Οσοι είναι γονείς, αδέλφια ή λοιποί στενοί συγγενείς (θείοι/ες, παππούδες, γιαγιάδες) με μαθητές σίγουρα θα έχουν υποστεί το μαρτύριο όχι της… σταγόνας, αλλά της παπαροπλημμμύρας, που πλήττει κάθε προαύλιο σχολείου στο οποίο τελείται αγιασμός για την έναρξη της σχολικής χρονιάς. Μετά το πέρας του θρησκευτικού σκέλους αυτής της υπόθεσης (που είναι και το σημαντικότερο, μια και «αγιασμός» λέγεται η πρώτη ημέρα στα σχολεία), αρχίζει το βάσανο.
Και αρχίζουν οι παπάτζες να πέφτουν βροχή. Ο κάθε πικραμένος και η κάθε πικραμένη έρχονται να κάνουν φιγούρα και «επικοινωνία» στα παιδιά που δεν προσέχουν, στους γονείς που βαριούνται και στους εκπαιδευτικούς που τους κοιτάζουν με έκδηλη αποστροφή.
«Ο αντιδήμαρχος κύριος Σουλουμπάμιας θα σας διαβάσει το μήνυμα του δημάρχου». «Ο διευθυντής του λυκείου μας θα αναγνώσει το μήνυμα του υπουργού». «Η πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου “Ο Απλωμένος Τραχανάς” θα σας μιλήσει για τη δωρεά του συλλόγου της, ώστε να χτιστεί η αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου». «Ο βουλευτής κύριος Λαμογέας θα σας διαβάσει το μήνυμα του προέδρου του κόμματός του για την ημέρα».
Είναι κρίμα να χαλάνε μια τόσο όμορφη και σημαντική (για τα παιδιά, τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς) ημέρα οι ζήτουλες της προσοχής των άλλων. Μη μας διαβάζετε μηνύματα. Δεν μας νοιάζουν. Μη βγάζετε λογύδρια. Δεν τα ακούμε. Αφήστε τον ιερέα ήσυχο να κάνει τα δέοντα και τον διευθυντή/διευθύντρια του σχολείου να πει τις ευχές του και να ενημερώσει τους πάντες για τα βασικά ζητήματα των πρώτων ημερών (διανομή βιβλίων, ωράρια, μεταφορά από προς και προς το σχολείο κ.ά.).
Από τους λοιπούς, όσοι θέλετε να βοηθήσετε τα παιδιά χαρίστε τους όσα αγαθά επιθυμείτε (χρηματική δωρεά στο σχολείο ή δωρεάν διάθεση υλικών, αγαθών και υπηρεσιών) και μαζί με αυτά δωρίστε και τη σιωπή σας την ημέρα του αγιασμού. Μη μιλάτε άλλο. Ο χρόνος των ανθρώπων είναι πολύτιμος. Μην τους τον κλέβετε -και μαζί μ’ αυτόν και την καλή τους διάθεση- για να κάνετε αχρείαστη και ανώφελη φιγούρα.
Πόσο δίκιο έχετε κε Λιάκο