Σαν τέτοια ώρα στο βουνό ο Παύλος πληγωμένος, μες στο νερό του αυλακιού ήτανε ξαπλωμένος.
Συμπληρώθηκαν 120 χρόνια από τον, σαν εχθές (13 Οκτωβρίου 1904), θάνατο του ήρωα Μακεδονομάχου ανθυπολοχαγού Πυροβολικού Παύλου Μελά. Τον Ιούλιο του 1904, ενώ υπηρετούσε στη Σχολή Ευελπίδων, ζήτησε 20ήμερη άδεια και έκανε ένα δεύτερο ταξίδι στη Μακεδονία, με πλαστό διαβατήριο. Βλέπετε, τότε τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων έφευγαν σκαστά για ν’ απελευθερώσουν τη Μακεδονία και όχι για να λάβουν μέρος στο «Survivor». Είχε προηγηθεί το πρώτο ταξίδι τον Φεβρουάριο και ακολούθησε το τρίτο και μοιραίο τον Αύγουστο του ιδίου έτους, αφού μετά από προδοσία των Βουλγάρων, έπεσε σε τουρκική ενέδρα και δολοφονήθηκε.
Οι σημερινές «Ριπές» άρχισαν με τους πρώτους στίχους ενός τραγουδιού που αναφέρεται στον θάνατο του παλικαριού Παύλου Μελά, σε στίχους και μουσική του μεγάλου Μακεδόνα (από το Λιτόχωρο Πιερίας) Ιωάννη Σακελλαρίδη, πατέρα του επίσης μεγάλου Θεόφραστου Σακελλαρίδη. Υπάρχει και η εκδοχή ότι οι στίχοι ανήκουν στη Σοφία Χατζηπανταζή, χήρα του καπετάν Χατζηπανταζή από τη Σκοτούσσα Σερρών. Το τραγούδι ερμηνεύει εκπληκτικά ο Απόστολος Τσέρνος. Τον συνοδεύει μία επίσης εκπληκτική μπάντα πνευστών. Το μικρό αυτό αριστούργημα θα βρείτε στη διεύθυνση:
