Η Δώρα Αυγέρη, βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ, μιλά για την 24χρονη σχέση της με τον σκηνοθέτη Αλέξανδρο Κάντερ Μπαξ, τη δημοσιογραφία, το τάε κβον ντο, τη σκοποβολή και την κωπηλασία και δηλώνει πως «ο έρωτας είναι το φιτίλι της ζωής».
Της Βίβιαν Μπενέκου
«Καμία μετάβαση δεν γίνεται χωρίς αναταράξεις, αλλά ο Αλέξης Τσίπρας είναι αδιαμφισβήτητος αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ», δηλώνει ξεκάθαρα στην «Espresso» η βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ και αναπληρώτρια Τομεάρχης Εσωτερικών Δώρα Αυγέρη.
Η ψηλόλιγνη δημοσιογράφος που πέρασε από τα media στην πολιτική υπεραμύνεται των συγκλίσεων με το Κίνημα Αλλαγής και λέει ότι όποιες διαφωνίες υπάρχουν στο κόμμα της «είναι μέρος μιας συμπεριληπτικής πολιτικής υπόστασης, που ξέρει να συνθέτει».
Η Δώρα Αυγέρη, που πιστεύει ότι «ο έρωτας είναι το φιτίλι της ζωής», γνώρισε στα στούντιο της ΕΡΤ3, όπου εργαζόταν, τον σκηνοθέτη Αλέξανδρο Κάντερ Μπαξ κι από τότε μέχρι σήμερα, 24 χρόνια μετά, ζουν μαζί και ερωτευμένοι.
Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ είναι και φανατική… ΠΑΟΚτζού! Κι ενώ όλοι τη βλέπουν να μάχεται στην Προανακριτική και στις Επιτροπές, ούσα μια δραστήρια βουλευτίνα, δεν γνωρίζουν ότι έχει κι άλλες εξίσου δυναμικές πλευρές. Είναι αθλήτρια τάε κβον ντο, ξέρει σκοποβολή και κωπηλατεί…
Ως πρώην τηλεοπτική δημοσιογράφος, εξάλλου, θαύμαζε (και συνεχίζει να το κάνει) τη διάσημη Αμερικανίδα τηλεπερσόνα Οπρα Γουίνφρεϊ.
- Οι κινήσεις Τσίπρα για τον μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ σάς βρίσκουν σύμφωνη; Να αλλάξει το όνομα;
Καταρχάς, δεν νομίζω ότι η όποια αλλαγή ονόματος είναι κάτι που αυτή τη στιγμή «καίει» τα μέλη και τους φίλους του ΣΥΡΙΖΑ. Ας το δούμε, όμως, και αλλιώς. Εδώ ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κυβέρνηση, κατάφερε να αλλάξει το συνταγματικό όνομα μιας χώρας, δεν μπορεί να αλλάξει το όνομα του κόμματος; Εχει καταφέρει να περάσει νόμο για το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού της ταυτότητας φύλου, δεν θα δώσει στον εαυτό του το δικαίωμα επαναπροσδιορισμού της δικής του ταυτότητας; Οι ταυτότητες αλλάζουν και πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ το διακήρυξε αυτό. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ προχωρήσει σε μια τέτοια κίνηση, θα πρόκειται για αλλαγή που αντανακλά την προσαρμογή του στην κοινωνική βάση του, στην πολιτική και κοινωνική συνθήκη που το ίδιο το κόμμα έχει δημιουργήσει.
- Υπάρχουν παρασκηνιακές συναντήσεις με ΚΙΝ.ΑΛ.; Μπορεί να υπάρξει σύγκλιση;
Σε ένα κατακερματισμένο πολιτικό σκηνικό, όπου η Δεξιά λειτουργεί παραταξιακά, οι συγκλίσεις σε προοδευτική βάση είναι και εφικτές, είναι και αναγκαίες. Προσωπικά, είμαι υπέρ των συγκλίσεων. Δεν είμαι κατά των προσεγγίσεων, είμαι κατά των παρασκηνίων. Και είμαι υπέρ των προσεγγίσεων που γίνονται με ανοιχτές πόρτες, υπό το φως της ημέρας. Επομένως, μας ενδιαφέρει ο κόσμος της Κεντροαριστεράς -είναι ένα κομμάτι της δυναμικής πορείας που έχουμε διανύσει ως τώρα-, γιατί μπορούμε να είμαστε μαζί.
- Πώς κρίνετε τους πρώτους μήνες Μητσοτάκη; Είχε έρθει σε εκπομπή σας, όταν δημοσιογραφούσατε;
Θυμάμαι ότι ο νυν πρωθυπουργός είχε έρθει στην εκπομπή μας. στην ΕΡΤ3. όταν ήταν υποψήφιος για την προεδρία της Ν.Δ. στον πρώτο γύρο, όπου ήταν και το αουτσάιντερ της αναμέτρησης. «Ελπίζω να είστε γουρλήδες», μας είχε πει τότε κι ότι «αν καταφέρω να εκλεγώ, θα σας δώσω την πρώτη συνέντευξη». Ποτέ δεν το έκανε. Εκεί σχημάτισα μια πρώτη εικόνα περί συνέπειας, έστω και σε μικρή κλίμακα. Κάπως έτσι, νομίζω, λειτούργησε και στο πέρασμά του από την αντιπολίτευση στην κυβέρνηση. Είπε στον ελληνικό λαό ότι, αν εκλεγεί, τα πάντα θα αλλάξουν προς το καλύτερο από τη μια μέρα στην άλλη. Το βλέπει κανένας αυτό; Αυτό που συμβαίνει είναι ότι, πράγματι, τα πράγματα αλλάζουν προς το καλύτερο για τους πλούσιους και ισχυρούς, για τους υπόλοιπους αφαιρούνται διαρκώς δικαιώματα και κεκτημένα, ενώ ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης συνεχίζει την ιδιωτική του ζωή, σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Την ίδια στιγμή, η στρατιά των δημοσιολόγων που τον στηρίζουν, μάς λέει ότι θα πρέπει να αισθανόμαστε και τυχεροί από πάνω, που κυβερνά. Θα έλεγα ότι ο κ. Μητσοτάκης είναι περισσότερο πρότζεκτ, παρά πρωθυπουργός.
- Γιατί αφήσατε τη δημοσιογραφία για την πολιτική; Γιατί διαλέξατε τον ΣΥΡΙΖΑ για την «πολιτική σας καριέρα»;
Δημοσιογραφία και πολιτική είναι βίοι παράλληλοι. Από την άλλη, θα έλεγα ότι η δημοσιογραφία είναι έρωτας. Είναι κάτι μέσα σου που δεν μπορείς να το βγάλεις. Είναι δουλεμένο μέσα σου να μιλάς με ανθρώπους και να βγάζεις την είδηση. Δεν έβλεπα ποτέ τη δημοσιογραφία ως εξουσία, αλλά ως μια αντισυμβατική μάχη κατά της εξουσίας. Όμως, αν θες να προτείνεις στην κοινωνία, αν θες να σχεδιάσεις και να υλοποιήσεις λύσεις, πρέπει να μπεις στην πολιτική, γιατί η πολιτική είναι το πεδίο της πράξης. Είμαι με τον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί αυτή τη σειρά που σας περιέγραψα την κρατά και τη σέβεται. Γιατί στον ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχουν υποκατάστατα της πολιτικής. Και, βεβαίως, είμαι στον ΣΥΡΙΖΑ για ιδεολογικούς λόγους. Γιατί είμαι αριστερή. Κι αυτό δεν μπορούσαν να το πιστέψουν κάποιοι, όταν εργαζόμουν ως δημοσιογράφος, μιας και δεν άφηνα την ιδεολογία να με υποκινεί, δεν ήμουν «στημένη».
- Πώς σχολιάζετε τα σημερινά προβλήματα του ΣΥΡΙΖΑ;
Καθένας με τη λέξη «προβλήματα» μπορεί να εννοεί ό,τι θέλει ή τον συμφέρει. Καμία μετάβαση δεν γίνεται χωρίς αναταράξεις. Να σας θυμίσω ότι, μετά από εκλογικές ήττες, τα κόμματα του παλαιού πολιτικού σκηνικού άλλαζαν αρχηγούς, έκλειναν ανοιχτούς λογαριασμούς, γινόταν ένας κακός χαμός. Όμως, το χειρότερο που έκαναν, ήταν να αναγορεύουν τα εσωκομματικά τους προβλήματα σε προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας. Αντίθετα, στον ΣΥΡΙΖΑ γίνεται ένας ανοιχτός διάλογος, υιοθετούνται νέες πλατφόρμες επικοινωνίας, διατυπώνονται θέσεις, γίνεται αυτοκριτική, αδιαμφισβήτητος αρχηγός είναι ο Αλέξης Τσίπρας. Δεν λείπουν οι διαφωνίες, αλλά αυτές είναι μέρος μιας συμπεριληπτικής πολιτικής υπόστασης, που ξέρει να συνθέτει.
- Είστε χρόνια με έναν άνθρωπο που δεν έχει γεννηθεί στην Ελλάδα. Πόσο επηρεάζει αυτό την προσωπική οπτική σας για το Προσφυγικό;
Η πολιτική μου αντίληψη για τα πράγματα προηγείται πάντα της αντίληψης που υπαγορεύουν οι προσωπικές μου σχέσεις. Ως εκ τούτου, η οπτική μου για το Προσφυγικό θα ήταν η ίδια ανεξαρτήτως του συντρόφου μου. Το ίδιο θα έπραττα και θα πίστευα. Ο Αλέξανδρος είναι, καταρχάς, ένας υπέροχος άνθρωπος, με την καταγωγή του, τις ιδέες του, την πορεία του. Είναι διακεκριμένος σκηνοθέτης, από τους πλέον αναγνωρισμένους στον χώρο του. Εχει υπογράψει δεκάδες ιστορικά ντοκιμαντέρ, έχει καταγράψει αμέτρητες ώρες στα στούντιο, έχει κάνει τα πάντα με εργατικότητα και ήθος. Κι αυτό τού το αναγνωρίζουν όλοι όσοι έχουν συνεργαστεί μαζί του. Είναι πολίτης αυτής της χώρας, που την αγαπά και τον αγαπά -πιστεύω- με την ίδια ένταση. Με μια ιδιαίτερη σχέση έρωτα και αγάπης με τη Θεσσαλονίκη. Οπως λέει ο ίδιος, «πατρίδα μου έχω τη Θεσσαλονίκη και σπίτι μου την ΕΡΤ3». Στην ΕΡΤ3 διετέλεσε επί χρόνια διευθυντικό στέλεχος και γενικός διευθυντής. Η ΕΡΤ3 ήταν το σημείο συνάντησής μας, η αφετηρία της κοινής μας ζωής πριν από 24 χρόνια.
- Κεφάλαιο έρωτας. Τι λέτε γι’ αυτό;
Τα πάντα είναι έρωτας. Ο έρωτας είναι η κινητήρια δύναμη, είναι το φιτίλι της ζωής. Αν δεν έχεις μια ερωτική σχέση με τα πράγματα, δεν μπορείς να εκτοξευτείς. Δυστυχώς, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δεν μπορούν να ερωτευτούν, έχοντας μπερδέψει τον έρωτα με εφήμερες απολαύσεις. Σε άλλες εποχές οι κοινωνίες δονούνταν από το σύνθημα «make love, not war». Σήμερα (είναι) σαν να έχουμε ξεχάσει να ερωτευόμαστε, να ανοίγουμε την ψυχή μας. Κι όμως, αυτό είναι το κεφάλαιο όπου η θεωρία δοκιμάζεται στην πράξη, όπου η ίδια η ζωή σε καλεί να αγωνιστείς για μια καλύτερη κοινωνία χωρίς προκαταλήψεις.
- Ποια γυναίκα θαυμάζετε στην τηλεόραση;
Θαυμάζω πολλούς ανθρώπους. Θαυμάζω τον τρόπο σκέψης τους, τη δημιουργική τους ικανότητα. Τα πρότυπά μας δεν περιορίζονται σε ένα και μοναδικό πρόσωπο, έτσι δεν είναι; Αλλά, μιας και θέτετε το ερώτημα σε σχέση με την τηλεόραση, θα απαντούσα με το όνομα της Όπρα Γουίνφρεϊ.
- «Ο ΠΑΟΚ δεν είναι απλά μια ομάδα. Είναι κοινωνικό φαινόμενο», έχετε δηλώσει. Αγαπάτε το ποδόσφαιρο, αν και γυναίκα; Πώς κρίνετε όλα αυτά που συνέβησαν προσφάτως στο ποδόσφαιρο;
Δεν δίνω έμφυλα χαρακτηριστικά ούτε στο ποδόσφαιρο ούτε στην πολιτική. Και τα δύο απαιτούν ενεργή έκθεση στη δημόσια σφαίρα. Όπως και στην πολιτική έτσι και στο ποδόσφαιρο, οι γυναίκες βλέπουν ποδόσφαιρο, πηγαίνουν στο γήπεδο, παίζουν ποδόσφαιρο και, μάλιστα, διακρίνονται σε αυτό. Οι προτιμήσεις μου στα σπορ είναι γνωστές και δεν τις κρύβω. Είμαι ΠΑΟΚ και είμαι περήφανη γι’ αυτό. Σημαίνει πολλά για μένα, για τους ανθρώπους μου, για την κοινωνία στην οποία μεγάλωσα. Αυτά που συνέβησαν πρόσφατα και συμβαίνουν διαχρονικά στο ελληνικό ποδόσφαιρο, προσβάλλουν το αίσθημα δικαίου, την υγιή φίλαθλη κουλτούρα. Το ζήτημα που προέκυψε, είναι άλλος ένας κακός χειρισμός μιας «άμπαλης» κυβέρνησης. Λένε ότι, αν δώσεις σε ένα παιδί μια μπάλα, αυτό θα την κλωτσήσει. Η Ν.Δ. πήρε την μπάλα στο γήπεδό της και την έσκασε.
- Γνωρίζω ότι είχατε μια ωραία σχέση με τον πατέρα σας. Τι θυμάστε από εκείνον;
Υπήρχε ένα ιδιότυπο δέσιμο μέσα στην οικογένειά μου με την Αριστερά, με την έννοια του αγώνα, με το ποδόσφαιρο. Ο πατέρας μου ήταν μια φυσιογνωμία που μας έκανε να μην αισθανόμαστε την έμφυλη διάκριση. Όλη η οικογένεια μιλούσαμε αντισυμβατικά για την πολιτική, το ποδόσφαιρο, για τα πάντα. Μιλούσαμε. Και δεν μιλούσαμε τόσο για τις απαγορεύσεις της εποχής -αυτές που σήμερα ξεχνάμε- αλλά για τις αντιστάσεις της κοινωνίας. Ήταν μια διαλεκτική σχέση αυτή που αναπτυσσόταν μεταξύ μας, πολλές φορές με εντάσεις. Αλλά ήταν μια «μάχη» μέσα στην οικογένεια, που προετοίμαζε τα παιδιά της για τις μάχες έξω στην κοινωνία. Αυτό που μου λείπει από τον πατέρα μου, που «έφυγε» παραμονές Πρωτοχρονιάς του ’19, είναι το χιούμορ του, η σπιρτάδα του, τα πειράγματα με τη μητέρα μου, το κανάκεμά του. Θα τον ήθελα μαζί μου στην ορκωμοσία μου στη Βουλή.
- Ο μπαμπάς, νομίζω, ήταν τραγουδιστής. Εσείς τραγουδάτε;
Ηταν τραγουδιστής και, μάλιστα, τόσο καλός, που αυτό με… αποθάρρυνε να τραγουδώ. Θυμάμαι να μου λέει «μη τυχόν βγεις ποτέ στη νύχτα». Τραγουδάμε όλοι στην οικογένεια, αλλά η αλήθεια είναι ότι, καλύτερα απ’ όλους, τραγουδά η αδελφή μου.
- Πώς προσέχετε τον εαυτό σας; Γυμνάζεστε, κάνετε shopping therapy;
Η γυμναστική ήταν πάντα μέρος της ζωής μου, από μικρή έτρεχα στα γυμναστήρια. Έκανα αθλητισμό και πρωταθλητισμό επί σειρά ετών. Όταν σπούδαζα στο ΑΠΘ, κάποια στιγμή συμμετείχα και στην πανεπιστημιακή ομάδα σκοποβολής. Αλλά το άθλημά μου είναι το τάε κβον ντο, σε αυτό αφιέρωσα τις περισσότερες προσπάθειες. Πιο μεγάλη ανακάλυψα το κωπηλατικό εργόμετρο. Έχουμε και μια ομάδα ενηλίκων στη Θεσσαλονίκη, στο Ναυτικό Ομιλο Θεσσαλονίκης, όπου ασχολούμαστε με το inter rowing. Τώρα που μιλάμε έχω μείνει λίγο εκτός φάσης, λόγω των κοινοβουλευτικών μου υποχρεώσεων. Αλλά, να σας πω ότι είμαι από εκείνους που πηγαίνουν στο γυμναστήριο της Βουλής. Το «νους υγιής» δεν είναι για να το λέμε μόνο στα τηλεπαράθυρα και στις τηλεπωλήσεις, αλλά για να το ζούμε κιόλας. Η γυμναστική είναι μέρος της καθημερινότητάς μου ως εκτόνωση, όχι το shopping therapy. Η εμπορική αγορά είναι κάτι που περισσότερο με αγχώνει παρά με ξεαγχώνει, για να είμαι ειλικρινής.
Διαβάστε επίσης: «Σιγά τον εγκληματία» – Η δήλωση βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ για τον τοξοβόλο που «άναψε» τα αίματα (video)
