Η ελλαδική κοινωνία τείνει προς την πλήρη αποχαύνωσή της, η οποία δρα ως αφιονισμένη αγελαία μάζα με μη αναστρέψιμα απονεκρωμένα αντανακλαστικά, με συνέπεια να άγεται και να φέρεται από τη «διαρρηχθείσα πομφόλυγα» της χρεοκοπημένης μαρξιστικής απάτης επί μισό αιώνα.
- Από τον Χαράλαμπο Β. Κατσιβαρδά*
Από το 1974 η πολιτικώς αποτυχημένη Αριστερά, με μία συνθηματολογική ρητορική περί διεθνιστικού προοδευτισμού, έχει κυριαρχήσει εις το κράτος, καταλύοντας τους θεσμούς και διαποτίζοντας τους πάντες με το ανυπόστατο κοινωνικά ισοπεδωτικό και εθνικά μηδενιστικό δήθεν μαρξιστικό μάγμα. Επί τη πράξη όμως, παρά την ύπαρξη επαγγελματιών συνδικαλιστών και διαπρύσιων κηρύκων της δήθεν αριστερής ιδεολογίας, ουδέν έχει μεταβληθεί ως προς το καλύτερο εις την κοινωνία, τόσο οικονομικά όσο και κοινωνικά.
Η σύγχυση κυριαρχεί έντονα, εν τω μεταξύ, αφενός έχει καλλιεργηθεί ένας καθολικά ριζικός αφελληνισμός και, αφετέρου, έχει εμπεδωθεί μία εδραιωμένη ηττοπάθεια, η οποία οδηγεί κατ’ ουσίαν προς την παντελή αδράνεια των πολιτών προς την ίδια την πατρίδα μας.
Ο έντεχνος ακρωτηριασμός εκ του παρελθόντος μας καθώς και η βλάσφημη ασέβεια την οποία επιδεικνύουμε προς τους προγόνους μας, οι οποίοι αγωνίσθηκαν με σθένος διά την εθνική ανεξαρτησία, μας καθιστά εις την κυριολεξία έρμαια, απροσδιόριστους πολίτες, οι οποίοι ουδόλως έχουν εθνική και κοινωνική συνείδηση, με αποτέλεσμα εκόντες άκοντες να βαίνουμε προς κινούμενη άμμο.
Είμεθα η μοναδική χώρα η οποία αποποιείται το παρελθόν της και νιώθει καταισχύνη και όνειδος να συγκροτήσει εθνική ταυτότητα και να την προβάλει λυσιτελώς και με δυναμισμό διά να μη λοιδορηθεί από την ξενόδουλο μηδενιστική Αριστερά, η οποία καταφέρεται γηθοσύνως κατά του Ελληνισμού. Πρόκειται διά ελληνόφωνους, οι οποίοι ωσάν Δούρειος Ιππος εξυπηρετούν αλλότρια ανθελληνικά συμφέροντα. Απτή απόδειξις τούτου, ότι παραποιούν τα ονόματά τους διά να παραπλανήσουν την κοινή γνώμη.
Η στάση της φερόμενης Αριστεράς διά τους μετανάστες, τους Τούρκους, την Εκκλησία, διά την επελαύνουσα ισλαμοποίηση της Ελλάδας αποδεικνύει το μέγεθος της προδοσίας της, διότι ταυτίζεται ανυπερθέτως με τον εχθρό, προδήλως αντί τριάκοντα αργυρίων, ως ανέκαθεν έπραττε κατά το παρελθόν ανερυθρίαστα με τις στυγνές δολοφονίες των Ελλήνων με τα αισχρά κονσερβοκούτια και το ιδιαζόντως επαχθές παιδομάζωμα.
Ο συνειδησιακός εκμαυλισμός της κοινωνίας και η πλήρης αποπνευματικοποίησή της αποτελούν χυδαίο έργο της μηδενιστικής Αριστεράς κατά συναυτουργία με την ψοφοδεή και αδρανή Κεντροδεξιά, η οποία απεμπόλησε το παρελθόν της, χάριν αποκαταστάσεως της κοινωνικής ειρήνης, πράγμα όμως το οποίο ουδέποτε επετεύχθη, διότι η Αριστερά, εισέτι και σήμερον, αμετανόητη διά την εγκληματική της δράση εις το παρελθόν, ποθεί διακαώς τη «ρεβάνς» του εμφυλίου πολέμου παντί τρόπω.
Προς το παρόν κατακρημνίζει κάθε ίχνος Ελληνισμού και κανονικότητας, επιβάλλοντας την πολιτική και κοινωνική διαστροφή της, δίκην ενός συγκεχυμένου, αόριστου και απροσδιόριστου εκσυγχρονισμού, συνελόντι ειπείν όζουσα προδοσία.
Εν κατακλείδι, ο κλειδούχος της κερκόπορτας (νοείται η Αριστερά) ευρίσκεται ήδη σε περίοπτη θέση εις τους κόλπους της πατρίδας μας και οργανώνεται κατά της Ελλάδας, πρόθυμος να συμμαχήσει με τον εχθρό, οψέποτε παραστεί ανάγκη, άρα, αν δεν αναχαιτισθεί η πυορροούσα αυτή η πληγή, το έθνος ουδέποτε θα εξαναστηθεί.
*Δικηγόρος
