Από τον περασμένο Ιούλιο έως σήμερα και σίγουρα μέχρι τη συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν τον Σεπτέμβριο στη Νέα Υόρκη σοβεί μια έρπουσα ελληνοτουρκική κρίση στην περιοχή νότια, νοτιοανατολικά Ρόδου – Καστελόριζου, ως τις ανατολικές ακτές της Κρήτης.
- Από την Κύρα Αδάμ, εφημερίδα «κυριακάτικη δημοκρατία»
Αυτή η έρπουσα κρίση έχει επίκεντρο μέχρι στιγμής το εύρος του FIR Αθηνών στην περιοχή Ρόδου – Καστελόριζου αλλά και την περιοχή της Κάσου, όπου η ελληνική κυβέρνηση, δύο φορές και αυστηρά μέσα στα ελληνικά χωρικά ύδατα και όχι μέσα στη νόμιμη στον ΟΗΕ ελληνική ΑΟΖ στο πλαίσιο της ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας ΑΟΖ, ποντίζει πάνω κάτω αδέσποτα καλώδια μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας για τη μελλοντική (όποτε και αν) ηλεκτρική σύνδεση Αιγύπτου – Ισραήλ – Κύπρου – Ελλάδας με την υπόλοιπη Ευρώπη.
«Αγρυπνος φρουρός» των καθ’ όλα νόμιμων ελληνικών ενεργειών στέκεται η Τουρκία, η οποία παρακολουθεί με ναυτικά και αεροπορικά στρατιωτικά μέσα τις ελληνικές ενέργειες, παραμένοντας νόμιμα στα διεθνή ύδατα, δηλώνοντας ότι θα προασπίσει και αυτή την ομοίως νόμιμη στον ΟΗΕ τουρκική ΑΟΖ μέσα στη γενικότερη τουρκολιβυκή συμφωνία για την ΑΟΖ.
Στην πραγματικότητα, Ελλάδα και Τουρκία αυτό το καλοκαίρι επιδίδονται συνεχώς σε ένα σιωπηλό αλλά εξόχως επικίνδυνο μπρα ντε φερ στην περιοχή της τουρκολιβυκής ΑΟΖ και της ομοίως νόμιμης ελληνοαιγυπτιακής ΑΟΖ, τμήματα των οποίων αλληλεπικαλύπτονται μεταξύ του 26ου και 28ου Μεσημβρινού και σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας απαιτούν διμερή διαπραγμάτευση για τη λύση του αδιεξόδου. Σημειώνεται ότι το πρώτο καθ’ όλα νόμιμο και διεθνώς αναγνωρισμένο τμήμα ελληνικής ΑΟΖ στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο θα μπει σε διαπραγμάτευση ή διμερή συμφωνία με την Τουρκία.
Το μεγαλεπήβολο έργο ηλεκτρικής διασύνδεσης Ισραήλ – Κύπρου – Ελλάδας με την Ευρωπαϊκή Ενωση (το υποστηρίζει σθεναρά μόνο η Αθήνα) προκειμένου να υλοποιηθεί κατ’ ανάγκη θα περάσει μέσα από την τουρκολιβυκή ΑΟΖ και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με τη σύμφωνη γνώμη και την άδεια της Τουρκίας. Διαφορετικά το έργο δεν μπορεί να υλοποιηθεί και τούτο διότι, η Τουρκία (όπως και η Ελλάδα), με βάση τη Σύμβαση της Θάλασσας έχει αποκλειστικά κυριαρχικά δικαιώματα για έρευνες, γεωτρήσεις, αλιεία, πόντιση καλωδίων και αγωγών κ.λπ. μέσα στην ΑΟΖ της.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ουδέποτε εξήγησε γιατί μέσα στο κατακαλόκαιρο αποφάσισε να ποντίζει διά του ιταλικού πλοίου πάνω κάτω στα χωρικά ύδατα της Κάσου ηλεκτρικά καλώδια, που δεν έρχονται και δεν πάνε πουθενά για την ώρα, τεστάροντας το μέγεθος των αντιδράσεων της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή. Το επόμενο κεφάλαιο θα ανοίξει μέσα στον Σεπτέμβριο με την πολυεθνική άσκηση «ΕΥΝΟΜΙΑ».
Ωστόσο, η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι εξόχως επικίνδυνη στη διαχείριση των εθνικών θεμάτων σε Αιγαίο και Μεσόγειο, δεδομένου ότι στα επίσημα ενυπόγραφα ελληνοτουρκικά και διεθνή στοιχεία που θα παρατεθούν αποδεικνύεται ότι στα υπουργεία Αμυνας, Εξωτερικών και Μεταφορών επικρατεί χαοτική σύγχυση και τούτο διότι τα έγγραφα που υπογράφουν τα τρία υπουργεία για τα Ελληνοτουρκικά είτε δεν τα διαβάζουν είτε υπάρχει παντελής άγνοια ή σκοπιμότητα, που οδηγεί σε διαπραγματεύσεις παραχωρήσεων.
Συγκεκριμένα: Η κυβέρνηση ενημέρωσε τη διεθνή κοινότητα ότι θα εκτελέσει Ερευνα και Διάσωση στη Θάλασσα (SAR) εντός του FIR Αθηνών στην περιοχή του Αιγαίου. Η Τουρκία αντέδρασε αστραπιαία και ενημέρωσε και αυτή τη διεθνή κοινότητα ότι η ελληνική περιοχή SAR κείται μερικώς στην περιοχή Ερευνας και Διάσωσης της Αγκυρας, όπως αυτή έχει δηλωθεί από την Τουρκία στον ΙΜΟ, ο οποίος την έχει καταχωρίσει στο παγκόσμιο εγχειρίδιο (Global SAR) και ότι ο όρος FIR Αθηνών που χρησιμοποιεί η Ελλάδα είναι θεωρητικώς χωρίς συντεταγμένες.
Η Ελλάδα αντέδρασε με μια απάντηση η οποία ξεπερνά τα όρια επικινδυνότητας σε βάρος της χώρας, διότι εξέδωσε την ελληνική διεθνή αγγελία Α 3245/2024 με την οποία ενημέρωσε τους πάντες ανά την υφήλιο και με την οποία παραποιεί τις περιοχικές συμφωνίες του ΙCΑΟ για καθορισμό των ορίων των FIR Αθηνών/Κωνσταντινούπολης και συγκεκριμένα την περιοχική συνδιάσκεψη του ΙCΑΟ Μέσης Ανατολής 1950 στην Κωνσταντινούπολη για τον καθορισμό του FIR Αθηνών/Κωνσταντινούπολης στη θαλάσσια περιοχή του Αιγαίου.
Στη συνδιάσκεψη του 1950 ο ΙCΑΟ καθόρισε το FIR Αθηνών/Κωνσταντινούπολης στη θαλάσσια περιοχή ως εξής: «Αθήνα/Κων. FIR μεταξύ των σημείων 4045Ν και 2610 E (εκβολές Εβρου) και 3555Ν και 3000 E (που είναι σημείο 15 ν.μ. ανατολικά Καστελόριζου) ακολουθεί τα δυτικά σύνορα της Τουρκίας». Η απάντηση της Ελλάδας με την αγγελία Α 3245 21 Αυγ. 2024 αναγράφει ότι «το 1950 συμφωνήθηκε ότι το Αθήνα/Κωνσταντινούπολης FIR μεταξύ των σημείων 4045Ν 2610 E και 3605 Ν και 3000 E ακολουθεί τα δυτικά σύνορα της Τουρκίας. Αυτή η συμφωνία του 1950 στην Κωνσταντινούπολη εγκρίθηκε από το Συμβούλιο του ΙCΑΟ τον Δεκέμβριο 1950 και τον Φεβρουάριο 1958».
Η κυβέρνηση παραποιεί σκοπίμως την απόφαση του 1950, διότι τις συντεταγμένες 3555Ν του ΙCΑΟ 1950 τις μετακινεί 10 ν.μ. βορείως και αναγράφει 3605 Ν ανατολικά Καστελόριζου. Η παραποίηση αυτή έχει αποδειχθεί ότι αποτελεί ένα κύριο σημείο, βάσει του οποίου η Αγκυρα υποστηρίζει ότι η Ελλάδα δεν είναι ικανή να εφαρμόσει τους κανόνες και τις αποφάσεις του ΙCΑΟ στην περιοχή του Αιγαίου, με αποτέλεσμα να ζητήσει όποτε το αποφασίσει την αναδιάταξη του FIR Αθηνών για να φτάσει μέχρι τη μέση του Αιγαίου.
Χάθηκε από το 1993 η απόφαση του 1958 της Διάσκεψης του ΙCΑΟ
Μια σωστή απάντηση που θα έπρεπε να δίνει η κυβέρνηση για την προάσπιση των εθνικών συμφερόντων είναι: «Το FIR Αθηνών/Κωνσταντινούπολης καθορίστηκε το 1950 από τις εκβολές του Εβρου στις συντεταγμένες 4045Ν και 2610E, μετά ακολουθεί τα δυτικά σύνορα της Τουρκίας στις συντεταγμένες 3555Ν και 3000Ε (15 ν.μ. ανατολικά Καστελόριζου). Το 1958 η περιοχική συμφωνία της Γενεύης με τη σύμφωνη γνώμη της Τουρκίας, το σημείο 3555 (ανατολικά Καστελόριζου), μετακινήθηκε 3605Ν (10 ν.μ. βορείως προς τις ακτές της Τουρκίας)».
Ωστόσο την απόφαση του 1958 δεν μπορεί να την υποστηρίξει η κυβέρνηση, δεδομένου ότι τον Ιούλιο του 1993, επί κυβέρνησης Κωνσταντίνου Μητσοτάκη διαπιστώθηκε, σύμφωνα με τον όγκο διαθέσιμων εγγράφων, ότι η απόφαση του 1958 της Διάσκεψης του ΙCΑΟ μαζί με τα πρακτικά έχουν εξαφανιστεί ή κλαπεί, γι’ αυτόν τον λόγο το ΥΠΕΞ δεν μπορεί να επικαλεστεί την απόφαση του 1958 για να υποστηρίξει τα ελληνικά συμφέροντα.
Δυστυχώς από το 1993 έως σήμερα καμιά κυβέρνηση δεν φρόντισε να ανακτήσει το χαμένο έγγραφο και τα πρακτικά 1958 του ΙCΑΟ, ενώ η παρούσα κυβέρνηση εξακολουθεί να συγκαλύπτει το θέμα για καλό κλίμα στο Αιγαίο (ο ΣΥΡΙΖΑ παριστάνει την άσχημη κοιμωμένη σε χειμερία νάρκη).
Στην τωρινή ελληνική αγγελία αναγράφεται για παραπλανητική ενίσχυση της παραποίησης της απόφασης ΙCΑΟ 1950 η ελληνική διεθνής αγγελία 1709/2007, στην οποία παραπέμπει η ελληνική κυβέρνηση για να ρίξει σκοτάδι και να συγκαλύψει την παραποίηση της απόφασης 1950 του ΙCΑΟ.
Στην ελληνική αγγελία 1709/2007 αναγράφονται πέραν των άλλων: «Το FIR Αθηνών/Κωνσταντινούπολης μεταξύ των σημείων 4045Ν 2610Ε και 3605Ν 3000Ε καθορίζεται από τα δυτικά σύνορα της Τουρκίας». Η παραποίηση αυτή των συντεταγμένων 3555Ν του ΙCΑΟ σε 3605 συνεχίζεται μέχρι σήμερα, με την κυβέρνηση να προσπαθεί σήμερα να συγκαλύψει την απώλεια της απόφασης ΙCΑΟ 1958, η οποία διαπιστώθηκε τον Ιούλιο του 1993 από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, με αποτέλεσμα τόσα χρόνια η Τουρκία να έχει αποκτήσει το πλεονέκτημα αίτησης αναδιάταξης του FIR Αθηνών από το ICAO, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ύπαρξη της χώρας.
Η Τουρκία με την απώλεια της απόφασης 1958 καθορίζει 16 ν.μ. χωρικά ύδατα και όχι 6 ν.μ. από Ρόδο και ανατολικά, με αποτέλεσμα να εξαφανίζεται η ΑΟΖ Ρόδου-Καστελόριζου, διότι τα 16 ν.μ. μπαίνουν σφήνα και εξαφανίζουν την ΑΟΖ Ρόδου-Καστελόριζου, γεγονός που οδήγησε και στην οριοθέτηση της τουρκολιβυκής ΑΟΖ.
Προς άρση κάθε αμφιβολίας και παρανόησης η «κυριακάτικη δημοκρατία» αποκαλύπτει ως τεκμήριο την ελληνική διεθνή αγγελία Α 1709 6 Σεπτεμβρίου 2007 και την Α 3245 21 Αυγούστου 2024.
*πηγή: εφημερίδα «κυριακάτικη δημοκρατία»
