Μισός αιών πασοκικής παρακμής

Σαν σήμερα, το 1974, ο Ανδρέας Παπανδρέου μόστραρε στο πανελλήνιο τη μέγιστη παπάντζα, η οποία τιτλοφορείτο «Διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη». Ετσι κατοχυρώθηκε η 3η Σεπτεμβρίου ως γενέθλια ημέρα της πασοκάρας. Το «Κίνημα» συμπλήρωσε μισό αιώνα ολέθριας παρουσίας στα ελληνικά πράγματα, γι’ αυτό του πρέπει ένα τόσο δα αφιερωματάκι. Αυτό το κόμμα κάθε άλλο παρά απαρατήρητο πέρασε από τις ζωές μας και οφείλουμε να του αποδώσουμε όσα του αξίζουν (και με τον αναλογούντα τόκο).

Το ΠΑΣΟΚ αναμφίβολα ήταν το επιτυχέστερο ανθελληνικό εγχείρημα των τελευταίων αιώνων. Η διαβρωτική του ισχύς λειτούργησε πολυεπίπεδα, σε τομείς στρατηγικούς. Χτύπησε από τα θεμέλια της κοινωνίας μέχρι και τις κορυφές όποιας πολιτικής, οικονομικής και πνευματικής ελίτ διέθετε ο τόπος. Κατάντησε την Ελλάδα σαν τα μούτρα του. Ολα πλέον τα κόμματα είναι ή προσπαθούν να μοιάσουν στο ΠΑΣΟΚ, ενώ οι άθλιες πρακτικές του αποτελούν άγραφους νόμους.

Το σημαντικότερο πλήγμα στον Ελληνισμό από το ορμητικό συνονθύλευμα με τον εξ Αμερικής ηγέτη ήταν ότι επένδυσε στην αποβλάκωση των Ελλήνων με τον ανθελληνικότατο νόμο της κατάργησης του πολυτονικού (τον δρόμο είχε προλειάνει ο Γεώργιος Ράλλης, ο γιος του δωσίλογου πρωθυπουργού, με την κατάργηση της καθαρεύουσας). Το ΠΑΣΟΚ διά νόμου απεμπλούτισε το βασικό νοητικό και επικοινωνιακό εργαλείο των Ελλήνων, τη γλώσσα.

Επιπλέον, ευθύνεται για τον εκχυδαϊσμό του δημόσιου λόγου (ας θυμηθούμε το «δεν δικαιούσθε διά να ομιλείτε» του Κουτσόγιωργα και τον αυριανισμό). Εδωσε υπερεξουσίες και ανέδειξε ως παράγοντες του συλλογικού βίου νεαντερτάλειους πρασινοφρουρούς. Καταξίωσε την έκπτωση των ηθών με τα γκομενιλίκια του οινόφλυγα Ανδρέα και τις χειρονομίες στην τότε ερωμένη του Μιμή.

Θεσμοθέτησε το πελατειακό κράτος με τις κλαδικές και τους διορισμούς σε ΔΕΚΟ και Δημόσιο όσων διέθεταν χαρτί με σφραγίδα από τοπική του ακριδοκόμματος. Εξευτέλισε τον ελληνικό πολιτισμό με τη συμμετοχή προβεβλημένων στελεχών του σε εμποτισμένα με αλκοόλ νυχτέρια σε σκυλάδικα, που έφτασαν να αποκαλούνται «πολιτιστικά κέντρα».

Κοινωνικοποίησε τη διαφθορά όχι μόνο με τα αναρίθμητα σκάνδαλα των «πράσινων» ακρίδων, τα οποία όρμησαν κατά σμήνη στα δημόσια ταμεία, αλλά κυρίως με την ιστορικής σημασίας φράση του Ανδρέα Παπανδρέου για έναν λαδιάρη πασοκτζή στελεχάριο: «Είπαμε να κάνει ένα δωράκι στον εαυτό του, αλλά όχι και πεντακόσια εκατομμύρια».

Συνεχίζεται…