Ο δήμαρχος Βόλου Αχιλλέας Μπέος για Αφρ. Λατινοπούλου: Της βγάζω το καπέλο!

Ζήτησε από τριάντα τρεις εργολάβους στον Βόλο να «βάλουν πλάτη» ή, καλύτερα, «να βάλουν ρεφενέ», για να φτιάξουν μεγάλα έργα που έχει ανάγκη η πόλη. Αντί να πάρει μίζα, που «είναι το σύνηθες και η νόμιμη διαδικασία», σύμφωνα με τα λεγόμενά του, προτίμησε να κινητοποιήσει το φιλότιμο των εργολάβων για να δουλέψουν.

• Aπο τη Βίβιαν Μπενέκου

Αυτός είναι ο Αχιλλέας Μπέος, ο δήμαρχος Βόλου, που δεν υπάρχει θεομηνία που να μην τον έχει βρει, και που έκανε κάτι πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα: Είπε «όχι στη μίζα, ναι στα έργα»! Ο ιδιόμορφος για κάποιους δήμαρχος, ο «χορτασμένος» στη ζωή, που το όνομά του είναι συνώνυμο με τις… εκρήξεις, μιλώντας στην «Espresso Σαββατοκύριακο» λέει ότι δεν έχει τίποτε προσωπικό με κανέναν άλλον πολιτικό με τον οποίο συνεργάζεται. Εκείνο που θέλει είναι να γράψει ιστορία με το όνομά του στην πόλη του. Παρ’ όλα αυτά, δεν βλέπει σήμερα ηγέτες βεληνεκούς στην πολιτική σκηνή, αλλά μόνο… φλώρους! Ο δήμαρχος Μπέος τολμά και μιλά έξω από τα δόντια, ίσως για αυτό ταυτίζεται αρκετά με τις απόψεις της ευρωβουλευτού Αφροδίτης Λατινοπούλου, για την οποία λέει: «Της βγάζω το καπέλο»!

Συζητώντας για τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ πιστεύει ότι ο Στέφανος Κασσελάκης δεν είναι ο κατάλληλος για ηγέτης, διότι, κατά τη γνώμη του, «ούτε περίπτερο δεν μπορεί να διοικήσει», εντούτοις θεωρεί ότι η καθαίρεσή του από «ανεπάγγελτους» συριζαίους, όπως τους χαρακτηρίζει, συνιστά αίσχος και ντροπή. Ο σκληρός αυτοδιοικητικός, που, όπως μας λέει, αρέσει πολύ στις γυναίκες γιατί είναι… αληθινό αρσενικό, έχει μάτια μόνο για μία, την τωρινή σύντροφό του, με την οποία είναι τρελά ερωτευμένος. 

Ζήσατε μεγάλες και πρωτόγνωρες περιβαλλοντικές καταστροφές. Υπάρχουν τρόποι να ελεγχθούν για να μη συμβούν ξανά;

Κοιτάξτε, όλο αυτό μπορεί να είναι μεν φυσική καταστροφή, αλλά συνέβη από εγκλήματα και λάθη του παρελθόντος. Για να ξεπεραστεί, πρέπει να δαπανηθούν εκατομμύρια ευρώ και χρόνος πολύς ώστε να σταματήσει αυτό το έγκλημα που συντηρείται για χρόνια, δηλαδή να μολύνεται ο Παγασητικός. Υπάρχει ευθύνη με ονοματεπώνυμο, επί σειρά ετών, από τους πολιτικούς που πριν από είκοσι ή τριάντα χρόνια επέτρεψαν να γίνει αυτό το έγκλημα χωρίς να το σταματήσουν. Θα μπορούσε το περίφημο θυρόφραγμα να έχει εκτροπές προς το Αιγαίο που είναι ανοιχτή θάλασσα κι όχι στον Παγασητικό που είναι κόλπος. Δυστυχώς το κόστος για εκείνα τα χρόνια ήταν μεγάλο και προτίμησαν την εύκολη λύση. Μέσα από το θυρόφραγμα οδηγήθηκαν τα ψάρια στον Παγασητικό. Προβλέπεται από την περιβαλλοντική άδεια ότι το θυρόφραγμα οφείλει να κλείνεται τον Απρίλιο. Αυτοί δεν το έκλεισαν, και όχι μόνο αυτό, αλλά δεν έβαλαν και ένα δίχτυ προστατευτικό, δεν το πρόβλεψαν και έτσι έγινε το κακό.

Με τον περιφερειάρχη Θεσσαλίας Δημήτρη Κουρέτα τελικά τα «σπάσατε»;

Σε ό,τι αφορά τον κ. Κουρέτα και οποιονδήποτε Κουρέτα, εάν θέλετε, σε προσωπικό επίπεδο δεν με αφορά ούτε με ενδιαφέρει το τι κάνει. Ομως, όταν έχει να κάνει με την πόλη μου, με την οικογένειά μου, με αυτό που πρεσβεύω κι εκπροσωπώ, δεν βάζω τίποτε πάνω από τους πολίτες και την πόλη μου. Για αυτό είμαι εκεί, για αυτό με ψήφισαν οι πολίτες και για αυτό βγήκα για τρίτη φορά πανηγυρικά και έπειτα από καταστροφές. Δεν έχω τίποτε προσωπικό με τον κ. Κουρέτα, και για μένα αυτό τελείωσε.

Ζήσατε δύο δύσκολες χρονιές. Πώς αντέξατε;

Το σκέφτομαι πολλές φορές και ανατριχιάζω. Ιδιαίτερα με τις πλημμύρες και τις καταστροφές, πήγαινα στη μία τη νύχτα να κοιμηθώ και από το άγχος για το αν έξω βρέχει, αν μαζεύτηκαν οι λάσπες, εάν οι οικογένειες και οι επιχειρήσεις είναι καλά, εάν τα συνεργεία δουλεύουν και πολλά ακόμη ξυπνούσα σε δύο ώρες. Δεν είχα ηρεμία. Συμμεριζόμουν τις αγωνίες των συμπολιτών μου. Σήκωσα τηλέφωνα και φίλησα κατουρημένες ποδιές για να μας βοηθήσουν. Το νερό, για παράδειγμα, ήταν ακατάλληλο και ύστερα από τηλεφωνήματα σε επιχειρηματίες και φίλους μου προσωπικούς ήρθαν νταλίκες με νερό. Εχω ευθύνη απέναντι στους πολίτες. Είμαι υποχρεωμένος να σταθώ δίπλα στον κόσμο, στην πόλη μου, στα προβλήματα.

Ζητήσατε από τους εργολάβους να βάλουν ρεφενέ για έργα;

Είναι κάτι πρωτόγνωρο, αλλά εγώ έτσι αισθάνθηκα. Ξέρετε, δοξάζω τον Θεό, γιατί πραγματικά μου τα έδωσε πλουσιοπάροχα σε όλα τα επίπεδα. Ημουν από μικρός στην Αμερική ως μετανάστης, γύρισα εδώ, έκανα δουλειές, απέκτησα πέντε παιδιά, μια ωραία οικογένεια, και ως εκ τούτου όσο καιρό είμαι στον Βόλο δεν διανοήθηκα να δώσω ένα έργο και να ζητήσω μίζα, όπως είναι το σύνηθες και η νόμιμη διαδικασία… Δεν το έκανα ποτέ μου. Αυτά τα 30.000.000 ευρώ που εκταμιεύθηκαν διοχετεύθηκαν στη βολιώτικη αγορά, σε μικροεργολάβους, σε 33 με 35 άτομα. Μόνο ο όγκος των εργολάβων δείχνει ότι εγώ δεν έχω δοσοληψίες με τρία, τέσσερα ή πέντε άτομα, για να πάρουν τις δουλειές αυτοί. Τα χρήματα απλώθηκαν παντού. Τους φώναξα λοιπόν αυτούς τους 33 και τους είπα: «Ακούστε να δείτε, ποτέ δεν σας ζήτησα ούτε ποτέ μου δώσατε τίποτε. Τώρα όμως ζητάω να προσφέρετε και εσείς κάτι στην πόλη. Και θέλω αναλογικά, ανάλογα τι έχει πάρει ο καθένας δηλαδή, περίπου στο 3% να εκταμιεύσετε από αυτά που πήρατε, δηλαδή να κάνετε ένα έργο στην πόλη ύψους 1.000.000 ευρώ από μόνοι σας». Ηταν περίεργο, γιατί θα μπορούσα να το ζητήσω για μένα. Δεν το κάνω αυτό ποτέ. Γι’ αυτό και οι άνθρωποι το δέχθηκαν με μεγάλη χαρά. Οι ίδιοι μάλιστα το κοινοποίησαν. Οχι εγώ. Τους φάνηκε περίεργο και το έβγαλαν προς τα έξω.

Αντί να πάρετε μίζα, το γνωστό ελληνικό σκεπτικό δηλαδή, εσείς θα προσφέρετε έργα στην πόλη; Πρωτότυπο!

Ναι, ζήτησα έργα για την πόλη. Ηδη την περασμένη Δευτέρα άρχισαν να φτιάχνουν ένα μεγάλο έργο, έναν δρόμο που έχει καταστραφεί και ήταν δίπλα σε ένα ποτάμι! Θα ακολουθήσουν ένα νηπιαγωγείο, ένας παιδικός σταθμός και έπεται συνέχεια. Οι τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου Βόλου έχουν καταγράψει τις ανάγκες, θα κατατεθούν αυτές στους εργολάβους, για να προχωρήσουν. Μάλιστα έχουμε βάλει χρονικό περιθώριο μέχρι το Πάσχα. Οι 33, δηλαδή, θα μαζέψουν έναν κουμπαρά, θα κάνουν ένα ταμείο, αναλογικά θα βάλουν το ποσοστό τους, θα μαζευτεί το 1.000.000 και με αυτό θα γίνουν τα έργα που θα τους πούμε.

Πώς σας ήρθε αυτό;

Το δικό μου στοίχημα είναι να γράψω ιστορία στην πόλη μου. Φεύγοντας από τη δημαρχία, θέλω να θυμούνται όλοι ότι ο Αχιλλέας Μπέος έκανε ένα, δυο, πέντε πράγματα πρωτοποριακά. Ενα από αυτά είναι και αυτό.

Στα της κεντρικής πολιτικής σκηνής, πώς βλέπετε την κυβέρνηση;

Εχει αρκετά θετικά ο Μητσοτάκης, όπως και αρνητικά. Το μεγάλο πρόβλημα της πατρίδας μας σήμερα είναι ότι δεν υπάρχει αντιπολίτευση και αυτό είναι κακό. Οσο διαρκεί αυτό, ο κ. Μητσοτάκης θα βγαίνει πρωθυπουργός. Ο πατέρας μου πήγε φυλακή για τις πολιτικές του ιδέες και τώρα από πάνω κοιτάει και τρίζουν τα κόκαλά του με όλους αυτούς τους φλώρους της πολιτικής, γιατί για φλώρους μιλάμε. Ποιος είσαι, ρε Θεοχαρόπουλε, Ηλιόπουλε; Ποιοι είστε εσείς, ρε, που περνιέστε για ηγέτες; Τι σχέση έχουν αυτοί με τον Ανδρέα Παπανδρέου ή τον αείμνηστο Καραμανλή, για παράδειγμα; Λείπει ένας ηγέτης που να πάει μπροστά τη χώρα. Θα σας φέρω ως παράδειγμα αυτό το αίσχος που έγινε με τον Κασσελάκη, γιατί είναι ντροπή. Ξέρετε τις απόψεις μου για τον Κασσελάκη, όμως ο λαός τον ψήφισε. Αυτό δεν είναι δημοκρατία, ειδικά για ανθρώπους που λένε ότι είναι προοδευτικοί… Η βάση, ο λαός ψήφισε και είπαν ότι αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο Κασσελάκης. Ποιοι είστε εσείς οι εκατό που τον καθαιρείτε; Είναι λυπηρό όλο αυτό το κατάντημα και έχει επιπτώσεις στην πατρίδα μας, στον ελληνικό λαό. Εσείς ποιοι είστε;

Ανεξάρτητα από αυτό, ο Στέφανος Κασσελάκης πιστεύετε ότι κάνει για πρόεδρος;

Αυτός δεν μπορεί να διοικήσει ούτε περίπτερο. Δεν είναι δική μας απόφαση όμως. Σίγουρα ο Κασσελάκης δεν ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος να οδηγήσει την Αριστερά σε κυβέρνηση ή σε ισχυρή αντιπολίτευση για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα, αλλά από την άλλη δεν είναι και αυτά στελέχη ικανά να διοικήσουν.

Η Ν.Δ. πλήττεται από τα δεξιά της. Δεν είναι τόσο εύκολο. Υπάρχουν ο Βελόπουλος, η Αφροδίτη Λατινοπούλου…

Από αυτά που μου είπατε δεν έχω προσωπική εικόνα ή, αν θέλετε, έναν χρονικό ορίζοντα να κρίνω, για παράδειγμα, την κυρία Λατινοπούλου, αλλά στο μικρό αυτό χρονικό διάστημα που έχω ακούσει κάποιες δηλώσεις και κάποιες τοποθετήσεις της τής βγάζω το καπέλο. Μπράβο της και συγχαρητήρια. Τώρα δεν ξέρω πόσο ψηλά θα φτάσει, αλλά της αξίζει και να συνεχίσει.

Την έχετε γνωρίσει από κοντά;

Ποτέ. Ούτε γεια δεν έχουμε ανταλλάξει.

Mε τη σύντροφο που εχω αισθάνομαι ήδη παντρεμένος

Η προσωπική σας ζωή σε τι στάδιο βρίσκεται;

Εχω μια καινούργια σύντροφο, με την οποία είμαι ευτυχισμένος και περνάμε πολύ καλά μαζί. Δεν υπάρχει ωραιότερο πράγμα στον κόσμο από τον έρωτα. Τουλάχιστον εγώ δεν θα μπορούσα να σκεφτώ τον εαυτό μου μόνο μου, χωρίς μια σύντροφο, να μην είμαι ερωτευμένος. Ο λόγος ύπαρξης ο δικός μου και πιστεύω όλου του αντρικού φύλου είστε εσείς οι γυναίκες. Το ωραιότερο πλάσμα. Εσείς είστε που μας εμπνέετε, εσείς που δημιουργούμε, εσείς που κάνετε παιδιά, εσείς που μας κάνετε πετυχημένους. Η γυναίκα τα κάνει όλα αυτά.

Θα γίνει γάμος;

Εγώ αισθάνομαι ήδη παντρεμένος μαζί της. Μοιραζόμαστε πολλά πράγματα. Είμαστε ολοκληρωμένοι.

Αγαπάτε το γυναικείο φύλο, αλλά ίσως βγαίνετε λίγο… αγριάνθρωπος ώρες ώρες και αυτό δεν αρέσει στις γυναίκες. Τι λέτε για αυτό;

Δεν είναι έτσι. Οπως λατρεύω εγώ το γυναικείο φύλο, έτσι με λατρεύει και εκείνο, πιστέψτε με. Κι αυτό γιατί είμαι αρσενικό σε όλα τα επίπεδα. Οπότε είναι αμοιβαίο. Υπάρχουν περιπτώσεις, λίγες βέβαια, που κάποιος που δεν με ξέρει μπορεί να με χαρακτηρίσει. Ομως όταν με γνωρίσει, αλλάζει πλήρως. Είμαι αληθινός και αυτό λείπει σήμερα. Μιλάω τη γλώσσα της αλήθειας.

Σας φόβισε ποτέ κάτι στη ζωή;

Αν γυρίσω τον χρόνο πίσω και όσο πιο μικρός ήμουν τόσο λιγότερο φοβόμουν. Οπότε δεν ένιωσα φόβο ποτέ. Στενοχώρια μόνο ένιωσα, όταν «φύγανε» οι ρίζες μου, ο πατέρας και η μάνα μου. Θα τους ήθελα να σας πω την αλήθεια δίπλα μου τώρα, σήμερα, γιατί τώρα θα μπορούσα να τους βοηθήσω περισσότερο. Αλλά δυστυχώς ο Θεός τούς πήρε. «Εφυγαν» και οι δύο σε ηλικία 80 ετών, αλλά απότομα και αυτό είναι που πονάει. Η μάνα μου «έφυγε» στον ύπνο της, ενώ ήταν μια χαρά σε υγεία. Δεν θέλω να τα θυμάμαι όμως. Οταν χάνεις τις ρίζες σου, τότε διαπιστώνεις τι ακριβώς έχασες…

Πηγή: Espresso