώτηση για το αν η επικοινωνιακή αποτυχία διαχείρισης της υπόθεσης συνιστά τις «δικές του υποκλοπές» (!), αντί να πει πως το μόνο που συνδέει τα δύο θέματα είναι ότι αποτελούν τεράστια σκάνδαλα, αλλά το ένα είναι διεθνές και το άλλο του Μητσοτάκη, έφτασε να απολογείται που πήρε και μερικούς… αθώους στον λαιμό του.
Το συμπέρασμα, λοιπόν, είναι ότι όλοι είναι σε γενικές γραμμές αγαπημένοι. Και ευχαριστημένοι με την εικόνα που παρουσιάζει η σημερινή Ελλάδα. Ολοι τους έβαλαν το λιθαράκι τους, για αυτό και δηλώνουν περήφανοι. Διέσωσαν τη χώρα για να βρίσκεται σήμερα στη «σωστή πλευρά της Ιστορίας» με τους ναζί, τους παλαβούς και τους γεροπαραλυμένους, που θέλουν να μας σύρουν σε Γ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο επειδή βρίσκουν τους Ρώσους θρησκόληπτους και… ντεμοντέ.
Αυτοί είναι λοιπόν οι τάχα μου αριστεροί, οι νεοφιλελεύθεροι και οι «ακροκεντρώοι» της σημερινής Μεταπολίτευσης, που δεν ντρέπονται να αυτοεπαίρονται για τα σημερινά μας χάλια. Οι άλλοι, που πραγματικά προχώρησαν την χώρα πέντε δέκα βήματα μπροστά μετά το 1974, δυστυχώς δεν ζουν για να τους κράξουν. Μάλλον θα απέφευγαν να πάνε και σε ένα τέτοιο, χαμηλής αισθητικής, πανηγύρι. Οπως και ο Κώστας Καραμανλής. Να έχουν διαλύσει τη χώρα και να ευλογούν τα γένια τους πάει πολύ…
