Έπιασε το μετάλλιο των Ολυμπιακών Αγώνων στα χέρια του. Το περιεργάστηκε σαν μικρό παιδί που περιμένει το δώρο που έχει ζητήσει από τον Αη Βασίλη. Μέσα του, ο Θοδωρής Τσελίδης θα αναρωτιόταν εάν είναι αληθινό. Κι ας ήξερε ότι μπορούσε να έχει άλλο χρώμα.
Η Ελλάδα είναι η 40η χώρα που σε αυτούς τους Ολυμπιακούς Αγώνες κατακτά μετάλλιο. Είναι φυσικά ακόμα νωρίς, για παράδειγμα στην ίδια θέση με εμάς βρίσκεται η Ισπανία, αλλά και άλλες ισχυρές αθλητικά χώρες, όπως η Ουκρανία, η Ουγγαρία και άλλες.
Μπήκε στον μακρύ αυτό κατάλογο με την επιτυχία του Θοδωρή Τσελίδηστα 90 κιλά του τζούντο.
Μόνο που αυτό το μετάλλιο δεν έκρυβε μόνο ιδρώτα, αλλά και πίκρα. Απέκλεισε το νο 2 στον κόσμο στη σειρά των αγώνων του, τον Σέρβο Νεμάνια Μάιντοφ κι αμέσως μετά αντιμετώπιζε τον Γάλλο Αμπού στο δρόμο για το χρυσό. Κι εκεί δούλεψε το παρασκήνιο. Οι κριτές έβλεπαν μόνο τον Γάλλο που έφθασε κι αυτός στο χάλκινο μετάλλιο. Μόνο που αυτό στέρησε στον Θοδωρή την ελπίδα να διεκδικήσει το χρυσό.
Στην απονομή δεν του κράτησε κακία. Του έσφιξε το χέρι, όπως σε όλους. Η συγκίνηση του μεγάλη.
Αυτό είναι το τρίτο μετάλλιο που κερδίζει το άθλημα σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Έχουν προηγηθεί τα δύο μετάλλια του Ηλία Ηλιάδη, τοπ χρυσό το 2004 στην ΑΘήνα (81 κιλά) και το χάλκινο το 2012 στο Λονδίνο (90 κιλά).
