Συσκέψεις επί συσκέψεων πραγματοποιούνται αυτές τις ημέρες τόσο στο 13ο όροφο του μεγάρου του ΟΤΕ στην Αθήνα όσο και στα γραφεία της Siemens στο Μόναχο, με στόχο και οι δύο πλευρές να κρατήσουν χαμηλούς τόνους στη μεταξύ τους νομική αντιπαράθεση για τις χρυσές μίζες των μαύρων ταμείων, ώστε να κυλάει ο χρόνος μέχρι να φτάσουμε και εδώ στην παραγραφή.
Το «παιχνίδι καθυστερήσεων» αφορά αξιώσεις του ΟΤΕ από την εποχή που ο οργανισμός ανήκε στο Ελληνικό Δημόσιο και δεν είχε περάσει στα χέρια των Γερμανών και συνολικά αγγίζουν τα 100.000.000 ευρώ, αν συνυπολογιστούν και οι ανάλογες διεκδικήσεις προς την Intracom για τις «αμαρτωλές συμβάσεις» των ψηφιακών παροχών, που κατά έναν περίεργο τρόπο η σημερινή διοίκηση του ΟΤΕ κρατά στο συρτάρι…
Το ζήτημα είχε αναδείξει η «δημοκρατία» τον περασμένο Νοέμβριο, με διαδοχικά δημοσιεύματα, για τον επαίσχυντο εξωδικαστικό συμβιβασμό του ελληνικού κράτους με τη Siemens, γεγονός που ανάγκασε τον ΟΤΕ -για τα μάτια του κόσμου- να ενεργοποιήσει την αγωγή κατά των Γερμανών προμηθευτών, ζητώντας αποζημιώσεις.
Ως γνωστόν, οι αξιώσεις της ελληνικής κυβέρνησης απέναντι στη Siemens για το μεγάλο σκάνδαλο της δεκαετίας του 2000, με τα μαύρα ταμεία, ενταφιάστηκαν οριστικά με τον εξωδικαστικό συμβιβασμό, πλην όμως εξακολουθούν να υφίστανται εκείνες του ΟΤΕ, που αρχίζουν αρκετά χρόνια νωρίτερα, όταν ακόμη ο οργανισμός ανήκε στο Ελληνικό Δημόσιο και δεν είχε περάσει στα χέρια των Γερμανών.
Σωκράτης Κόκκαλης
Μία από τις βασικές απαιτήσεις που ο ΟΤΕ διεκδικεί νομικά αφορά βεβαίως την αμαρτωλή σύμβαση του 1992 για τις 1.000.000 ψηφιακές παροχές που ανατέθηκε με διαγωνισμό, αφού η υπόθεση είχε περάσει από χίλια μύρια κύματα, επηρεάζοντας άμεσα το πολιτικό τοπίο και οδηγώντας στην πτώση της κυβέρνησης Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, έπειτα από την αποχώρηση-αποστασία Σαμαρά.
Επειτα από δύο χρόνια καθυστέρηση, 15 παρατάσεις και πολύ άγριο παρασκήνιο, προτιμητέος προμηθευτής κρίθηκε η Siemens, σε κοινοπραξία με την Intracom του Σωκράτη Κόκκαλη, γνωστή για τις διασυνδέσεις της με γερμανικούς διαδρόμους εξουσίας… Ηταν η εποχή κατά την οποία στον ΟΤΕ μεσουρανούσαν τα «πράσινα στελέχη – τεχνοκράτες» του Κώστα Σημίτη, τα ίδια που λίγο αργότερα βρέθηκαν στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Το 1996 άρχισαν οι πρώτες αγωγές του ΟΤΕ εναντίον της Siemens, ενώ ασαφές παραμένει αν ακολουθήθηκε παράλληλη ένδικη διαδικασία για την Intracom.
Φτάσαμε στις μέρες μας, τον Σεπτέμβριο του 2022, επί κυβερνήσεως του σημερινού Μητσοτάκη, για να απορριφθεί πρωτοδίκως η αγωγή μέσω της οποίας ο ΟΤΕ ζητούσε 28.000.000 από την Intracom. Ο οργανισμός τηλεπικοινωνιών, όμως, έχει πλέον εξαγοραστεί από το γερμανικό δημόσιο (Deutsche Telekom) και η σημερινή διοίκηση δεν δείχνει ιδιαίτερα πρόθυμη να προχωρήσει σε δικαστικές διαμάχες, ειδικά με… άλλους Γερμανούς. Παραμένει άγνωστο αν από μέρους του ΟΤΕ ασκήθηκε έφεση κατά της πρωτόδικης απόφασης που δικαίωνε τη Siemens, ενώ στην περίπτωση της Intracom η διοίκηση Τσαμάζ φαίνεται για ευνόητους λόγους να βάζει την υπόθεση οριστικά στο συρτάρι.
Συνολικά οι αξιώσεις του ΟΤΕ από τη Siemens (οι αντίστοιχες για την Ιntracom δεν είναι γνωστές, γιατί απ’ ό,τι φαίνεται ο οργανισμός έχει ατύπως πάψει να τις διεκδικεί) αγγίζουν τα 100.000.000 ευρώ. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι και αυτό το ποσό έπρεπε να είχε συνυπολογιστεί στην απαίτηση του Ελληνικού Δημοσίου για αποζημίωση που κατέληξε στον επαίσχυντο εξωδικαστικό συμβιβασμό. Η Siemens στην περίπτωση της Ελλάδας την έβγαλε πολύ φθηνά, καθώς, όπως δείχνουν τα πράγματα, ούτε ο ΟΤΕ πρόκειται να εισπράξει δεκάρα από τη γερμανική εταιρία.
Στις 16 Νοεμβρίου 2023, μόλις τρεις ημέρες μετά τα δημοσιεύματα της «δημοκρατίας», η δικηγόρος του ΟΤΕ Αγλαΐα Μαργαριτη κατέθεσε έφεση κατά της πρωτόδικης απόφασης, για την οποία η εφημερίδα διερωτάτο γιατί ο ΟΤΕ κωλυσιεργούσε επί 14 μήνες. Το ίδιο προς το παρόν δεν έχει πράξει κατά της Intracom και τα χρονικά περιθώρια αρχίζουν και στενεύουν.
Αλλαγή σκυτάλης
Εν όψει, μάλιστα, της αλλαγής σκυτάλης τον επόμενο μήνα στη διοίκηση του ΟΤΕ δεν είναι λίγοι στο κτίριο της λεωφόρου Κηφισίας 99 που απορούν γιατί μέχρι σήμερα το νομικό τμήμα του ΟΤΕ δεν έχει πράξει το αυτονόητο; Να καταθέσει εμπρόθεσμα -η προθεσμία λήγει τον Σεπτέμβριο- την έφεση και κατά της πρωτόδικης απόφασης του 2022, απόφαση που έλαβε η πρωτοδίκης, που, όπως φαίνεται επικαλούμενη την παλαιότητα της υπόθεσης, βαρέθηκε να μπει σε βάθος και θεώρησε σωστό χωρίς ουσιαστική τεκμηρίωση να απορρίψει την αρχική αγωγή, για το σκάνδαλο της προμήθειας 1.000.000 ψηφιακών παροχών του 1993 για τη Siemens, αξίωση που ανέρχεται στα 28 εκατομμύρια ευρώ, όπως επίσης, βέβαια, να καταθέσει αντίστοιχα την αγωγή κατά της Intracom για αντίστοιχη αξίωση.
Η διένεξη ΟΤΕ – Siemens μεταφέρεται και στα γερμανικά δικαστήρια, όπου στις αρχές Ιουλίου θα συζητηθεί η αγωγή με την οποία ο ΟΤΕ αξιώνει 68.000.000 ευρώ για τη ζημία που υπέστη από τη σύμβαση 8002 του 1998. Το γερμανικό ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο (BGH) έχει δεχθεί σε απόφασή του ότι η ζημία τεκμαίρεται εφόσον έχουν δοθεί «μίζες» που έχουν συνυπολογιστεί στο τίμημα. Ετσι, στην περίπτωση αυτή ο ΟΤΕ μπορεί να επικαλεστεί τη νομολογία για να ενισχύσει τις απαιτήσεις αποζημίωσης, αν και δεν φαίνεται να υπάρχει ιδιαίτερος ζήλος προς αυτή την κατεύθυνση.
Την ίδια ώρα, σε ένα άλλο δικαστήριο, στην οδό Λουκάρεως, αναμένεται η απόφαση στις 13/6 για την άρση δήμευσης των περιουσιακών στοιχείων των πρώην κατηγορουμένων και νυν απαλλαγέντων λόγω… παραγραφής για το σκάνδαλο με τη σύμβαση 8002 με τον ΟΤΕ και τη Siemens.
Και εδώ απ’ ό,τι φαίνεται θα παιχτεί το ίδιο παιχνίδι που είδαμε σε όλες τις δίκες με τη Siemens που προηγήθηκαν και στο τέλος τα περιουσιακά στοιχεία θα επιστραφούν στο ακέραιο στους μιζαδόρους. Ούτε γάτα ούτε ζημιά! Αλλωστε στην τελευταία δικάσιμο, λίγες ημέρες πριν από το Πάσχα, ο πρόεδρος της έδρας φρόντισε να αποβάλει τον ΟΤΕ από την αίθουσα, πάγια η τακτική αποβολής του άμεσα θιγόμενου ΟΤΕ από όλες τις δίκες!
Ολα δείχνουν, λοιπόν, ότι και η υπόθεση των περιουσιακών στοιχείων θα κλείσει οριστικά με την επιστροφή και την απόδοσή τους στους πρώην κατηγορουμένους. Η εντύπωση, άλλωστε, που δημιουργήθηκε στην τελευταία δικάσιμο πριν από το Πάσχα ήταν ότι υπάρχει συντονισμένη μεθόδευση για θάψιμο όλων των σκανδάλων με πρόσχημα την «οδηγία Φλωρίδη», που ζητά επιτακτικά μέχρι τις 30 Ιουνίου οι υποθέσεις του παρελθόντος, όπως αυτές με την εταιρία Siemens, να κλείσουν οριστικά…
