Μεγάλη Παρασκευή σήμερα, αγαπητοί μου. Οι κατάμεστες, σε πείσμα των νεωτεριστών, εκκλησίες θα συγκλονιστούν από το θεϊκό «Αι γενεαί πάσαι, ύμνον τη ταφή Σου προσφέρουσι Χριστέ μου». Ένας εκκλησιαστικός ύμνος που αποτελεί μέρος των Εγκωμίων που ακούγονται τη Μεγάλη Παρασκευή.
Θα ακολουθήσει η περιφορά του Επιταφίου, με τους πιστούς (και είναι πάρα πολλοί) να ακολουθούν ευλαβικά με τις αναμμένες πένθιμες λαμπάδες να τρεμοσβήνουν στο ανοιξιάτικο μυρωμένο αεράκι.
Βέβαια δεν θα λείψουν και οι γραφικότητες. Και όταν λέμε γραφικότητες, εννοούμε τους λαϊκούς αγωνιστές, που την ώρα της περιφοράς θα τρώνε προκλητικά σουβλάκια και θα πίνουν μπίρες, κάνοντας… αντίσταση κατά της Ορθοδοξίας.
Άλλοι έκαναν αντίσταση πίνοντας σαμπάνιες εις τας Ευρώπας. Αυτοί οι σουβλακοκαταβροχθίζοντες και μπιροκαταναλώνοντες είναι -πιθανότατα- οι ίδιοι που την Τσικνοπέμπτη διαμαρτύρονται, τρώγοντας επιδεικτικά μαρούλια και αγγουράκια, επειδή ο υπόλοιπος, ο νορμάλ, κόσμος… δολοφονεί τα αρνιά και τσικνίζει με παϊδάκια και όχι με μπρόκολα. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.
Είπαμε, το Ελληνικό Πάσχα είναι γεμάτο γραφικές εικόνες. Η Σταύρωση, ο Επιτάφιος, η Ανάσταση και μετά η ευωχία με τον οβελία και το κοκορέτσι.
Εσχάτως προσετέθησαν και νέες, γραφικότερες των προηγουμένων, εικόνες ή μάλλον καρικατούρες διαμαρτυρομένων γενικώς αγωνιστών.
Χρόνια πολλά.
