Μια ξεκάθαρη αντισυστημική στροφή κάνουν χώρες που αντιμετωπίζουν οξύτατο πρόβλημα με την ανεξέλεγκτη μετανάστευση και τις συνέπειές της. Μετά την Ιταλία, τη Γαλλία, τη Γερμανία και στην Αυστρία σάρωσε η ριζοσπαστική δεξιά, στις βουλευτικές εκλογές της περασμένης Κυριακής κι όλοι τώρα αναμένουν να δουν, ποιο θα είναι το επόμενο κυβερνητικό σχήμα που θα πάρει τα ηνία της χώρας, με δεδομένο ότι κανένα κόμμα (τουλάχιστον για την ώρα) δεν θέλει να συγκυβερνήσει με το FPÖ του Χέμπερτ Κίκλ.
- της Μαρίας Δεναξά
Ο 55χρονος Κίγκλ, που κέρδισε πολλούς ψηφοφόρους κυρίως χάρη στα αδικαιολόγητα και ελευθεροκτόνα μέτρα που εφαρμόστηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας, έχει υποσχεθεί περιορισμό της μετανάστευσης με κάθε τρόπο, καθώς η Αυστρία, είναι μια από τις χώρες της ΕΕ που δέχονται τους περισσότερους μετανάστες και πρόσφυγες που αντιστοιχούν ανά κάτοικο. Στα σχέδια διακυβέρνησης που έχει καταστρώσει ο Κίγκλ, στοχεύει μεταξύ άλλων τους « μουσουλμάνους που δεν θέλουν να ενσωματωθούν» κι επιθυμεί να υψώσει ένα «αυστριακό οχηρό» για να εμποδίσει τους μετανάστες να εισέλθουν στη χώρα, όπως επίσης και να καταργήσει το αίτημα του ασύλου.
Η εχθρότητα του Κίγκλ, επικεντρώνεται κυρίως στους νεοαφιχθέντες, Σύρους, Αφγανούς ή Τσετσένους, οι οποίοι μιλούν ελάχιστα γερμανικά , παρόλο που η εκμάθησή τους είναι μία από τις προϋποθέσεις για την απόκτηση της αυστριακής ιθαγένειας, σύμφωνα με έναν από τους πιο περιοριστικούς νόμους στον κόσμο. Οι Βόσνιοι μουσουλμάνοι ή οι Τούρκοι μετανάστες από αγροτικές περιοχές της Ανατολίας, δεν προκαλούν πλέον πραγματικά φόβο στους Αυστριακούς.
Η Αυστρία έχει δεχθεί αναλογικά πολύ περισσότερους πρόσφυγες από τη Γαλλία (συγκεκριμένα 150.000 Σύρους και σχεδόν 80.000 Ουκρανούς για έναν πληθυσμό 9 εκατομμυρίων). Η ανασφάλεια, η εγκληματικότητα, οι σεξουαλικές επιθέσεις απο μετανάστες, όπως επίσης και οι αιματηρές συμπλοκές μεταξύ ομάδων εφήβων μουσουλμανικής καταγωγής, έχουν κάνει τους Αυστριακούς « να μην αισθάνονται πλέον σαν στο σπίτι τους ».
Στο Φαβιρέντεν, στα ανατολικά της Βιέννης, το 50% των κατοίκων είναι αλλοδαποί
Ένα παράδειγμα είναι η εργατική συνοικία Φαβιρέντεν, στα ανατολικά της Βιέννης, όπου το 50% των κατοίκων έχει γεννηθεί αλλού. Μια άλλη αποκαλυπτική σκηνή είναι η επίσκεψή στον καθεδρικό ναό του Αγίου Στεφάνου, του οποίου το γοτθικό καμπαναριό δεσπόζει στο 1ο διαμέρισμα μέσα στον περιφερειακό, εκεί όπου κάποτε βρίσκονταν οι μεσαιωνικοί προμαχώνες της Βιέννης. Όταν ο ιερέας ρωτάει τους επισκέπτες αν υπάρχουν ανάμεσά τους «Ρωμαιοκαθολικοί», η απάντηση είναι αρνητική, κάτι αδιανόητο πριν από δύο δεκαετίες: είναι είτε μουσουλμάνοι (όπως το 35% των μαθητών των κρατικών σχολείων της Βιέννης) είτε ορθόδοξοι χριστιανοί.
Αυτό δείχνει το μέγεθος της αλλαγής και αναδεικνύει την αποσύνθεση του αυστριακού πληθυσμού. Πρόσφατα, χιλιάδες ενήλικες απέκτησαν το καθεστώς του αιτούντος άσυλο κι έφεραν στη χώρα στο όνομα της οικογενειακής επανένωσης παιδιά που δεν πήγαν ποτέ στο σχολείο λόγω των πολέμων. Αυτές οι νέες αφίξεις συγκεντρώνονται στην αυστριακή πρωτεύουσα, επειδή, όπως κάνουν όλοι οι μετανάστες του κόσμου, σχηματίζουν τα δικά τους δίκτυα και το σύστημα πρόνοιας είναι ιδιαίτερα γενναιόδωρο. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, μια ταμπλόιντ εφημερίδα αποκάλυψε ότι μια οικογένεια από τη Συρία με επτά παιδιά λάμβανε 4.600 ευρώ το μήνα σε επιδόματα.
Στο τραπέζι η αναθεώρηση του Συντάγματος στην Γαλλία
Άλυτα και οξυμένα προβλήματα με το μεταναστευτικό, γνωρίζει και η Γαλλία, που τις τελευταίες εβδομάδες, θρηνεί το θάνατο δυο νεαρών παιδιών που έχασαν τη ζωή τους από τυφλά χτυπήματα δυο αλλοδαπών. Η 19χρονη Φιλιπίν, βιάστηκε και στη συνέχεια θάφτηκε ζωντανή από μαροκινό σεσημασμένο κακοποιό που μόλις είχε βγεί από τη φυλακή, ενώ ένας 17χρονος μαχαιρώθηκε μέχρι θανάτου από έναν αλγερινό, βγαίνοντας από τη ντισκοτέκ που είχε πάει με φίλους του για να διασκεδάσει.
Οι θάνατοι των δυο νεαρών παιδιών, θύματα της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής, συγκλονίζουν τη χώρα που έχει βυθιστεί στο πένθος. Την ίδια ώρα εκμεταλλευόμενος το κύμα της οργής, ο νεοδιορισθείς υπουργός εσωτερικών Μπρούνο Ρεταγιέ, που ήδη κατηγορείται για πολύ σκληρή ατζέντα, άδραξε την ευκαιρία για να ζητήσει δημοψήφισμα για τη μαζική μετανάστευση, συντασσόμενος ανοιχτά με τη γραμμή της Μαρίν Λεπέν.
Ο Ρεταγιέ δήλωσε πως επιθυμεί αναθεώρηση του συντάγματος της χώρας και τόνισε πως όπως κι εκατομμύρια Γάλλοι, νομίζει ότι «η μετανάστευση δεν είναι ευκαιρία». Ο γάλλος υπουργός εσωτερικών θέλει, όπως είπε, «να κινητοποιήσει όλα τα μέσα για να μειώσει τη μετανάστευση προς της Γαλλία», ενώ παραδέχτηκε πως «δεν υπάρχει θαυματουργή λύση».
«Η μετανάστευση είναι ένα φαινόμενο που έχει ανατρέψει τη γαλλική κοινωνία τα τελευταία 50 χρόνια, αλλά ο γαλλικός λαός δεν επιτρεπόταν ποτέ να μιλήσει για αυτό», υπογράμμισε ο Ρεταγιέ που μέχρι πρότινος δεν ήταν παρά ένας συντηρητικός γερουσιαστής, γνωστός για τις ριζοσπαστικές απόψεις του
Η ανατροπή της θλιβερής πραγματικότητας που έχει δημιουργήσει η ανεξέλεγκτη μετανάστευση στη Γαλλία, έχει γίνει κυρίαρχος στόχος του νέου υπουργού εσωτερικών της Γαλλίας, ο οποίος κάθε πρωί διαβάζει την έκθεση των γεγονότων του προηγούμενου 24ωρου, «το πολύ συνηθισμένο χρονικό των αποτρόπαιων γεγονότων», όπως το αποκαλεί. Γεγονότα για τα οποία «τα μέσα ενημέρωσης γνωρίζουν μόνο ένα μικρό μέρος».
Οι τοποθετήσεις του Μπρούνο Ρεταγιέ, προκαλούν αίσθηση κυρίως στο χώρο του κέντρου και της αριστεράς. Ορισμένοι αντίπαλοι τους τις χαρακτηρίζουν ανησυχητικές και διχαστικές όπως τη δήλωση του ότι «το κράτος δικαίου δεν είναι ούτε άυλο, ούτε ιερό. Είναι ένα σύνολο κανόνων, μια ιεραρχία προτύπων, δικαστικός έλεγχος, διαχωρισμός των εξουσιών».
Το σχόλιο αυτό προκάλεσε πλήθος αντιδράσεων με πολιτικούς αναλυτές να μιλούν για αυταρχισμό και αμφισβήτηση εκ μέρους του υπουργού του κράτους δικαίου, που αποτελεί βασικό πυλώνα της γαλλικής δημοκρατίας.
Σαρκοζί: «Έχει δίκιο που προτιμά τη σταθερότητα από την ανθρωπιά»
Ωστόσο, τον Ρεταγιέ υποστηρίζει και μάλιστα με ένθερμο τρόπο, ο Νικολά Σαρκοζί που πριν γίνει πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε διατελέσει υπουργός εσωτερικών της χώρας. «Έχει δίκιο που θέλει να είναι αυστηρός, που προτιμά τη σταθερότητα από την ανθρωπιά σε θέματα μετανάστευσης και ασφάλειας», δήλωσε ο Σαρκοζί για τον Ρεταγιέ.
Ο πρώην επικεφαλής του γαλλικού κράτους, πιστεύει ότι «η μετανάστευση είναι ένα πρόβλημα» κι ότι «πρέπει να αλλάξουν όλα» όσον αφορά τις διαδικασίες υποδοχής, ακόμη και αν το θέμα παραμένει «τρομακτικά περίπλοκο». Σε ραδιοφωνική συνέντευξη, ο Νικολά Σαρκοζί ρωτήθηκε για τις τοποθετήσεις του υπουργού εσωτερικών σχετικά με το άσυλο και το κράτος δικαίου και προς έκπληξη των δημοσιογράφων, τον υπερασπίστηκε. «Μόλις κάποιος θέλει να κάνει κάτι, κατηγορείται αμέσως ότι βρίσκεται κάπου ανάμεσα στον Χίτλερ και τον Λαβάλ», κατήγγειλε. «Η σταθερότητα θα δημιουργήσει προβλήματα ανθρωπιάς για ορισμένους», αλλά “θα πρέπει να το ξεπεράσουμε αυτό”, είπε, ο Νικολά Σαρκοζί προσθέτοντας ότι “βρισκόμαστε μόλις στην αρχή της μεταναστευτικής κρίσης”.
Ομως και στη Γερμανία μετά την επικράτηση του AfD, στη Θουριγγία, που ήρθε πρώτο σε έδρες στο τοπικό κοινοβούλιο, η κυβέρνηση του Ολαφ Σολτς, άρχισε να ανησυχεί για την άνοδο του αντισυστημικού κόμματος. Σε μια προσπάθεια να ανακόψει την προέλαση του, ο γερμανός καγκελάριος άρχισε να θίγει τις προβληματικές διαστάσεις του μεταναστευτικού, ιδίως μετά τις επαναλαμβανόμενες επιθέσεις μεταναστών εναντίον Γερμανών πολιτών, με πιο πρόσφατη την αιματηρή επίθεση Σύρου μετανάστη στο Εσσεν, ο οποίος τραυμάτισε με μαχαίρι 31 άτομα και έβαλε φωτιά σε 2 σπίτια.
Στην αλλαγή ρότας στο μεταναστευτικό, ο Σολτς ακύρωσε σχεδόν τη συνθήκη Σένκεν, μιας και υιοθέτησε μια πιο σκληρή πολιτική αναφορικά με το προσφυγικό και μεταναστευτικό ζήτημα, που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων επέκταση και αυστηροποίηση των ελέγχων στα χερσαία σύνορα της Γερμανίας, για τους επόμενους έξι μήνες.
Η δεξιά και αντισυστημική στροφή της ΕΕ
Η επιβεβαιωμένη άνοδος των αντισυστημικών κομμάτων στις σημαντικότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως είναι η Γαλλία, η Γερμανία, η Αυστρία και η Ιταλία ενισχύει τον άξονα της ριζοσπαστικής δεξιάς που έχει σχηματιστεί από την Ουγγαρία του Βίκτορ Ορμπαν, τη Σλοβακία του Ρόμπερτ Φίκο και ενδεχομένως την Τσεχία, όπου οι εθνικές εκλογές έχουν προγραμματιστεί για το 2025. Κατά συνέπεια, μέσα από την ετυμηγορία της κάλπης, υπογραμμίζεται η βούληση από τους ευρωπαϊκούς λαούς και μάλιστα με απτό τρόπο, η μετατόπιση προς τα δεξιά της ΕΕ όπως και η απαίτηση περιορισμού της μετανάστευσης που παρουσιάζεται –ενώ δεν είναι- ως θαυματουργή θεραπεία για την οικονομική και δημογραφική κρίση που μαστίζουν την Γηραιά Ηπειρο.
Από τη Δανία μέχρι την Ολλανδία -η οποία, μαζί με τη Βουδαπέστη, ζήτησε να αποχωρήσει από το ευρωπαϊκό σύστημα κατανομής των αιτούντων άσυλο- μέσω, φυσικά, της Ιταλίας της Τζόρτζια Μελόνι, της Γαλλίας του Μισέλ Μπαρνιέ και της Γερμανίας, η οποία επανέφερε στις αρχές του μήνα τους αστυνομικούς ελέγχους στα σύνορά της και που τα προβλήματα της έχουν άμεσες επιπτώσεις στην Αυστρία, την Ουγγαρία και τη Σλοβακία, ο άνεμος στην Ευρώπη φυσάει ήδη προς τα δεξιότερα της δεξιάς.
Η διμερής συμφωνία Σολτς-Ερντογάν
Ο περιορισμός της μετανάστευσης φαίνεται να είναι ένα καυτό ζήτημα το οποίο έχει κληθεί να αντιμετωπίσει και η Ελληνική κυβέρνηση, μιας και η χώρας μας θα εξακολουθήσει να είναι « αποθήκη ψυχών » και ιδίως τώρα που η Γερμανία αλλά και άλλες ευρωπαικές χώρες, ετοιμάζονται κατόπιν διμερών συμφωνιών να απελάσουν και να επιστρέψουν παράτυπους μετανάστες σε χώρες, όπου αυτοί πρωτοπάτησαν σε ευρωπαικό έδαφος. Ηδη η Γερμανία απελαύνει εκατοντάδες μετανάστες προς την Τουρκία έπειτα απο διμερή συμφωνία στην οποία κατέληξαν ο καγκελάριος Σολτς και ο Ταγιπ Ερντογάν.
Τέλος η άνοδος των ριζοσπαστικών κομμάτων στην Ευρώπη αλλά και στην Ελλάδα, αναμένεται να έχει άμεσο αντίκτυπο στην ατζέντα της Ευρωπαικής Ενωσης, ιδίως στους τομείς όπου οι θέσεις της ριζοσπαστικής δεξιάς έχουν μεγαλύτερη απήχηση: στη μετανάστευση φυσικά, στη δράση για το κλίμα, στο θέμα της διεύρυνσης, στις θεσμικές μεταρρυθμίσεις, την πολιτιστική ταυτότητα και ενδεχομένως σε θέματα που αφορούν στο κράτος δικαίου.
Πηγή: Εστία της Κυριακής
Δείτε επίσης:
Αυστρία: Ιστορική νίκη της αντισυστημικής Δεξιάς
