Ανασφάλεια και τρόμος βασιλεύουν στην Ερμού μετά την απόπειρα δολοφονίας της 22χρονης φοιτήτριας Νικολέτας Καλογερίδη, το μεσημέρι της Παρασκευής 1 Μαρτίου, την ώρα που πήγαινε στη δουλειά της, από 32χρονο Ιρακινό που είχε φτάσει στη χώρα μας λίγες ώρες πριν με γερμανικό διαβατήριο!
- Aπό τον Ιάσονα Δημήτριο Τσέτσο
Μιλώντας στην «Espresso» οι αυτόπτες μάρτυρες της αιματηρής επίθεσης δηλώνουν σοκαρισμένοι από τον τρόπο που ο αλλοδαπός προσέγγισε από πίσω την κοπέλα, καρφώνοντάς την «επαγγελματικά» δύο φορές στην ωμοπλάτη με το μεγάλο μαχαίρι των 23 εκατοστών, προσπαθώντας έτσι να τη σκοτώσει, ενώ αναφέρονται στο πώς η 22χρονη γλίτωσε από του Χάρου τα δόντια, όταν μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα που χάθηκε από τα μάτια του δράστη κατάφερε και κρύφτηκε σε παρακείμενο κατάστημα, όπου οι εργαζόμενοι της έδωσαν τις πρώτες βοήθειες!
«Ηθελε να τη σκοτώσει!»
«Αυτό το μαχαίρι… Αυτό το μαχαίρι μού έχει μείνει εδώ, στην καρδιά. Γιατί είμαι μητέρα και γιαγιά. Μου κόπηκε το αίμα. Οχι για μένα, αλλά για το κοριτσάκι. Πονάει η ψυχή μου. Θέλω να τη δω ξανά να περνάει, όταν γίνει καλά» μας αναφέρει η κυρία Αναστασία, που κάθε μεσημέρι έβλεπε τη Νικολέτα να περνάει μπροστά από τον κίτρινο πάγκο με τα τραγανά κουλούρια της, στη συμβολή των οδών Ερμού και Φωκίωνος, ακριβώς στο σημείο της δολοφονικής επίθεσης.
«Η κοπέλα δούλευε λίγο πιο πάνω. Την έβλεπα κάθε μέρα να περνάει από μπροστά μου. Ερχόταν από το στενάκι (σ.σ.: οδός Φωκίωνος) και έστριβε την Ερμού προς την πλατεία Συντάγματος. Εδώ, ακριβώς, στην κολόνα, ήρθε ο Ιρακινός από πίσω και τη μαχαίρωσε στην πλάτη» μας λέει και συνεχίζει: «Βλέπω το μαχαίρι (ήταν πάνω από 20 εκατοστά) γεμάτο αίματα και την κοπέλα να χοροπηδάει έντρομη και να ουρλιάζει “Βοήθεια!”. Με το που φωνάζει “Βοήθεια!”, το βλέμμα της πέφτει πάνω στο δικό μου και κατευθείαν κατάλαβα ότι δεν είναι κλοπή, αλλά φονικό. Είχε στον ώμο της έναν σάκο, τον πετάει και τρέχει να κρυφτεί στο μαγαζί. Θα την είχε καθαρίσει την κοπέλα – ευτυχώς την έχασε από τα μάτια του!»
Μάλιστα, όπως μας λέει η κυρία Αναστασία, αυτή ήταν που κάλεσε την Αστυνομία, ενώ η ίδια κινδύνεψε να είναι το επόμενο θύμα του Ιρακινού μανιακού της Ερμού που διψούσε για αίμα! «Πήγα πίσω από την κολόνα, κρύφτηκα και πήρα την Αστυνομία. Αυτός, με το μαχαίρι στο χέρι, με βήματα αργά και το βλέμμα χαμένο πέρασε από μπροστά μου. Τηλεφώνησα στο 100 και είπα “Ελάτε γρήγορα, γιατί θα σκοτώσει κόσμο”» μας εξομολογείται έντρομη και συμπληρώνει: «Δεν έβαλα μπροστά τον εαυτό μου. Ημουν η πρώτη που θα σκότωνε! Τον έβλεπα εκεί μπροστά, σαν τώρα, με το μαχαίρι και ανατρίχιαζα! Μαζί του είχε έναν σάκο.
Οταν ήρθαν τα παιδιά της Αστυνομίας, τον άφησε εκεί στην κολόνα, μαζί με το μαχαίρι, και παραδόθηκε. Κατέβηκαν γρήγορα από τις μηχανές οι αστυνομικοί και τον συνέλαβαν». Στην ερώτησή μας εάν κατάλαβε τον λόγο της επίθεσης, η ηλικιωμένη πωλήτρια κουλουριών απαντά: «Δεν μίλαγε, για να καταλάβω γιατί τη μαχαίρωσε! Ο κόσμος μετά τη επίθεση αναρωτιόταν εάν είχε κάποια σχέση με την κοπέλα, εάν είχαν τσακωθεί, μήπως πήγε να την κλέψει κ.λπ.! Μα, πώς να πήγε να την κλέψει; Οταν κλέβουν παίρνουν αυτό που θέλουν και φεύγουν. Αυτός τη μαχαίρωσε, πήγε να τη σφάξει!»
Πώς του ξέφυγε
Η κυρία Αναστασία μάς αποκαλύπτει τον τρόπο με τον οποίο κατόρθωσε μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα να ξεφύγει από τον επίδοξο φονιά της, σώζοντας έτσι την ίδια της τη ζωή! «Αυτός, δίπλα ακριβώς από την κολόνα, της έμπηξε το μαχαίρι. Ευτυχώς, ήταν κλειστή η πόρτα του καταστήματος και μπήκε από την άλλη η κοπέλα. Και έτσι την έχασε. Αλλιώς, μπορεί να έσφαζε μέσα και τους υπαλλήλους ο φονιάς! Αυτός δεν είχε επαφή με το περιβάλλον, ήθελε απλά να σκοτώσει. Με τέτοιο μαχαίρι που είχε, έτσι, αδίστακτος! Την έψαχνε για να την αποτελειώσει. Ευτυχώς, δεν την είδε που κρύφτηκε. Δεν μπορώ να το ξεχάσω!» αναφέρει έντρομη.
Καταλήγοντας, η κυρία Αναστασία μάς ενημερώνει πώς τόσα χρόνια που εργάζεται στην Ερμού έχει δει πολλά ακόμα και περιστατικά βίας, ποτέ όμως μαχαίρωμα με δολοφονική πρόθεση. «Τόσα χρόνια έχω δει πολλά, κυρίως ληστείες. Μαχαιρώματα, έτσι, με σκοπό τον φόνο, δεν έχω ξαναδεί. Είμαι πραγματικά σοκαρισμένη! Δοξάζω τον Θεό που δεν φοβήθηκα και βρήκα το κουράγιο να πάρω την Αστυνομία. Ποιος ξέρει τι μπορούσε να συμβεί;
Ευτυχώς, εκείνη τη μέρα ήταν βροχερός ο καιρός και δεν κυκλοφορούσε κόσμος. Ηταν σχεδόν άδεια η Ερμού. Αλλιώς, ίσως να είχαμε θύματα! Ενα κοριτσάκι πήγαινε να βγάλει το μεροκάματό του και ξαφνικά κατέληξε στο νοσοκομείο σοβαρά τραυματισμένο! Δεν είναι ότι δεν πρόσεχε. Αυτό μπορούσε να συμβεί στον καθέναν μας, έτσι ξαφνικά. Ηρθε από πίσω της, αθόρυβα, αμίλητος και τη μαχαίρωσε στην πλάτη, για να τη σκοτώσει. Χωρίς να την ξέρει, χωρίς να του έχει κάνει τίποτα. Την έσωσε ο σάκος. Τώρα θα μιλούσαμε για μια νεκρή κοπέλα στα καλά του καθουμένου. Μια κουκλίτσα, με τα μαύρα μαλλάκια και το άσπρο προσωπάκι της. Τι να πω…» συμπληρώνει με τρεμάμενη φωνή, καθώς φέρνει ξανά στον νου της τις σκηνές φρίκης!
Άργησε το ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ
Εξίσου ανατριχιαστικές είναι οι μαρτυρίες των υπαλλήλων του καταστήματος πώλησης καφέ, στο οποίο βρήκε καταφύγιο η κοπέλα για να ξεφύγει από τον αφηνιασμένο Ιρακινό. «Εδώ ήμασταν. Ο,τι ήταν να πούμε το είπαμε στα κανάλια! Τι να σας πούμε; Οτι έπεσε η κοπέλα στο πάτωμα και άρχισε να σφαδάζει από τον πόνο, με το αίμα να σχηματίζει λίμνη; Τη βάλαμε μέσα και της δώσαμε τις πρώτες βοήθειες. Ενα θα σας πω: το ασθενοφόρο έκανε μία ώρα και 20 λεπτά να έρθει! Ευτυχώς, ο ένας από τους αστυνομικούς ήξερε από πρώτες βοήθειες και της έδεσε το τραύμα για να σταματήσει η ακατάσχετη αιμορραγία. Την είχαμε εδώ, τυλιγμένη με τις μεμβράνες, και περιμέναμε το ΕΚΑΒ να την παραλάβει. Εάν δεν είχαν δέσει το τραύμα, θα είχε πεθάνει το κορίτσι!» αναφέρει μια υπάλληλος, ενώ ο συνάδελφός της μας λέει: «Αυτό θα μπορούσε να συμβεί σε όλους μας. Σε εσάς, σε εμένα… Τρέμω στην ιδέα ότι θα έμπαινε μέσα και θα μας έσφαζε όλους! Υπάλληλοι είμαστε. Κρίμα το κορίτσι… Ελπίζω να γίνει σύντομα καλά».
Πράγματι, η Αστυνομία ήρθε στην ώρα της, σε μόλις τρία λεπτά, περνώντας χειροπέδες στον παραλίγο φονιά. «Δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς στον πιο εμπορικό δρόμο της Αθήνας!» σκεφτόμαστε, ενώ αναρωτιόμαστε τι θα μπορούσε να συμβεί εάν εκείνη η μέρα δεν ήταν βροχερή, αλλά είχε πολύ κόσμο, ή αν το μαχαίρωμα συνέβαινε σε άλλη περιοχή του κέντρου, όπου δεν υπάρχει τόση αστυνόμευση και το ΕΚΑΒ θέλει περισσότερη ώρα να έρθει! Θα είχαμε θύματα; Πολύ πιθανόν! Αυτά, σε μια Αθήνα που μαστίζεται από την εγκληματικότητα και η ζωή μοιάζει να έχει «φτηνύνει» επικίνδυνα…
Δείτε επίσης:
- Στη φυλακή ο Ιρακινός που μαχαίρωσε την 22χρονη Νικολέτα ενώ περπατούσε στην Ερμού
- Ερμού: Ποια τα πρώτα λόγια της 22χρονης που δέχτηκε τη φονική επίθεση από τον Ιρακινό
- Συγκλονίζει ο ξάδελφος της Νικολέτας για την επίθεση στην Ερμού: «Ήθελε να την σκοτώσει»
