Η Μέρκελ μιλά για την εποχή που ο Πούτιν χρησιμοποίησε τον σκύλο του για να την τρομάξει σε συνάντηση στο Σότσι και επιβεβαιώνει τον «αστικό μύθο» γύρω από το επεισόδιο…
Το απόσπασμα, από το νέο της βιβλίο με τίτλο «Ελευθερία»:
«Από την πρώτη επίσκεψή μου τον Ιανουάριο του 2006, ο Πούτιν ήξερε ότι φοβόμουν τα σκυλιά αφού ένας σκύλος με είχε δαγκώσει κοντά στο σπίτι μου, στις αρχές του 1995.
Ο Christoph Heusgen είχε ενημερώσει σχετικά τον Ρώσο ομόλογό του Sergei Prikhodko και ζήτησε από τον Πούτιν να μην φέρει τον σκύλο του στη συνάντηση.
Στη Μόσχα το 2006, ο Ρώσος πρόεδρος είχε σεβαστεί αυτό το αίτημα, αν και τότε φρόντισε να με προκαλέσει: ως ιδιαίτερο δώρο μου είχε κάνει ένα μεγάλο λούτρινο σκυλί, λέγοντάς μου ότι «δεν δάγκωνε». Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να χαμογελάσω και να το αντέξω. Έδωσα το δώρο στον Christoph Heusgen, ο οποίος έπρεπε να το κουβαλάει μέχρι να βρεθεί ένας Γερμανός αξιωματικός του πρωτοκόλλου για να το πάρει από τα χέρια του.
Στο Σότσι το 2007, όμως, το κατάμαυρο Labrador Koni του μπήκε στον χώρο της συνάντησης, με σάρκα και οστά. Ενώ ο Πούτιν και εγώ καθόμασταν και ποζάραμε για τους φωτογράφους και τα συνεργεία λήψης στην αρχή της συνάντησης, προσπάθησα να αγνοήσω τον σκύλο, παρόλο που ήταν ακριβώς δίπλα μου.
Από τις εκφράσεις του προσώπου του Πούτιν μπορούσα να καταλάβω ότι απολάμβανε την κατάσταση. Ήθελε άραγε απλώς να δει πώς αντιδρά κάποιος υπό πίεση;
Ήταν μια μικρή επίδειξη δύναμης; Μείνε ήρεμη, επικεντρώσου κι στους φωτογράφους, δεν θα αργήσει πολύ, συνέχισα να σκέφτομαι για τον εαυτό μου. Όταν τελικά το «μαρτύριο» τελείωσε, δεν είπα λέξη στον Πούτιν για αυτό, τηρώντας αντ’ αυτού, όπως έκανα συχνά σε όλη μου τη ζωή, τη βρετανική αρχή που σχετίζεται με τη βασιλική οικογένεια: «Ποτέ μην εξηγείς, ποτέ μην παραπονιέσαι».
Για το καψόνι του Καραμανλή στο Βουκουρέστι, που την είχε εξαγριώσει περισσότερο και απο τον Bush, δεν αναφέρει τίποτα στο βιβλίο της ή όποτε την συμφέρει τηρεί την βρετανική αρχή ;