Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε μία σκανδαλώδη αδιαφορία, που παραπέμπει σε συγκάλυψη, αναφορικά με εγκλήματα που ως θύματα έχουν παιδιά.
Δεν μιλάμε για την συνήθη κακοδαιμονία του κρατικού μηχανισμού, αλλά για κάτι πολύ πιο σοβαρό.
Φρικτά εγκλήματα κατά παιδιών, αποσιωπούνται μέχρι που η κατάσταση φτάνει στο απροχώρητο. Όταν πλέον η συγκάλυψη καθίσταται αδύνατη λόγω της κοινωνικής οργής, τότε βλέπουμε μία περίεργη κινητοποίηση «μηχανισμών», για δράστες φαινομενικά «περιθωριακούς», εξαιρείται η υπόθεση του Κολωνού όπου ο εγκέφαλος είχε σχέσεις με τον πυρήνα της πολιτικής εξουσίας.
Ισχυροί επιχειρηματίες δείχνουν ενδιαφέρον για την υπεράσπιση απαγωγέων και βιαστών μικρών παιδιών. Κυβερνητικά στελέχη του κρατικού μηχανισμού, παρεμβαίνουν για να εξασφαλίσουν «πολυτελή υπεράσπιση» σε κατά συρροή παιδοκτόνους. Παιδιά δολοφονούνται και η σορός τους ουδέποτε εντοπίζεται την ώρα που οι εμπλεκόμενοι απολαμβάνουν πολυτελή βίο πριν από τη σύλληψη τους.
Και τώρα, έχουμε την υπόθεση της Αμαλιάδας. Μία υπόθεση με πολλαπλούς θανάτους βρεφών, που θα έπρεπε να έχουν απασχολήσει τις αρχές εδώ και χρόνια, ώστε να έχουν σωθεί τουλάχιστον δύο ζωές.
Ακόμα όμως και την ύστατη στιγμή, λίγους μήνες πριν την τελευταία «απώλεια», η βασική πρωταγωνίστρια, Ειρήνη Μουρτζούκου και ενώ είχαμε ήδη τρεις επιβεβαιωμένους θανάτους βρεφών, εμφανιζόταν σε εκπομπές μεγάλης τηλεθέασης ως «θύμα», με πασίγνωστες δημοσιογράφους να στήνουν ολόκληρες «αγιογραφίες», καταλήγοντας στο συμπέρασμα πως το καημένο το κορίτσι είναι αξιαγάπητο και πέραν πάσης αμφιβολίας, «αθώο».
Τώρα που τα στοιχεία είναι συντριπτικά, οι «αγιογράφοι» έχουν εξαφανιστεί. Έχουν σιωπήσει κυριολεκτικά. Δεν έχουν το θάρρος να ζητήσουν ποτέ μία συγνώμη, καθώς πλέον για την κοινή γνώμη φέρουν μερίδιο ευθύνης και για την τελευταία τραγωδία, με τον μικρό Παναγιώτη.
Η συγγνώμη βέβαια είναι ίδιον αυτού που κάνει λάθος. Κάποιος που δρα εσκεμμένα, δύσκολα ζητά συγνώμη.
Εδώ λοιπόν προκύπτει το ερώτημα: Πως κινητοποιήθηκε ένας τέτοιος γιγαντιαίος και πολυδάπανος μηχανισμός πριν από λίγους μήνες για να μας πείσει ότι μία περιθωριακή προσωπικότητα είναι αθώα πέραν πάσης υποψίας;
Με απλά λόγια, ποιοι και για ποιους λόγους καλύπτουν την Μουρτζούκου;
Είναι κάποιος αυτοματισμός της διαβόητης Woke ατζέντας που διακρίνεται για την απαξίωση της ζωής των παιδιών ή κάτι άλλο πολύ πιο συγκεκριμένο;