Μετά τα πεπραγμένα του στην Εξεταστική, ο Δημήτρης Μαρκόπουλος ένιωσε την ανάγκη χθες να επικαλεστεί, ξανά και ξανά, ως ύστατο επιχείρημα ότι είναι γονέας, μήπως πείσει ότι αντιλαμβάνεται το βάρος του εγκλήματος των Τεμπών.
«Ως γονέας δεν θα υπερασπιζόμουν κάτι γκρίζο, ως γονέας δεν θα έκλεινα τα μάτια αν ένιωθα πως υπάρχει κάτι μεμπτό, ως γονέας παρακολούθησα και διηύθυνα την Εξεταστική. Ως γονέας και όχι ως πολιτικός» βρήκε να πει από το βήμα της Βουλής.
Ομως δεν χρειάζεται να είναι κάποιος γονέας για να αντιληφθεί τι έγινε πέρυσι στα Τέμπη και να απαιτεί δικαιοσύνη. Οι χιλιάδες νέοι που ξεχύνονται στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν δεν είναι ακόμα γονείς. Οι 1.300.000 άνθρωποι που ψήφισαν στο αίτημα της Καρυστιανού δεν είναι όλοι γονείς. Για να είναι άνθρωπος κάποιος και να αισθάνεται τις αγωνίες των άλλων δεν χρειάζεται απαραιτήτως να είναι γονέας.
Ο Μαρκόπουλος ακόμα μία φορά φαίνεται να παρεξήγησε τον ρόλο του. Στη Βουλή δεν ψηφίστηκε ως γονέας, αλλά ως πολιτική οντότητα. Στην Εξεταστική για τα Τέμπη δεν διορίστηκε πρόεδρος επειδή είναι πατέρας, αλλά ως εκλεγμένος βουλευτής που είχε θεσμική υποχρέωση να διευθύνει σωστά τη διαδικασία, ώστε να βγει αντικειμενικό αποτέλεσμα. Ο πολίτης αυτής της χώρας δεν περίμενε από τον Μαρκόπουλο να ενεργήσει στην Εξεταστική με το θυμικό, π.χ. ως γονέας ή αδερφός, αλλά με σωστή κρίση απέναντι στα γεγονότα. Κι ακριβώς επειδή ο Μαρκόπουλος έχει καταλάβει εδώ και καιρό ότι πολιτικά δεν μπορεί να σταθεί ύστερα από όσα όργια έκανε στην Εξεταστική, γι’ αυτό άρχισε να επικαλείται άλλες ιδιότητές του που στην προκειμένη περίπτωση δεν ενδιαφέρουν κανέναν.
Το καλό όμως με τον συγκεκριμένο βουλευτή είναι ότι, όσο κι αν θέλει, δεν μπορεί να κρυφτεί. Επιχειρώντας να επιστρατεύσει το συναίσθημα, κατέληξε τελικά ακόμα μία φορά να είναι ωμά θρασύς και τοξικός. Να κουνάει το δάχτυλο επιθετικά, να κατηγορεί άλλους για πολιτικό χουλιγκανισμό, να λέει για επιδοτούμενο διαδίκτυο, ότι άλλα κόμματα διεκδικούν το μονοπώλιο του πόνου και ότι ακραίοι κανιβάλιζαν τη διαδικασία στην Εξεταστική.
Ο Μαρκόπουλος καμάρωσε ότι το… πόρισμα της Ν.Δ. ήταν 700 σελίδες: «Εμείς φτιάξαμε ένα πόρισμα βάσει στοιχείων 700 σελίδων και όχι 70 ή 40 ή όπως κάποιοι δεν έδωσαν καν πόρισμα». Λες και κάθε πόρισμα ζυγίζεται με το κιλό χαρτί, όχι με το αν αναζητεί ευθύνες ή επιδιώκει τη συγκάλυψη.
«Κι αν έχω κάνει κάποια λάθη ανθρώπινα, ζητώ κι εγώ συγγνώμη, όμως τον πολιτικό κανιβαλισμό δεν θα τον επιτρέψω» έριξε για γκραν φινάλε στην ομιλία του ο Μαρκόπουλος που, πάντα κουνώντας το δάχτυλο σαν να έχει δίκιο, κατέληξε με κούφιες ατάκες σαπουνόπερας: «Δεν είναι το μίσος η απάντηση στις οικογένειες και στον πόνο τους. Το μίσος είναι κακός οδηγός. Η απάντηση είναι η μεταρρύθμιση. Η δομική μεταρρύθμιση αυτών που μας πονάνε».
Ο Μαρκόπουλος βρήκε ως ενδεδειγμένη προσέγγιση, μετά την προκλητική στάση του και την εξοργιστική συγκάλυψη της πλειοψηφίας στην Εξεταστική, να επικαλεστεί τις οικογένειες των 57 θυμάτων. Ισως και να έπραξε σωστά τελικά. Στην πραγματικότητα, ούτε η αντιπολίτευση ούτε οι δημοσιογράφοι μπορούν να περιγράψουν καλύτερα από τους συγγενείς των νεκρών στα Τέμπη τον ρόλο του ως προέδρου της Εξεταστικής και των 16 μελών της Ν.Δ.
ΠΑΥΛΟΣ ΑΣΛΑΝΙΔΗΣ (πατέρας θύματος, 21.2.24): «Είναι ντροπή και προσβολή των 57 νεκρών μας αυτή η απόφαση της κυβερνητικής πλειοψηφίας να τερματίσει τις εργασίες της Εξεταστικής Επιτροπής για τα Τέμπη. Αποδεικνύει ότι μια κυβερνητική “μαφία” ενδιαφέρεται για τη συγκάλυψη της υπόθεσης και πρωτίστως των ευθυνών του άλλοτε υπουργού Κώστα Καραμανλή».
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΒΛΑΧΟΣ (αδερφός θύματος, 9.1.24): «“Η Επιτροπή μας είναι γουρλίδικη” είπε ο Μαρκόπουλος, γιατί δύο μέλη της υπουργοποιήθηκαν, σε μια προσπάθεια να κάνει και χιούμορ. Το μόνο που δεν είπε είναι “πάντα τέτοια” και “και του χρόνου”. Αίσχος. Προσβολή. Υβρις».
ΜΑΡΙΑ ΚΑΡΥΣΤΙΑΝΟΥ (μητέρα θύματος, 29.2.24): «Η ολοφάνερη ενοχική παρουσίαση ήταν το πιο σημαντικό σε όλη τη διαδικασία της Εξεταστικής. Ο τρόπος που τη σταμάτησαν τόσο βιαστικά και χωρίς να καλέσουν τους πλέον βασικούς μάρτυρες για να αποφύγουν και άλλες αποκαλύψεις δηλώνει ότι η Εξεταστική δεν πήγε ακριβώς όπως το φαντάστηκαν».
ΝΙΚΟΣ ΠΛΑΚΙΑΣ (πατέρας δύο θυμάτων και θείος ενός ακόμα, 12.3.24): «Η Εξεταστική ήταν αναμενόμενη. Φταίει ο σταθμάρχης, οι δύο μηχανοδηγοί και εμείς που στείλαμε τα παιδιά μας. Το μόνο που κερδίσαμε είναι πως ο απλός κόσμος κατάλαβε πως οι 16 της πλειοψηφίας της Ν.Δ. στην Επιτροπή ήταν άσχετοι».
ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ (σύζυγος θύματος, 27.2.24): «Η Εξεταστική ήταν “ξεσκεπαστική”. Φάνηκαν τα πρόσωπα που κρύβονταν πίσω από τις μάσκες και που κυβερνάνε όχι σωστά τον τόπο μας. Ενα μεγάλο κομμάτι του ελληνικού λαού έχει μετανιώσει για την ψήφο του τον Μάιο, όπως μπορεί να είναι ο Γεωργιάδης, ο Βορίδης, ο αλαζόνας Μαρκόπουλος. Ολοι αυτοί πρέπει να μπουν στη θέση τους».
Αν αγωνιά ο Μαρκόπουλος πώς τα πήγε στην Εξεταστική, δεν χρειάζεται να ακούει την αντιπολίτευση ή να διαβάζει εφημερίδες, ούτε να γίνεται θρασύς. Ας δει τι έχουν πει οι χαροκαμένοι συγγενείς για τον ίδιο, την Εξεταστική του και τις «αλήθειες» των 700… σελίδων της πλειοψηφίας. Κι ας αναρωτηθεί αν ύστερα από αυτά μπορεί να τους κοιτάξει στα μάτια. Είτε ως γονέας είτε ως πολιτικός, δημοσιογράφος, απλός άνθρωπος ή όπως θέλει.
Β. Γαλούπης
Σιχαμα