Ο σιδερένιος νόμος της ολιγαρχίας

Επειδή σε μια ψυχικά υγιή κοινωνία τα κόμματα εξουσίας στην Ελλάδα θα έπρεπε να έχουν ψηφίσει μόνο οι σχιζοφρενείς, οι ευρωεκλογές επιβεβαίωσαν τη ρήση του Paulo Coelho ότι «χρειάζονται ψυχίατρο αυτοί που ψηφίζουν αυτούς που τους πτώχευσαν, ενώ οι ίδιοι πλουτίζουν». Είναι πολύ απλό να επιβεβαιώσει κάποιος τον Coelho, αρκεί να έχει την οξύνοια να συγκρίνει το «έσχες» των πολιτικών με τη δική του οικονομική κατάσταση, πριν και μετά την είσοδό τους στην πολιτική. Πριν από επτά χρόνια υπουργός της Ν.Δ. κατείχε ένα ακίνητο, είχε βουλευτικό εισόδημα και καταθέσεις 84.000 ευρώ και 27.000 ευρώ, αντίστοιχα. Σήμερα ο ίδιος πολιτικός έχει 27 ακίνητα, 1.700.000 ευρώ εισοδήματα και 1.250.000 ευρώ καταθέσεις.

Η πολιτική, λοιπόν, είναι η διαδικασία συσσώρευσης πλούτου από τους πολιτικούς και τους τραπεζίτες, μέσω της υπερφορολόγησης, που είναι η «νόμιμη» ληστεία της μάζας. Ο διάσημος Αμερικανός οικονομολόγος George Reisman δήλωσε ότι «όποιος ισχυρίζεται ότι ο οικονομικός ανταγωνισμός αντικατοπτρίζει τον νόμο της ζούγκλας δεν έχει ιδέα από οικονομικά», υπονοώντας ότι τελικά ο πλούτος θα καταλήξει στα χέρια των πολιτικών και των τραπεζιτών.

Η πολιτική στην Ευρώπη και κατ’ επέκταση στην Ελλάδα αποτελεί έναν τραπεζικό μηχανισμό θανάτου, επανδρωμένο με πολιτικούς που σκοπό έχουν να κρατούν τη μάζα εν υπνώσει, ώστε να μην αντιδρά στη ληστεία μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία της συνολικής οικονομικής αφαίμαξης. Ο ρόλος της πολιτικής σε αυτή την επουράνια ληστεία είναι και η εξαπάτηση των μαζών μέσα από την εκλογική διαδικασία. Αυτή τη ληστρική διαδικασία οι ακαδημαϊκοί καθηγητές Daron Acemoglou (ΜΙΤ) και James Robinson (Harvard) την περιγράφουν ως τον «σιδερένιο» νόμο της ολιγαρχίας (WhyNations Fail, 2012). Κοινοβουλευτικά κόμματα, επαναστάτες και δικτάτορες, όλοι τους έχουν τον ίδιο σκοπό: Τον προσωπικό πλουτισμό μέσω της ληστείας της μεσαίας τάξης που παράγει τον πλούτο. Η Ν.Δ. πρόσφατα πέρασε νόμο νομιμοποίησης μετρητών «στρώματος» μόνο για πολιτικούς.

Ο σχεδιασμός είναι να απογυμνωθεί ο πληθυσμός από τα περιουσιακά του στοιχεία και να επιβιώνει με επιδόματα (πρεκαριατοποίηση). Εχοντας εκπληρώσει το πρεκαριάτο την αποστολή του, δεν είναι πλέον οικονομικά εκμεταλλεύσιμο. Συνεπώς θα πρέπει να καεί στους πολέμους των «ουκρανικών στεπών» που οι τραπεζίτες με τη βοήθεια των πολιτικών δημιουργούν. Προς την κατεύθυνση της επιτάχυνσης του κοινωνικού ολοκαυτώματος η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν αποτελεί τίποτα χειρότερο από έναν ναζιστικό γερμανικό μηχανισμό εξολόθρευσης στα χέρια των τραπεζιτών.

Τα πολιτικά κόμματα εξουσίας είναι το δημιούργημα της εξαπάτησης της μάζας. Μητσοτάκηδες, Ανδρουλάκηδες και Κασσελάκηδες ψήφισαν την κατάργηση του βέτο στην Ευρωπαϊκή Ενωση εις βάρος των ελληνικών συμφερόντων. Αφού δεν τη διέγραψε, φαίνεται ότι το ΠΑΣΟΚ ενέκρινε την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του Κατάρ, δηλαδή της Τουρκίας, από την Εύα Καϊλή. Παρότι η εισήγησή της απορρίφθηκε από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, η Ντόρα Μπακογιάννη συνέταξε πρωτίστως θετική έκθεση για την είσοδο του Κοσόβου στους ευρωπαϊκούς οργανισμούς, ισχυριζόμενη την ομαλοποίηση των διαδικασιών εκδημοκρατισμού, παραβλέποντας έτσι τη μαφιόζικη δομή ενός κράτους που πρωταγωνιστεί στο παγκόσμιο έγκλημα με ειδικότητα την αφαίρεση και το εμπόριο ανθρώπινων οργάνων (κίτρινο σπίτι).

Οι Ελληνες πολιτικοί πρωτοστατούν με πράξεις και δηλώσεις στο επερχόμενο ευρωπαϊκό ολοκαύτωμα, όπου στις ουκρανικές στέπες δεν θα καούν τα παιδιά τους -αυτά τα βόλεψαν στις Βρυξέλλες-, αλλά τα παιδιά αυτών που τους ψήφισαν. Αυτές τις πολιτικές ενέκριναν πρόσφατα οι οξυδερκείς ψηφοφόροι των κομμάτων εξουσίας στις ευρωεκλογές. Οι πολιτικοί και οι τραπεζίτες θα συνεχίσουν να πλουτίζουν, η μάζα να εξαθλιώνεται, η ιδιωτική ζωή να ελέγχεται μέσω επιταχυνόμενων ελέγχων και ολοκληρωτικών οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ενωσης (νεοκομμουνισμός) για την υγεία, τη διατροφή, την οικονομία, την ενέργεια, την ιδιωτική ζωή. Κατασχέσεις, ΕΝΦΙΑ – πυροπροστασία, υπερφορολόγηση, τραπεζικό φακέλωμα, υποχρεωτικός εμβολιασμός είναι μόνο η αρχή. Τα χειρότερα έπονται.