Το κείμενο που ακολουθεί μου ήλθε ανυπόγραφο στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: «Η ανακομιδή των λειψάνων του Παύλου Μελά και της συζύγου του Ναταλίας Μελά – Δραγούμη την 2/6/24. Η Πολιτεία έλαμψε διά της απουσίας της… Αν ήταν το ταγάρι κανενός κατσαπλιά, πραγματικό ή φανταστικό, θα σπρωχνόντουσαν, πατείς με πατώ σε, ο ένας πάνω στον άλλον, προς άγραν ψήφων και “κοινωνικής αναγνώρισης και καταξίωσης” αριστεροφροσύνης…
Τι ΠτΔ, τι Π/Θ, τι αντιπολιτεύσεις, βουλευτιλίκια, περιφερειάρχες και δημαρχέοι… Αλλά ο Παύλος Μελάς ήταν τόσο μεγάλος, που σας εκτόπισε όλους… Μόνος πήγε στη Μακεδονία και Μόνος θέλει να γεύεται τη Δόξα της πανόργιας Κόρης. Η απουσία σας τον Τιμά. Ηταν Ελληνας και Παλικάρι. Σας ευχαριστούμε που δεν ΜΟΛΥΝΑΤΕ τον Ηρωα και τον Τόπο… Να μείνετε να χαίρεστε την Ιδεολογική και Ηθική χαβούζα της Αθήνας… Δεν σας είδαμε, δεν σας βρήκαμε και μάλλον το χαρήκαμε…
Δεν θα μας δείτε. Δεν θα μας βρείτε. Θα μας ψάχνετε με τηλεσκόπιο. ΥΓ.: Ολες τις προηγούμενες μέρες τα κόμματα τρέχανε στη Μακεδονία… αυτή την ημέρα, 2/6/24, πώς και λείπανε όλοι; “Ως εκλείπει καπνός εκλιπέτωσαν”…».
Ρε σύντροφε που έγραψες αυτό το μικρό διαμαντάκι, έχεις την εντύπωση ότι ο Παύλος Μελάς τούς ήθελε αυτούς τους τιποτάδες ή μήπως γι’ αυτούς ανέβηκε τρεις φορές στη Μακεδονία; Να εκλείψουν, λοιπόν, και μάλιστα το συντομότερο.
Τ Ι Μ Η και Δ Ο Ξ Α στους Ήρωες που έπεσαν για την πατρίδα. Α Θ Α Ν Α Τ Ο Ι
Εξαιρετικό το κείμενο,για έναν ΗΡΩΑ,που έθεσε εαυτόν εις υπηρεσία της πατρίδος. Για τα λαμόγια του Κολωνακίου και τις ιδιαιτερότητές τους ,συμφωνώ απολύτως.