Μαθήματα για την οικονομική καταστροφή της Ελλάδας στη διάρκεια των Μνημονίων πραγματοποιεί ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας, που είχε αποτύχει στη θητεία του ως μνημονιακού υπουργού και επιχειρεί τώρα να διδάξει μαθήματα για το ελληνικό χρέος, ενώ θα έπρεπε πρώτα να κάνει την αυτοκριτική του για τις δικές του ημέρες στο «τιμόνι» του οικονομικού επιτελείου.
Ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας μιλώντας σε διεθνές συνέδριο παρουσίασε τα 10 διδάγματα του παρελθόντος και συγκεκριμένα:
1. Αξιόπιστα δημοσιονομικά πλαίσια: Η ευρωζώνη εξακολουθεί να είναι μια ατελής οικονομική ένωση, καθώς δεν διαθέτει έναν κεντρικό δημοσιονομικό μηχανισμό (central fiscal capacity).
2. Αντικυκλικές δημοσιονομικές πολιτικές: Πολλά κράτη-μέλη της ευρωζώνης αναγκάστηκαν να λάβουν προκυκλικά μέτρα λιτότητας στη διάρκεια της κρίσης, όπως μεγάλες περικοπές στις δημόσιες επενδύσεις, τα οποία επέτειναν την ύφεση και επιδείνωσαν την ανεργία.
3. Εθνική ιδιοκτησία της δημοσιονομικής προσαρμογής: Όταν οι χώρες οικειοποιούνται τις δημοσιονομικές πολιτικές τους ισχυροποιείται η δέσμευσή τους για συνετή δημοσιονομική διαχείριση.
4. Ολιστική προσέγγιση της βιωσιμότητας του χρέους: Η διαχείριση του δημόσιου χρέους δεν αφορά μόνο τη μεσοπρόθεσμη φερεγγυότητα, αλλά και τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα. Τα υψηλά επίπεδα βραχυπρόθεσμου χρέους ή χρέους κυμαινόμενου επιτοκίου δύνανται να καταστήσουν μια χώρα πιο ευάλωτη σε αιφνίδιες μεταβολές των επιτοκίων και σε αυξημένους κινδύνους ρευστότητας.
5. Ευελιξία στην εξυπηρέτηση του χρέους: Ο ESM και το ΔΝΤ θέσπισαν μέτρα όπως επιμήκυνση της διάρκειας του χρέους και μείωση των επιτοκίων για χώρες που υπάγονταν σε προγράμματα στήριξης. Παρείχαν πρόσκαιρη ελάφρυνση και συνέβαλαν στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των αγορών.
6. Ενίσχυση της επίβλεψης του χρηματοπιστωτικού τομέα: Η δημιουργία του Ενιαίου Εποπτικού Μηχανισμού (SSΜ) και του Ενιαίου Μηχανισμού Εξυγίανσης (SRM) διασφαλίζει ότι οι συστημικές τράπεζες σε ολόκληρη την ευρωζώνη υπόκεινται σε ενιαίους κανόνες και ότι οι τράπεζες που περιέρχονται σε κατάσταση αφερεγγυότητας μπορούν να εξυγιανθούν χωρίς να επιβαρύνονται οι φορολογούμενοι.
7. Μακροπροληπτικές πολιτικές: Η κρίση ανέδειξε την ανάγκη για ανάπτυξη μακροπροληπτικών πολιτικών, που θα περιλαμβάνουν εργαλεία σχεδιασμένα για την αντιμετώπιση των συστημικών κινδύνων.
8. Ανακεφαλαιοποίηση και εξυγίανση τραπεζών: Βασικό δίδαγμα της κρίσης είναι η ανάγκη να διασφαλιστεί ότι οι τράπεζες διαθέτουν υψηλή κεφαλαιακή επάρκεια και ότι υπάρχουν μηχανισμοί εξυγίανσης τραπεζών που περιέρχονται σε κατάσταση αφερεγγυότητας χωρίς να τίθεται σε κίνδυνο η χρηματοπιστωτική σταθερότητα.
9. Αποδυνάμωση του φαύλου κύκλου κράτους – τραπεζών: Η αποδυνάμωση του φαύλου κύκλου μεταξύ κράτους και τραπεζών έχει ζωτική σημασία για την πρόληψη μελλοντικών κρίσεων. Οι αδύναμες τράπεζες μπορούν να επιδεινώσουν τα προβλήματα δημόσιου χρέους και αντίστροφα.
10. Αποτελεσματική συμπληρωματικότητα μεταξύ νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής: Έχει ζωτική σημασία για την επίτευξη δύο αλληλένδετων στόχων στο ευρωπαϊκό πλαίσιο: της βιωσιμότητας των δημόσιων οικονομικών και της σταθερότητας των τιμών.
Πηγή: Εφημερίδα Δημοκρατία
Διαβάστε ακόμα: Καταστροφή της αμερικανικής και ευρωπαϊκής οικονομίας «είδε» ο Στουρνάρας μετά την εκλογή Τραμπ
