Οι δάσκαλοι που έριχναν σφαλιάρες

Είναι γεγονός ότι κάθε χρόνος που περνάει παίρνει μαζί του και κάποιους πόντους από τη νοημοσύνη του λαού μας. Δεν είναι τυχαίο ότι Ελληνες μαθητές τα τελευταία έτη πατώνουν στον διαγωνισμό PISA (Programme for International Student Assessment) που οργανώνει ο ΟΟΣΑ (Οργανισμός για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη). Αν δώσουμε βάση στις οικτρές βαθμολογίες που συγκεντρώνουν οι μαθητές μας, θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι ούτε να κατανοήσουν απλά κείμενα μπορούν ούτε από μαθηματικά… σκαμπάζουν ιδιαίτερα.

Αυτό σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά με όσα διδάσκονται στα σχολεία και με τον τρόπο που υποχρεώνονται να τα μάθουν. Ας βάλουμε και στην εξίσωση την κατάργηση της καθαρεύουσας και του πολυτονικού, που αποτέλεσαν βασικά εργαλεία της επιχείρησης αποκολοκύνθωσης του λαού μας. Επενδύσαμε ως κράτος στον απεμπλουτισμό της γλώσσας μας και αυτό απέδωσε βλακεία κι αποχαύνωση. Οι οικονομικοί «καρποί» αυτής της επένδυσης είναι περισσότερα από 400 δισ. ευρώ του χρέους της χώρας.

Ωστόσο, υπάρχει και η άλλη πλευρά. Η θετική. Τα παιδιά σήμερα μπορεί να βομβαρδίζονται με τις νεοταξικές ανοησίες της «woke ατζέντας», αλλά τουλάχιστον δεν ξεσπάνε πάνω τους συμπλεγματικά υποκείμενα, όπως στις προηγούμενες δεκαετίες. Πόσες σφαλιάρες -για ψύλλου πήδημα, μάλιστα- είχαν «εισπράξει» κάποιοι πιτσιρικάδες και κοριτσάκια που τώρα προσεγγίζουν την ηλικία των πενήντα ή την έχουν ξεπεράσει κιόλας; Από πού κι ως πού δικαιούτο ο/η κάθε εγκληματίας να τιμωρεί με πλήγματα από βαρύ χάρακα στα χέρια και τα παΐδια τους μαθητές; Πόσες υστερικές κραυγές και απειλές από μισότρελους, από στερημένες και καταπιεσμένες προσωπικότητες, που ξεχρέωναν τους λογαριασμούς τους με τον ασφυκτικό οικογενειακό και κοινωνικό περίγυρό τους μετατρέποντας σε κόλαση τη ζωή των παιδιών;

Η αλήθεια είναι μία αλλά πολυεπίπεδη. Ναι μεν το γνωστικό επίπεδο των μαθητών έχει υποστεί σοβαρές αβαρίες τα τελευταία χρόνια, αλλά το επίπεδο του διδακτικού προσωπικού έχει ανέβει σημαντικά.

Ακόμα κι αν ορισμένοι έχουν όλη την… κακή διάθεση να ασκήσουν βία σε μικρά παιδιά, η κοινωνία τούς το έχει απαγορεύσει διά ροπάλου. Κι αυτό είναι καλό.