Υπολογισμός εφάπαξ για νομπελίστες!

Ο Δρ Αντώνης Βαρδουλάκης είναι ομότιμος καθηγητής Μαθηματικών στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Είναι ένας από τους σημαντικότερους μαθηματικούς που διαθέτει η Ελλάδα και έχει καταξιωθεί στον επιστημονικό κλάδο του με τις δημοσιεύσεις του και τη διεθνή εμπειρία του σε ερευνητικά κέντρα και πανεπιστήμια.

Oμως, παρά την κατάρτιση και την πείρα του, υπάρχει ένα πεδίο εφαρμογής της επιστήμης του όπου τα έχει βρει… σκούρα. Κι αυτό είναι οι μαθηματικοί τύποι που επινόησε το κράτος για να υπολογίζει πόσο εφάπαξ πρέπει να λαμβάνουν οι συνταξιούχοι. Ο Αντώνης Βαρδουλάκης προσπάθησε να… αποκρυπτογραφήσει όλο αυτό το μπουρδούκλωμα, αλλά δεν τα κατάφερε. Στο πλαίσιο της αναζήτησής του για το «κλειδί» της αποκρυπτογράφησης του σχετικού νόμου Βρούτση για το εφάπαξ, έστειλε στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο μου το μήνυμα που ακολουθεί:

«Αγαπητέ Παναγιώτη,
Σου προωθώ τον Νόμο για τον υπολογισμό του εφάπαξ, τον οποίο, αν και προσπάθησα να καταλάβω τι λέει, δυστυχώς και ευτυχώς δεν τα κατάφερα.

Ο προηγούμενος Νόμος (με τον ίδιο αριθμό τεύχους, ίδιο αριθμό φύλλου και ίδια ημερομηνία) είχε “παραλείψεις” τις οποίες ο υπογράφων “υπουργός” δεν αντελήφθη όταν υπέγραφε. Οταν οι παραλείψεις έγιναν αντιληπτές, η τότε “κυβέρνηση” (τρομάρα της) κατέθεσε τη διόρθωση που προωθώ, στην οποία αναγράφεται η φράση: “Το παρόν ΦΕΚ επανεκτυπώθηκε λόγω παραλείψεων”.

Κατά τη γνώμη μου, η διατύπωση και οι λεπτομέρειες δεν είναι μόνο ακατάληπτες, ανεφάρμοστες ανοησίες από κάθε λογικά σκεπτόμενο δικαιούχο του εφάπαξ ή και κάθε Ελληνα πολίτη, αλλά είναι ακατάληπτες ακόμη και από καθηγητές Μαθηματικών Τμημάτων ΑΕΙ.

Πιστεύω επίσης ότι το κείμενο αυτό περιγράφει εναργώς:
1. το πνευματικό επίπεδο των “νομοθετών” και των νομοπαρασκευαστικών επιτροπών ελληνικών κυβερνήσεων,
2. τον εμπαιγμό και την κοροϊδία που υφίσταται ο Ελλην πολίτης μέσω τέτοιων “νομοθετημάτων”,
3. την προχειρότητα με την οποία νομοθετεί η Βουλή των Ελλήνων και την περιφρόνηση με την οποία αντιμετωπίζεται ο Ελλην δημόσιος υπάλληλος,
4. την ανευθυνότητα των “υπουργών” που υπογράφουν τέτοιους νόμους και των συμβούλων τους, και τέλος
5. τη θλιβερή κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει η νομοθετική εξουσία και το ελληνικό κράτος.

Νομίζω και ελπίζω ότι θα έπρεπε οι νομικοί να εκφράσουν κάποια διαμαρτυρία και να καταγγείλουν τον εμπαιγμό.
Σε χαιρετώ φιλικά
Αντώνης».

Το ΦΕΚ με τον νόμο στον οποίο αναφέρεται ο Αντώνης Βαρδουλάκης έχει αριθμό φύλλου 313, της 12ης Φεβρουαρίου 2014. Φέρει τη σημείωση: «Το παρόν ΦΕΚ επανεκτυπώθηκε λόγω παραλείψεων».

Εδώ αξίζει να τεθούν και στον κ. Βρούτση, αλλά και γενικότερα στο τότε επιτελείο του μερικά ερωτήματα: 1. Ποιες ακριβώς είναι οι «παραλείψεις» που αναφέρονται στο ΦΕΚ; Για ποιον λόγο δεν αναφέρονται ρητά στην επανέκδοση του κειμένου; 2. Ποιος τις εντόπισε; Ο υπουργός ο ίδιος ή στέλεχος του υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας; 3. Αυτές οι «παραλείψεις» πρόλαβαν να εφαρμοστούν; Αν ναι, κόστισαν χρήματα στο δημόσιο ταμείο ή στους συνταξιούχους; 4. Οι βουλευτές που ψήφισαν τους ακατάληπτους (ακόμα και για καθηγητές πανεπιστημίου) μαθηματικούς τύπους έτσι ψηφίζουν πάντα; Στα κουτουρού;

Εν κατακλείδι, όλο το παραπάνω σκηνικό θυμίζει το σοφότατο ρητό «αν δεν μπορείς να τους πείσεις, μπέρδεψέ τους». Ποιος ασφαλισμένος είναι σε θέση να… ανακαλύψει πώς ακριβώς υπολογίζει το Ταμείο του το εφάπαξ που θα έπρεπε να λάβει; Πώς θα διαπιστώσει αν τυχόν αδικήθηκε; Κι αν προσφύγει στα δικαστήρια (που δεν θα τον δικαιώσουν, ούτως ή άλλως), ποιος δικαστής θα είναι σε θέση να ξεμπερδέψει όλον τούτο τον γόρδιο δεσμό της κρατικής εξαπάτησης των πολιτών;