Γνωρίζαμε μέχρι σήμερα ότι το επιτελικό κράτος Μητσοτάκη, κάλυπτε εγκληματίες του λευκού κολάρου. Ειδικά όταν αυτοί δρούσαν στα πλαίσια των «υπηρεσιακών τους καθηκόντων», όντας διορισμένοι από την κυβέρνηση.

Η ιστορία όμως που διαδραματίζεται σε νησί του Αιγαίου με πρωταγωνιστή «συνδικαλιστή της πλειοψηφίας», εκτροχιάζει πλήρως κάθε έννοια νομιμότητας και ηθικής.

Πως αλλιώς να εξηγήσει κάποιος το φαινόμενο, πατέρας να καταγγέλλει «υπηρεσιακό παράγοντα» για την παρενόχληση του ανήλικου παιδιού του και να βρίσκεται σε κρατητήριο;

Ο συγχρονισμός μάλιστα ήταν τέτοιος που φαίνεται ότι υπήρξε μία άμεση συνεννόηση ανάμεσα σε δύο διαφορετικά νησιά, το ένα εκεί που φέρεται να συνετελέσθη το έγκλημα και το άλλο, αυτό στο οποίο έγινε η καταγγελία.

Λες και κάποιο αόρατο χέρι ενεργοποιήθηκε για να συγκαλύψει το πλέον απεχθές έγκλημα.

Ευτυχώς η ελληνική κοινωνία έδειξε ότι διαθέτει αντανακλαστικά, όπως άλλωστε και στην περίπτωση των Τεμπών και ξεσηκώθηκε αποτρέποντας το νέο, ιδιότυπο μπάζωμα.

Αναμένουμε όμως με τεράστιο ενδιαφέρον να δούμε τις κινήσεις του αρμόδιου υπουργείου στο οποίο υπάγεται ο «υπηρεσιακός παράγοντας», ειδικά μετά τα στόματα που άνοιξαν. Γιατί έως τώρα η υπουργός μπορεί να επικαλεστεί άγνοια. Επικίνδυνη άγνοια μάλιστα, καθώς ο φερόμενος ως δράστης τοποθετήθηκε κυριολεκτικά ως «λύκος δίπλα στα πρόβατα», με υπηρεσιακή απόφαση. Από σήμερα όμως το ελαφρυντικό της άγνοιας παύει να υφίσταται.