Η Μπέσσυ Αργυράκη δεν είναι απλώς μια διαχρονική ερμηνεύτρια που κάθε χρόνο τις ημέρες της Eurovision γίνεται το Νο 1 πρόσωπο του ευρωπαϊκού διαγωνισμού τραγουδιού στην Ελλάδα. Κατορθώνει από το 1977 ως σήμερα να ανανεώνει το ρεπερτόριό της και να σαρώνει τα clubs όλης της χώρας.
- Από τον Νίκο Νικόλιζα
Λίγο πριν από το τρελό remix της διαχρονικής επιτυχίας της «Κορμί κι αλάτι» που ετοιμάζει για τα beach bars του καλοκαιριού, η Μπέσσυ με πλατύ χαμόγελο μιλάει για τα νέα δεδομένα της Eurovision, για το αν είναι gay icon, πώς βλέπει τη διαφορετικότητα, αλλά και ποια είναι η συνταγή της επιτυχίας για να φέρει μια χώρα την πρωτιά. Μεταξύ της Περιφέρειας Αττικής και των εξτρά που κάνει ανά την Ελλάδα, κατορθώνει να κρατάει άσβεστη την επικοινωνία μεταξύ κοινού και της ίδιας. Και ας έχει μεγαλώσει κατά πολύ, όπως η ίδια δηλώνει…
Λίγες ημέρες μετά το τέλος της φετινής Eurovision ποια είναι η τελική άποψή σου για τη δική μας θέση και για την ελληνική συμμετοχή;
Δεν θεωρώ ότι πήραμε κακή θέση, δεδομένων των αναλογιών και των σπουδαίων κομματιών που είχαν σταλεί φέτος από τις χώρες που διαγωνίζονταν. Η Σάττι φέτος είχε πολύ τρελό οπτικοακουστικό ανταγωνισμό. Ολοι οι διαγωνιζόμενοι είχαν πολύ πιο πλούσιο υλικό και έπρεπε εμείς να αντέξουμε μέσα σε όλα αυτά τα «θηρία». Επίσης, οι περισσότερες χώρες είχαν στείλει φωνάρες!
Πλέον η Μπέσσυ Αργυράκη θεωρείται «καθηγήτρια» στη Eurovision. Ποιος πιστεύεις είναι ο συνδυασμός που μπορεί να σου φέρει την πρωτιά;
Πρέπει να έχεις ένα πολύ καλό στρωτό τραγούδι, το οποίο να μένει στ’ αυτιά των τηλεθεατών, και αυτό να ντυθεί από μια μοναδική φωνή και μια σκηνική παρουσία που θα εντυπωσιάσει. Χρειάζεται μια ιδιαίτερη σκηνική προβολή που θα κάνει τον κόσμο που βλέπει από τις οθόνες να σε θυμάται ως το τέλος του διαγωνισμού. Το όλο διαγωνιζόμενο «πακέτο» πρέπει να είναι πολύ δυνατό, έτσι όπως έχει εξελιχθεί ο μουσικός αυτός διαγωνισμός. Το θέμα είναι ότι ρωτάτε εμένα, που είμαι πλέον μεγάλη σε ηλικία, σε σχέση με αυτούς που ψηφίζουν και αποφασίζουν για την τύχη των τραγουδιών. Ξέρετε καλά ότι σε αυτόν τον διαγωνισμό κουμάντο κάνει η νεολαία. Γιατί είναι ένας πολύ νεανικός μουσικός θεσμός και κάθε χρόνο μπαίνουν μέσα όλο και νεότερες ηλικίες!
Εσύ ποιο τραγούδι θα ψήφιζες για την πρωτιά και σου έκανε εντύπωση;
Εγώ λάτρεψα τη φωνή του Γάλλου και το γαλλικό τραγούδι. Ηταν κάτι ασύλληπτο φωνητικά. Και αυτό, φυσικά, πάει μπροστά και ακούγεται σε όλη την Ευρώπη αυτή τη στιγμή. Εχει συναίσθημα, έχει στίχο και δείχνει τις φωνητικές δυνατότητες ενός ερμηνευτή. Ομως βλέπεις ότι παίρνουν βραβεία και προπορεύονται κάποια τραγούδια πολύ ιδιαίτερα και πολύ ξεχωριστά, που στέλνουν μηνύματα της νεολαίας. Το μεγαλύτερο μέρος της νεολαίας πλέον θεωρεί ξεπερασμένο ένα τραγούδι που έχει μελωδία και συναίσθημα. Προτιμά κάτι πολύ προχωρημένο και ιδιαίτερα οπτικοακουστικά.
Παίζει ρόλο η πολιτική στη Eurovision;
Θέλοντας και μη. Συμφωνίες υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντα. Οπως υπάρχει και με εμάς με την Κύπρο! Οι γειτονίες παίζουν ρόλο αναμφισβήτητα. Ωστόσο, αν ένα τραγούδι κάνει τη διαφορά, ξεφεύγει και δεν παίζει ρόλο καμιά γειτονία!
Τελικά η Eurovision είναι πλέον ένας gay διαγωνισμός τραγουδιού ή ένας διαγωνισμός τραγουδιού όπως εκείνα τα πρώτα αθώα χρόνια που τραγούδησες εσύ;
Τα αθώα χρόνια εκείνης της γενιάς ο διαγωνισμός αντιπροσώπευε το αποτέλεσμα που έβγαινε. Ηταν φεστιβάλ τραγουδιού, φωνών. Πρέπει να προβάλλονται τα πολύ ωραία τραγούδια με τις πολύ ωραίες φωνές, γιατί αυτό σημαίνει Eurovision. Σήμερα είναι ένα κράμα πολλών πραγμάτων μαζί, γιατί έτσι είναι και η εποχή μας. Τα πάντα αλλάζουν στον χρόνο. Γι’ αυτό και προείπα ότι κερδίζει το πιο «προχώ» τραγούδι που συνοδεύεται από εντυπωσιακή σκηνική παρουσία. Βγαίνει μπροστά το διαφορετικό. Η Eurovision ως θεσμός πάντα προσεγγίζει το gay κοινό και πάντα είναι ένα φεστιβάλ που δεν μπορείς να αφαιρέσεις τη διαφορετικότητα από αυτό. Και αυτό συμβαίνει ανά τον κόσμο και σαφώς δεν είναι κακό αυτό για μένα. Γιατί το gay κοινό παθιάζεται με τα φεστιβάλ τραγουδιού και τις μεγάλες φιέστες και είναι ένα τρελά εκδηλωτικό κοινό. Γι’ αυτό και την έχει αγκαλιάσει τη Eurovision.
Πιστεύεις στον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και στην τεκνοθεσία;
Κάθε άνθρωπος κάνει αυτό που πιστεύει πως είναι για το καλό του. Η ελευθερία κάθε ατόμου είναι για μένα το υπέρτατο αγαθό. Δεν μπορώ να κρίνω τι είναι σωστό και τι είναι λάθος, γιατί κάθε άνθρωπος έχει τη δική του προσωπικότητα και τα πιστεύω του και βάσει αυτών κρίνει το καλό και το κακό για τον εαυτό του!
Εσύ θεωρείσαι για την Ελλάδα gay icon…
Αυτό δεν μπορώ να το πω εγώ, αλλά το κοινό που με ακολουθεί. Ωστόσο μπορώ να σου πω ότι το τραγούδι «Κορμί κι αλάτι» είναι ένα τραγούδι που το gay κοινό λατρεύει. Και σου έχω και νέο: Το συγκεκριμένο τραγούδι, που μετράει πολλά χρόνια, ετοιμάζομαι να το κάνω διασκευή στα σημερινά δεδομένα για να τραγουδιέται ρεμίξ στα καλοκαιρινά μπαράκια. Θα το ξανατραγουδήσω σε σημερινό άκουσμα μπιτάτο!
Πλέον έχουμε χάσει τον λογαριασμό πόσες καριέρες έχεις κάνει μέχρι σήμερα…
Ούτε κι εγώ ξέρω. Κάνω συνέχεια restart, όχι εσκεμμένα. Μου αρέσει να κάνω πράγματα διαφορετικά. Θέλω να δοκιμάζω συνέχεια νέα πράγματα. Αυτό το πράγμα με ξερουτινιάζει και μου δίνει ώθηση να έχω διάρκεια. Αυτό που δεν έχω καταλάβει είναι πώς εδώ και περίπου 45 χρόνια κάθε γενιά αγαπάει όλο και περισσότερα τραγούδια μιας άλλης εποχής. Είναι τρομερό στα live τα νέα παιδιά να τραγουδάνε τους στίχους των τραγουδιών μου που, όταν εγώ τα τραγούδησα, αυτά δεν είχαν γεννηθεί ακόμα. Για μένα αυτή είναι η μεγαλύτερη επιβράβευση. Υπάρχω σήμερα στην επικαιρότητα με τραγούδια τόσο παλιά. Γιατί εγώ δεν έχω βγάλει νέα τραγούδια, έχω μόνο το παλιό μου ρεπερτόριο!
Μετάνιωσες για κάτι στην καριέρα σου ή για όλο αυτό το μουσικό ταξίδι της ζωής σου;
Το ταξίδι της ζωής που έχω κάνει κάθε μέρα το εκτιμώ όλο και περισσότερο, βλέποντας τα τηλέφωνα να χτυπούν για να κάνω εμφανίσεις είτε στην τηλεόραση είτε για clubs, σκεπτόμενη πάντα την ηλικία μου (γέλια).
Μέσα σε όλα τα άλλα, έχεις και καθήκοντα στην Περιφέρεια Αττικής…
Είμαι πρόεδρος επιτροπής Πολιτισμού Αττικής. Σε λίγες ημέρες θα ξεκινήσουμε να κάνουμε συμβούλια, προκειμένου να διαλέξουμε πολιτιστικές προτάσεις με σκοπό να προβάλλεται το έργο ανθρώπων. Θέλουμε να είναι σαν πορτρέτα ανθρώπων που προσέφεραν στην Ιστορία μας και που θα έρθουν στο φως για να τα μάθουν και οι νεότερες γενιές. Να έχουν κάτι ιδιαίτερο, με σκοπό να προβάλουν τον πολιτισμό της χώρας μας. Και δεν είναι απαραίτητο να είναι συναυλίες με την απόλυτα ταυτόσημη λέξη. Μακάρι να είναι θεσμοί που θα μείνουν και να έχουν έναν χαρακτήρα πολυπολιτισμικό! Χρειαζόμαστε ένα κράμα εκδηλώσεων που δεν θα είναι μόνο διασκεδαστικής φύσεως, αλλά και μορφωτικό.
Πόσο ευτυχισμένη είσαι που ο γιος σου Αγγελος επέστρεψε στα πάτρια εδάφη;
Κάθε μέρα που περνάει συνειδητοποιώ πόσο σωστή ήταν η απόφασή του να επιστρέψει στην Ελλάδα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Και αυτό συνεπάγεται γι’ αυτόν ότι, προκειμένου να είναι κοντά στην οικογένειά του, διότι έζησε 15 χρόνια στην Ελβετία (και έκανε μια πολύ σημαντική καριέρα), τίποτα δεν αντικαθιστά την οικογένεια και την πατρική γη. Γύρισε στην Ελλάδα και ξεκινάει από το μηδέν το νέο του επάγγελμα, που δεν έχει καμία σχέση με την πρότερη επαγγελματική του ενασχόληση. Τώρα ασχολείται με το real estate. Μου θυμίζει εμένα που άρχισα να ασχολούμαι με τις ασφάλειες και έφευγα το πρωί τα ξημερώματα και γύριζα το βράδυ σπίτι. Το ίδιο κάνει και ο γιος μου πλέον και είμαι απόλυτα σίγουρη για τον Αγγελό μου!
Στη ζωή σου νιώθεις γεμάτη;
Κάθε μέρα δοξάζω τον Θεό για όσα έχω. Οταν ξεκίνησα τη ζωή μου και το ένα όνειρό μου γινόταν πραγματικότητα μετά το άλλο, ποτέ δεν πίστευα πού μπορεί να φτάσω. Κανείς δεν ξέρει άλλωστε το τέρμα. Καλό είναι απλώς να γευόμαστε τη ζωή όπως μας έρχεται κάθε μέρα. Κι εγώ πραγματικά την απολαμβάνω από τα ξημερώματα μέχρι τα επόμενα ξημερώματα!
Τι μήνυμα θα ήθελες, Μπέσσυ, να περάσεις στις νέες γενιές;
Να αγαπήσουν τη ζωή και να προσπαθήσουν να κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα. Επίσης, επειδή είμαι πολύ φιλόζωη, θέλω όλοι να σκεφτούν και αυτό το καλοκαίρι τους τετράποδους φίλους μας και να θυμηθούν λίγο νεράκι και φαγάκι έξω από την πόρτα τους. Ολα τα όντα πάνω στη Γη έχουν ψυχή. Μόνο το μέγεθος αλλάζει σε κάθε ζωντανό οργανισμό, τίποτε άλλο!
