Στη Θεσσαλονίκη, ο Παύλος Γερουλάνος παρουσίασε το σχέδιό του για την Αναγέννηση της Ελλάδας. Μία πρόταση, για αλλαγή παραδείγματος στο πώς διοικείται και στο πώς παράγει και διανέμει πλούτο η χώρα, προκειμένου να βγει από τον φαύλο κύκλο της εξάρτησης από τις εισαγωγές, της χαμηλής παραγωγικότητας, της δημιουργίας στρατιών νεόπτωχων εργαζομένων και της ερήμωσης της Περιφέρειας.
Στόχος, ο ενάρετος κύκλος της ανάπτυξης κάθε τοπικής κοινωνίας, της καινοτομίας, των εξαγωγών, της παραγωγικότητας με ενίσχυση της εργασιακής ασφάλειας. Η εφαρμογή της, ωστόσο, δεν εδράζεται απλά στην κεντρική εξουσία, η οποία παίρνει την πρωτοβουλία και εποπτεύει, αλλά αποσυγκεντρώνεται μέσω της σύμπραξης μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, ώστε η εταιρική σχέση μεταξύ δημόσιων θεσμών, επιχειρήσεων, εργασιακών σωματείων και ευρύτερων κοινωνικών εταίρων, να στοχοθετεί και να υλοποιεί. Αυτό που, ο Παύλος Γερουλάνος, ονόμασε «Η Μεγάλη Μεταβίβαση εξουσιών, πόρων, ευθύνης και λογοδοσίας».
Η προτεινόμενη πολιτική, συναντά διεθνή παραδείγματα, όπως στις ΗΠΑ, το πρόγραμμα Build Back Better του Joe Biden, στη Γερμανία, το πρόγραμμα Industrie 4.0, καθώς και το πρόγραμμα βιομηχανικής πολιτικής του Kier Starmer στο Ηνωμένο Βασίλειο, Prosperity through Partnership.
Μαζί με τη «Μεγάλη Μεταβίβαση», ο Παύλος Γερουλάνος, παρουσίασε στη Θεσσαλονίκη συνολικά 5 νέες ριζοσπαστικές προτάσεις, για την ενίσχυση των τοπικών κοινωνιών, της μικρής και μεσαίας επιχείρησης, καθώς και για την ουσιαστική στήριξη των οικογενειών με «κόκκινα δάνεια»:
Η Μεγάλη Μεταβίβαση
«Η Αναγέννηση βασίζεται στην ιδέα ότι αν θέλουμε να παράξουμε πλούτο, και να τον μοιράσουμε κοινωνικά, γεωγραφικά και διαγενεακά, δίκαια, πρέπει πρώτα να κάνουμε μια γενναία μεταρρύθμιση και να μεταβιβάσουμε εξουσία και πόρους με διαφάνεια από το κέντρο, από το σημερινό Μαξίμου, σε σύγχρονους θεσμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Επιμελητήρια, Συνεταιρισμούς, Επαγγελματικούς και Συνεταιριστικούς Φορείς και αυτόνομα Πανεπιστήμια που συνεργάζονται και λογοδοτούν στους πολίτες. Η «Μεγάλη Μεταβίβαση» είναι απαραίτητη, διότι, αν θέλουμε να αλλάξουμε παραγωγικό μοντέλο, πρέπει να διευρύνουμε την παραγωγική μας βάση, να βάλουμε περισσότερες Ελληνίδες και Έλληνες στο παιχνίδι της ανάπτυξης. Και ο καλύτερος τρόπος να το κάνουμε αυτό, είναι να μεταφέρουμε την εξουσία σε θεσμούς που συνεργάζονται, για να υλοποιήσουν τοπικά προγράμματα ανάπτυξης σε όλη την Ελλάδα, τα οποία προικίζει, στον βαθμό που μπορεί, συνολικά το κεντρικό πολιτικό σύστημα. Όπως, δηλαδή, συμβαίνει σε όλα τα Ευρωπαϊκά κράτη».
ΑΠΕ στις τοπικές κοινωνίες
«Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, έδωσε όλη την ενέργεια στους έχοντες, και όταν αυτοί αυξάνουν τις τιμές, η Κυβέρνηση μαζεύει φόρους, κρατώντας ψηλά τον ΦΠΑ και μοιράζει PASS. Με αυτόν τον τρόπο, συμμετέχει στην αύξηση της ακρίβειας, αντί να τη μειώνει. Σήμερα, προτείνω έναν άλλον δρόμο. Να δώσουμε μέρος της ενέργειας στις τοπικές κοινωνίες, που την παράγουν και αυτές να τη μοιράσουν σε Δήμους, Συνεταιρισμούς και Επιμελητήρια, που θα μπορούσαν να περάσουν φτηνή ενέργεια, σε σταθερές τιμές, σε ευάλωτα νοικοκυριά, αγρότες και μικρομεσαίες ενεργοβόρες επιχειρήσεις, αντίστοιχα. Όπως, οι φούρνοι.
Αυτό, θα κρατούσε μέρος της κοινωνικής πολιτικής στα χέρια των τοπικών κοινωνιών, τα αγροτικά προϊόντα μας ανταγωνιστικά, το ψωμί φθηνό, και θα έκανε την ενέργεια που παράγεται στην Ελλάδα ανταγωνιστική. Έτσι, αυτοί που σήμερα τα παίρνουν, δεν θα τα χρειαζόντουσαν τα PASS και έτσι, θα μπορούσαμε να μειώσουμε τον ΦΠΑ, κρατώντας τις τιμές χαμηλότερες για τη μεσαία τάξη. Έτσι, θα προκαλούσαμε την αποκλιμάκωση της ακρίβειας. Τέτοιες πολιτικές, θα στήριζαν το εισόδημα κάθε ελληνικής οικογένειας. Επειδή, όμως, η Κυβέρνηση έδωσε ήδη τις ΑΠΕ στους μεγάλους επιχειρηματίες, προτείνω να αδράξουμε μια νέα ευκαιρία. Με κάθε νέα άδεια παράκτιου πάρκου παραγωγής ενέργειας, που θέλει τεράστιες επενδύσεις με μεγάλες αποδόσεις, να υπάρχει επιστροφή κάποιων χερσαίων εγκαταστάσεων στις τοπικές κοινωνίες».
Κατάργηση Υπερταμείου, δημόσια περιουσία στις τοπικές κοινωνίες
«Η δημόσια περιουσία, είναι ένα ακόμα εργαλείο, στο οποίο δίνω τεράστια σημασία για την ανάπτυξη μιας πατριωτικής οικονομίας. Σήμερα, βρίσκεται όλη στα χέρια του κεντρικού κράτους και την αφήνει να σαπίζει. Το μόνο που έχει μείνει στο Υπερταμείο, είναι 72.000 ακίνητα. Από τα οποία αξιοποιήσιμα, μας λένε, είναι περίπου τα μισά. Και το μόνο που κατάφερε η Κυβέρνηση, σε πέντε χρόνια διακυβέρνησης, είναι να κάνει διαγωνισμό για να προσλάβει 7 συμβούλους, για την καταγραφή τους και την αξιολόγησή τους. Για αυτό, πρότεινα στη Βουλή, και επαναλαμβάνω, εδώ, την πρότασή μου: «Κε Μητσοτάκη, κλείστε, σήμερα το Υπερταμείο!» Αποτελεί εθνική ντροπή, εξάρτησης της χώρας. Και μεταφέρετε, τώρα, τα αδρανή περιουσιακά του στοιχεία στις τοπικές κοινωνίες. Εμείς, το κάναμε πιλοτικά πριν 13 χρόνια στο Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού και σχεδόν όλα τα περιουσιακά στοιχεία που παρέμεναν ανενεργά, αξιοποιήθηκαν και άρχισαν να παράγουν πλούτο, για τις τοπικές κοινωνίες, μέσα σε έξι μήνες».
Περιφερειακά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα για τη μικρή και μεσαία επιχείρηση
«Για την ενίσχυση των τοπικών κοινωνιών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, που είναι κομβικές για την τοπική ανάπτυξη, προτείνω, σήμερα, τη δημιουργία Περιφερειακών Χρηματοπιστωτικών Ιδρυμάτων. Μίνι τράπεζες, που θα μπορούν να διαχειριστούν χρήματα του ΕΣΠΑ και να δίνουν μικρά δάνεια σε τοπικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις, που, σήμερα, αδυνατούν να πάρουν. Μια πρόταση, που κατέθεσα στην Τράπεζα της Ελλάδας, μιας που και εκείνη, επισήμως, θεωρεί προβληματικό το ολιγοπώλιο που έχει δημιουργηθεί, από τις σημερινές συστημικές τράπεζες, με ολέθρια αποτελέσματα στις χρεώσεις, την ακρίβεια και τη δημιουργία νέων επιχειρήσεων. Αυτά τα τοπικά, χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, θα δώσουν προοπτική σε τοπικές κοινωνίες, που, σήμερα, μαραζώνουν».
Δανειολόγιο
«Για να βοηθηθούν οι οικογένειες των «κόκκινων δανείων», προτείνω τη δημιουργία ενός δανειολογίου, όπως το Κτηματολόγιο. Την υποχρεωτική καταγραφή του ιστορικού κάθε δανείου, από τράπεζες και funds. Όχι, μόνον του κεφαλαίου και των τόκων, όπως είναι σήμερα. Αλλά όλου του ιστορικού: Πότε πάρθηκε το δάνειο; Από ποιον; Τι, από το σημερινό κεφάλαιο, αποτελεί το αρχικό κεφάλαιο; Τι, τους τόκους και τι, τις υπερημερίες; Πότε μεταβιβάστηκε και από ποιον, σε ποιον; Το συνολικό ιστορικό την επικοινωνίας με τον δανειολήπτη, πότε ενημερώθηκε, από ποιον και γιατί. Σε τι θα βοηθήσει αυτό; Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσες ευτράπελες ιστορίες έχουμε ακούσει, για δάνεια που μεταβιβάστηκαν χωρίς να το ξέρει ο δανειολήπτης. Πώς, οι τράπεζες έμπλεξαν τους λογαριασμούς και δεν πίστωναν πληρωμές, που έχουν ήδη γίνει. Πώς, δεν έλαβαν υπόψη ριζικές αλλαγές στη δυνατότητα ενός δανειολήπτη να πληρώσει, όπως μια απόλυση ή ακόμα και μια βαριά ασθένεια. Η διαφάνεια στα κόκκινα δάνεια έχει τεράστια αξία και δίνει όπλα στον δανειολήπτη να διαπραγματευτεί. Θα ανακούφιζε χιλιάδες νοικοκυριά».
Δείτε επίσης:
Γερουλάνος από Μακεδονία: «Αλλαγή και ελπίδα, με σχέδιο και αξίες»
