«Μοιραζόμαστε το ίδιο πάθος για το δικό του ελληνικό όνειρο» λέει η υποψήφια ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δώρα Αυγέρη για το πρόσωπο που «ανακάτεψε την τράπουλα» στον ΣΥΡΙΖΑ, και αυτό δεν είναι άλλο από τον Στέφανο Κασσελάκη.
Η Δώρα Αυγέρη από την πρώτη στιγμή τον πίστεψε και τον στήριξε σε αυτή την πορεία για την προσαρμογή του ΣΥΡΙΖΑ στη «μετά Τσίπρα εποχή», θεωρώντας, όπως λέει σήμερα στην «Espresso», ότι «ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ φέρνει νέο αέρα και μια καινούργια μορφή επικοινωνίας σε ένα κουρασμένο πολιτικό τοπίο». Ο ενθουσιώδης Στέφανος είναι η καλύτερη λύση για ένα πληγωμένο κόμμα, είναι η άποψή της.
Η υποψήφια ευρωβουλευτής πιστεύει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε φάση επούλωσης των πληγών του, ενώ είναι βέβαιη ότι θα ανεβάσει το ποσοστό του στις ευρωεκλογές. Οσο για την ίδια, θεωρεί ότι η Ευρωβουλή είναι το επόμενο στάδιο προσφοράς της στη χώρα και την ιδιαίτερη πατρίδα της.
Συζητώντας με αφορμή το θέμα που προέκυψε με τη βάφτιση του Κασσελάκη και τον σταυρό που εμφανίστηκε στη διάρκεια του μυστηρίου, εκείνη υποστηρίζει: «Η Ορθοδοξία είναι στοιχείο της ιδιοσυστασίας μας ως λαού και ως έθνους, άρα και οι αριστεροί μετέχουν αυτής της πίστης». «Αλίμονο αν η Αριστερά ζητούσε από κάθε πολίτη πιστοποιητικά φρονημάτων και πεποιθήσεων» λέει η Δώρα Αυγέρη, που έχει αρχίσει δυναμικά την προεκλογική εκστρατεία της, έχοντας πιστό συμπαραστάτη τον αγαπημένο της σύζυγο και σύνθημα το παλιό πασοκικό: «Εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία, κοινωνική απελευθέρωση»!
Γιατί αποφασίσατε να διεκδικήσετε θέση στην Ευρωβουλή;
Γιατί πολλά και σημαντικά που αφορούν την πατρίδα μας και τον κόσμο, που αντιμετωπίζει τον κίνδυνο γενικευμένης ανάφλεξης με δύο πολεμικές αναμετρήσεις στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή, αποφασίζονται στις Βρυξέλλες. Οπως επίσης στις Βρυξέλλες διαμορφώνονται και πολλά από όσα αφορούν την καθημερινότητά μας και τον μέσο άνθρωπο: Τον εργαζόμενο που βλέπει να καταργείται το πενθήμερο και οκτάωρο -η μεγαλύτερη κατάκτηση του δυτικού πολιτισμού-, από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Τη νέα γυναίκα που θέλει να μεγαλώσει τα παιδιά της χωρίς να εγκαταλείψει την καριέρα της. Τον μικρομεσαίο επιχειρηματία που δεν έχει πρόσβαση σε τραπεζικό δανεισμό και απειλείται από τις μεγάλες εταιρίες. Τους γονείς που θέλουν δικαίωση για τα παιδιά τους που χάθηκαν στα Τέμπη. Αλλά και τον δημοκράτη πολίτη που βλέπει τη χώρα μας να μεταλλάσσεται σε αυταρχική δημοκρατία. Σας παρέθεσα μερικά στα οποία το Ευρωκοινοβούλιο μπορεί να έχει καθοριστική παρέμβαση. Στο προσωπικό επίπεδο, για μένα η Ευρωβουλή είναι το επόμενο στάδιο προσφοράς στη χώρα μου και την ιδιαίτερη πατρίδα μου.
Μπορεί ο «τραυματισμένος ΣΥΡΙΖΑ» που βλέπουμε σήμερα να ανεβάσει ποσοστά στις ευρωεκλογές;
Ο ΣΥΡΙΖΑ επουλώνει τις πληγές του πολύ γρήγορα και είναι βέβαιο ότι θα ανεβάσει το ποσοστό του στις ευρωεκλογές. Αυτό όμως δεν μας αρκεί. Στις ευρωεκλογές πρέπει να αποτυπωθεί η αλλαγή της πολιτικής δυναμικής που θα επισφραγίσει ότι η κυβέρνηση είναι σε αποδρομή και ο ΣΥΡΙΖΑ η επόμενη κυβέρνηση του τόπου. Να επικυρωθεί η συμπόρευση της κοινωνικής και της πολιτικής αντιπολίτευσης.
Τι καινούργιο έχει να δώσει ο ΣΥΡΙΖΑ, εκτός από τον πρόεδρό του;
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν προέκυψε από παρθενογένεση. Είναι ένα κόμμα με ιστορία, πολλά στοιχεία έρχονται από την παράδοση του ΣΥΡΙΖΑ, δεν τα εγκαταλείπουμε ούτε τα χαρίζουμε, και κάποια είναι καινούργια, όπως απαιτεί η προσαρμογή στις διαρκώς μεταβαλλόμενες συνθήκες. Οσο για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, φέρνει νέο αέρα σε ένα κουρασμένο πολιτικό τοπίο. Αυτό του το αναγνωρίζουν ακόμη και εκείνοι που κατά τα άλλα διαφωνούν μαζί του. Φέρνει μία νέα μορφή επικοινωνίας που αγγίζει ανθρώπους που ήταν απογοητευμένοι από την κλασική πολιτική του ξύλινου λόγου, των κατά συνθήκη ψευδών, της αθέτησης των υποσχέσεων. Και φέρνει και την πεποίθησή του γι’ αυτό που αποκαλεί «ελληνικό όνειρο». Στον ΣΥΡΙΖΑ μοιραζόμαστε το πάθος για μία άλλη κοινωνία, όπου οι άνθρωποι θα έχουν ίσες ευκαιρίες για να προκόψουν. Ο Στέφανος Κασσελάκης δίνει φωνή σε ανθρώπους που δεν ευελπιστούσαν ούτε είχαν σχέση με την πολιτική μέχρι τώρα, απογοητευμένοι από την εικόνα ενός συστήματος αναποτελεσματικού και σε πολλές εκφάνσεις του διεφθαρμένο – ειδικά με την κυβέρνηση της Ν.Δ. Φαινόμενα που τροφοδοτούσαν την αποχή. Εμείς αυτά φιλοδοξούμε να αλλάξουμε αρχίζοντας από τις ευρωεκλογές. Να έρθουν άνθρωποι στις κάλπες που ξαναβρίσκουν νόημα στη συμμετοχή και την ενασχόληση με την πολιτική.
Σας ενόχλησε ως αριστερή αυτή η προσπάθεια Κασσελάκη, μέσω της αναφοράς στη βάφτισή του, να πιάσει εκλογείς και από τον συντηρητικό χώρο της Εκκλησίας; Είναι αριστερό αυτό;
Αλίμονο αν η Αριστερά ζητούσε από κάθε πολίτη πιστοποιητικά φρονημάτων και πεποιθήσεων. Νομίζετε ότι οι αριστεροί δεν πηγαίνουν στην εκκλησία; Ή ότι δεν υπάρχουν αριστεροί ιερείς; Στην Εθνική Αντίσταση υπήρχαν παπάδες που ευλογούσαν τα άρματα των ανταρτών. Ο Αρης Βελουχιώτης είχε μαζί του τον πατέρα Ανυπόμονο. Η Ορθοδοξία είναι στοιχείο της ιδιοσυστασίας μας ως λαού και ως έθνους. Κατά τη διατύπωση του Τ.Σ. Ελιοτ, «η κουλτούρα είναι η ενσάρκωση της θρησκείας ενός λαού». Οι αριστεροί ψηφοφόροι είναι Ελληνες πολίτες, στην πλειονότητά τους έχουν βαπτιστεί με τον ορθόδοξο τρόπο. Πολλοί έχουν τελέσει τους γάμους τους στην εκκλησία, βαφτίζουν τα παιδιά τους και αρκετοί επιθυμούν η εκδημία τους -ακόμη και όταν επιλέγουν την καύση- να συνοδευτεί από τις τελευταίες ευχές ενός ιερέα. Στην Ανάσταση την επόμενη εβδομάδα θα ανταλλάσσουμε το φιλί της αγάπης αριστεροί και δεξιοί μαζί και στις ψησταριές θα τσουγκρίζουμε αβγά και πολιτικές απόψεις σε πνεύμα συναλληλίας. Τα προβλήματα είναι κοινά για προοδευτικούς και συντηρητικούς πολίτες, οι λύσεις όμως είναι σε προοδευτική κατεύθυνση.
Πώς μπορεί να σταθεί στην Ευρωβουλή ένας επώνυμος ή σελέμπριτι που έχει μόνο αυτή την ιδιότητα; Και σας ρωτώ γιατί αντίστοιχες περιπτώσεις έχουν αποτύχει παταγωδώς.
Το θέμα που ανοίγετε είναι σύνθετο. Οι περισσότεροι από εμάς τους υποψηφίους του ΣΥΡΙΖΑ συμμετείχαμε στις προκριματικές εκλογές για τη συγκρότηση του ευρωψηφοδελτίου και μας επέλεξε ο κόσμος, μέλη και φίλοι του κόμματος. Στη Ν.Δ. και τα άλλα κόμματα τους υποψηφίους τους επιλέγει ο αρχηγός ή το κομματικό ιερατείο. Στη Ν.Δ. μάλιστα με όρους τηλεοπτικής δημοκρατίας. Γενικότερα τώρα, από τη μία πλευρά η πολιτική, άρα και η εκπροσώπηση, είναι για όλους. Δεν είναι μόνο για τους ειδικούς, τους τεχνοκράτες και για όσους έχουν μεταπτυχιακό. Από την άλλη όμως, η ενασχόληση με τα κοινά απαιτεί γνήσιο ενδιαφέρον για το κοινωνικό σύνολο και θέληση για προσφορά. Προϋποθέτει γνώση, κατάρτιση και σύλληψη της μεγάλης εικόνας. Και μην υποτιμούμε την ευθύνη των ψηφοφόρων στο να επιλέγουν ικανούς και άξιους για να τους εκπροσωπήσουν.
Θα συμβουλεύατε ποτέ τον Στέφανο Κασσελάκη να εκθέτει τα προσωπικά του λιγότερο; Σας ενοχλεί κάτι σε αυτό;
Προσωπικά δεν με ενοχλεί. Ξέρω όμως ότι ο Στέφανος εισάγει καινά δαιμόνια. Υπάρχει κόσμος που δεν έχει συνηθίσει την έκθεση της προσωπικής ζωής, που αποτελεί μία διάσταση της διαφάνειας στην πολιτική. Σε κάθε περίπτωση είναι προτιμότερος ένας απόλυτα διαφανής Κασσελάκης από έναν απόλυτα σκοτεινό Μητσοτάκη.
Υπάρχει κάτι που θαυμάζετε στον Κασσελάκη; Πήρατε ρίσκο και τον στηρίξατε πάντως.
Είναι ενθουσιώδης, πιστεύει στον εαυτό του και στο όραμά του και διακατέχεται από πάθος για προσφορά. Αυτά τα στοιχεία τα διακρίνει κανείς πολύ εύκολα. Δεν είδα τη στήριξή του με όρους ρίσκου. Το είδα ως την καλύτερη λύση για ένα πληγωμένο κόμμα στη συγκυρία που προέκυψε.
Ξανά εκλογές. Δύσκολο για εσάς;
Για έναν πολιτικό οι εκλογές είναι όπως για έναν ιερέα το Πάσχα. Φυσικά κάθε εκλογική αναμέτρηση έχει δυσκολίες, πριν την Ανάσταση υπάρχει ο Γολγοθάς. Αλλά από την άλλη είναι και ευκαιρία για εντονότερη και πυκνότερη επικοινωνία με τον κόσμο.
Εάν εκλεγείτε, θα αλλάξετε ζωή. Είναι εύκολο αυτό; Είστε έτοιμη; Ο σύζυγος θα μείνει στα μετόπισθεν;
Από τις νομικές σπουδές και τη δικηγορία άλλαξα ζωή όταν μεταπήδησα στη δημοσιογραφία. Και μετά άλλαξα πάλι ζωή όταν μεταπήδησα από τη δημοσιογραφία στην πολιτική. Και άλλαξα ζωή όταν άρχισα να τη μοιράζω ανάμεσα στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα. Η διαρκής αλλαγή είναι στοιχείο της προσωπικότητάς μου. Μέσα από αυτό το πρίσμα η μετακίνηση στο ευρωπαϊκό κέντρο είναι μία ευχάριστη πρόκληση. Οσο για τον σύζυγό μου, δεν είναι στα μετόπισθεν, είναι ο σύντροφός μου, είναι η οικογένειά μου, είναι πλάι μου, με στηρίζει, αποδέχεται τις επιλογές μου και συμβαδίζει με τις αλλαγές στην κοινή μας ζωή.
Τι συναρπαστικό έχει για εσάς ο χώρος της πολιτικής;
Η πολιτική είναι ο μόνος τρόπος που έχουμε για να αλλάξουμε τον κόσμο, τον μικρό και τον μεγάλο. Δεν είναι συναρπαστικό αυτό; Το να συμμετέχεις μαζί με τους συμπολίτες και τους συντρόφους σου στον αγώνα για ένα καλύτερο αύριο για όλους; Η πολιτική είναι συνεχής αγώνας και λελογισμένη αντιπαράθεση με κανόνες πολιτισμού για την τιθάσευση της ανεξέλεγκτης βίας. Με θρέφει η ευγενής άμιλλα ή, αν θέλετε, ακόμα και ο ανταγωνισμός, που είναι και πρέπει να είναι το βασικό στοιχείο της πολιτικής. Αλλά απεχθάνομαι βαθιά τη βία. Σε κάθε της μορφή. Τη φυσική βία, την ψυχολογική, την κοινωνική, ιδιαίτερα τη βία κατά των γυναικών και των αδυνάτων που είναι τα εύκολα θύματα. Ξέρετε, η κοινωνία είναι το «πολιτικό συλλογικό σώμα». Δεν υφίσταται κοινωνία δίχως πολιτική. Ειρήσθω εν παρόδω, τα περί «μεταπολιτικής» ωσάν να υπάρχει μία κατάσταση πέραν της πολιτικής, όπως ορολογεί το πρόθεμα «μετά», είναι ανοησίες και επικίνδυνα. Η συμμετοχή στα κοινά, σύμφωνα με τους αρχαίους προγόνους μας, είναι η πιο ευγενής φιλοδοξία.
Ποιο είναι το σύνθημά σας;
Υπάρχει το παλιό σύνθημα του Ανδρέα Παπανδρέου που ξανάγινε επίκαιρο μετά την υποχώρηση της μνημονιακής περιόδου και της διακυβέρνησης Μητσοτάκη: «Εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία, κοινωνική απελευθέρωση». Σε κάθε περίπτωση, «πρώτα ο άνθρωπος και οι ανάγκες του».
