Στη Γη του Πυρός

Η Ευρώπη οδηγείται σε μια -πείτε την δεξιότερη, θέλετε πιο εθνική- στροφή, γι’ αυτό και δυνάμεις, όπως οι Εργατικοί στην Αλβιώνα, υιοθετούν σκληρότερη αντιμεταναστευτική ατζέντα, προσπαθώντας να δημιουργήσουν πολιτικά αναχώματα. Η λαθρομετανάστευση παίζει και θα παίζει ολοένα μεγαλύτερο ρόλο στη στάση των ψηφοφόρων. Εμείς, όπως συνήθως, βρισκόμαστε δύο τρεις ταχύτητες πιο πίσω.

Οι άλλοι Ευρωπαίοι ετοιμάζονται να καρφώσουν έκτη κι εμείς ακόμη πατινάρουμε με τρίτη. Μνημείο η δήλωση του Πρωθυπουργού πως είμαστε κατά λύσεων τύπου Ρουάντας. Και πού το ξέρεις, αφεντικό; Μας ρώτησες; Αν γινόταν ένα δημοψήφισμα με ερώτημα «Συμφωνείτε οι συλληφθέντες λαθρομετανάστες, που δεν θέλουν να επιστρέψουν άμεσα στην πατρίδα τους, να εξορίζονται αορίστως στη Γη του Πυρός με ένα τσουβάλι ρύζι τον μήνα;», το αποτέλεσμα θα ήταν τέτοιο, που ο Μαργαρίτης Σχοινάς θα τα βρόνταγε και θα πήγαινε να ανοίξει τσαγερί στην Παλαιομάνινα Αιτωλοακαρνανίας και η Αγαπηδάκη με τον Μοσκώφ θα πηγαίνανε εθελοντές σε καταφύγιο για γκέι πιτσιλωτούς λαγούς. Ο λαός έχει πολύ πιο σκληρές θέσεις από την ηγεσία για μια σειρά καυτών ζητημάτων.

Απλά, μια μειοψηφία έχει καβαλήσει πειρατικά, χωρίς καμιά νομιμοποίηση, την πλειοψηφία στον σβέρκο, πουλάει ηθική υπεροχή και κουνάει το δάχτυλο σε όποιον αμφισβητήσει τις εθνοκτόνες παλαβομάρες που πλασάρει αμειβόμενη πλουσιοπάροχα. Δεν προτείνω αυτό. Η Γη του Πυρός, ένα σύμπλεγμα νησιών νότια του Ακρωτηρίου Χορν, με έκταση 73.753 τ. χλμ, έχει άπλα για να χωρέσει πλήθος πελατών των διακινητών, των αριστερών και ψευτοφιλελέδων ΜΚΟτζήδων, αλλά δεν συμφέρει. Είναι πολύ μακριά και δεν νομίζω ο ωραίος τρελός, ο Μιλέι, να δεχτεί η Αργεντινή, στην οποία ανήκει το Αρχιπέλαγος, να φάει τέτοια φόλα.

Στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα και δεν χρειάζεται να ξενιτευτούμε για να βρούμε άγρια και έρημα νησιά, για να στείλουμε τους απρόσκλητους μουσαφιραίους να το σκεφτούν, ώσπου να αποφασίσουν να επιστρέψουν στις πατρίδες τους, γιατί γκώσαμε, δεν χωράμε, δεν αφομοιώνονται, και γιατί -μην το πείτε πως σας το μαρτύρησα- η παράνομη είσοδος στη χώρα είναι ποινικό αδίκημα, η δε διευκόλυνση αυτής από τους διακινητές είναι κακούργημα μερακλαντάν και επιφέρει διακοπάς με ημιδιατροφή, άνευ φόρου υπέρ ΕΟΤ και ενίοτε σεξ, θες – δεν θες. Η έλλειψη σοβαρού πολιτικού αντιπάλου δεν αλλάζει την πικρή αλήθεια για τις αληθινές εθνικές προτεραιότητες, που προφανώς και δεν είναι οι νταλκάδες του Πατέλη, της Κύρας, του λυγερού Σκέρτσου και του καλοταϊσμένου από τη Δεξιά γεροκνίτη Βλαστάρη.

Πρώτο ζήτημα είναι η υπογεννητικότητα, και ως τώρα δεν άκουσα κάτι απτό, απλό και αποτελεσματικό, αν θέλουμε Ελληνες, φυσικά. Αν μιλάμε για επιβίωση του Εθνους, χρειαζόμαστε θετικά κίνητρα για να γεννήσουν Ελληνόπουλα οι Ελληνίδες. Ο Μήτσος, και νυφικό να βάλει, δεν γκαστρώνεται, δεν κατεβάζει γάλα. Ουδόλως θα συμβάλει στην αύξηση του Εθνους, παρότι το ονειρεύεται από μικρός, όταν έπαιζε με την Μπίμπι Μπο και φορούσε τα ρούχα της μάνας του. Εάν κάποιοι μάς βλέπουν απλά ως πληθυσμό σε έναν χώρο, θα συνεχίσουν την καταστροφική πολιτική του επιδοτούμενου εποικισμού με αλλοφύλους, κυρίως φανατικούς Σουνίτες. Εάν θέλουμε να παραμείνουμε Εθνος σε Πατρίδα, σε χώρα με Ιστορία, ταυτότητα, κυριαρχία, παρελθόν και μέλλον, τότε οφείλουμε να κόψουμε με το σπαθί τον γόρδιο δεσμό του εποικισμού, να αντιστρέψουμε με σκληρά εθνικά κρατικά μέτρα την πλημμυρίδα των αναφομοίωτων και, επιτέλους, να τηρήσουμε το Σύνταγμα και τους Νόμους, τη βούληση της συντριπτικής πλειονότητας, που δεν επιθυμεί αυτοχειριασμό. Εάν αυτά δεν αλλάξουν, μαζί με την παράλογη επιδρομή όχι απλά της ακρίβειας αλλά μιας πρωτοφανούς και ασύδοτης αισχροκέρδειας, που καθιστά προβληματική τη στοιχειώδη επιβίωση της μέσης ελληνικής οικογένειας, τότε, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών, σύντομα θα δημιουργηθεί ο αντίπαλος.

Μεγάλη μερίδα του λαού, απηυδισμένη, μπορεί να ψηφίσει στις επόμενες εθνικές εκλογές ανθρώπους που ως χθες τους θεωρούσε φαιδρούς και ανόητους. Θυμηθείτε τι επιλογές έχουν κάνει κατά καιρούς οι πολίτες από θυμό, αγανάκτηση ή ακόμη και χαβαλέ. Εστειλαν στη Βουλή αλλά και στην εξουσία ανθρώπους που θα τους περιγράφουμε στα εγγόνια μας και δεν θα το πιστεύουν, άλλους για να δείρουν τους άλλους πολιτικούς και άλλους για να κάνουν τσίρκο τη Βουλή. Και τους πιο μεγάλους καραγκιόζηδες από όλους, κάτι τύπους τσαλακωμένους, σαν να κοιμηθήκανε με τα ρούχα στο κρατητήριο, τους έστειλε από τα Εξάρχεια κατευθείαν στην κυβέρνηση! Οι συριζαίοι για κάνα δύο χρόνια τσιμπιόντουσαν μεταξύ τους για να βεβαιωθούν πως η εξουσία τους δεν ήταν όνειρο ή παραίτηση από ζωντανό χασίσι με Round Up. Νικηφόρο ή με μεγάλη πτώση, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα, η ανάγκη για μια εθνική στροφή κοινής λογικής της Ν.Δ. είναι απολύτως αναγκαία.

*Δικηγόρος, Πρόεδρος της Νέας Δεξιάς