Η Τίνα Σακελλάριου, σύζυγος του αείμνηστου Αλέκου Σακελλάριου, ξετυλίγει μοναδικές αναμνήσεις από αξέχαστες στιγμές που έζησε στο πλευρό του.
Του Βαγγέλη Καράλη
Φώτο: Βαγγέλης Μασιάς
Χαρακτηρίζει τη ζωή της με τον Αλέκο Σακελλάριο «μια βόλτα μέχρι τον Παράδεισο». Όπως λέει, πονάει σαν δικά της τα σπουδαία έργα που άφησε πίσω του ο αγαπημένος συγγραφέας, σεναριογράφος και σκηνοθέτης, ενώ τονίζει πως, αν γύριζε πίσω τον χρόνο, πάλι στο πλευρό του θα ήθελε να ζήσει.
Με το χαμόγελο στα χείλη και με μια αρχοντική ευγένεια, η Τίνα Σακελλάριου μας άνοιξε το σπίτι της, όπου έχει ζήσει τις ομορφότερες στιγμές της ζωής της με τον Αλέκο της, ξετυλίγοντας μαζί μας το κουβάρι των αναμνήσεών της.
Βρισκόμαστε στο σπίτι όπου έχετε ζήσει αξέχαστες στιγμές με τον αείμνηστο σύζυγό σας. Έχουν γυριστεί και ταινίες εδώ;
Στην είσοδο της πολυκατοικίας έχουν γίνει γυρίσματα για το «Δόλωμα», τους «Μακρυκωσταίους και Κοντογιώργηδες» και πολλά άλλα έργα. Είναι ιστορική πολυκατοικία αυτή, εδώ έζησε και ο Χρήστος Γιαννακόπουλος. Με τον Αλέκο ζήσαμε σε τούτο το σπίτι 13 χρόνια.
Ξεκινήσατε να σπουδάζετε σε δραματική σχολή. Θέλατε να γίνετε ηθοποιός;
Ναι, το ήθελα από μικρή και μου άρεσε πολύ ο κινηματογράφος. Σε έναν από τους ρόλους μου γνώρισα τον Ναπολέοντα Ελευθερίου, έναν πολύ καλό συγγραφέα και φίλο του Σακελλάριου. Τότε διάβασα στην εφημερίδα ότι ο Αλέκος ετοίμαζε μια παραγωγή για την κρατική τηλεόραση και αποφάσισα να τον γνωρίσω από κοντά. Τον θαύμαζα πολύ!
Και έτσι γνωριστήκατε;
Παρακαλούσα τον Ναπολέοντα να μου τον γνωρίσει. Ήταν καλοκαίρι και θυμάμαι μας κάλεσε ο Αλέκος σπίτι του, εδώ όπου μιλάμε. Χρησιμοποιούσε πάντα το σπίτι του και ως γραφείο. Θυμάμαι είχα πολύ τρακ, ήμουν μόλις 19 ετών. Πιάσαμε την κουβέντα και, όταν πήγε πια αργά, είπαμε να φύγουμε με τον Ναπολέοντα. Τότε λέει ο Σακελλάριος «Θα σας πάω εγώ με το αυτοκίνητο», με τον φίλο του τον Ναπολέοντα να μου σχολιάζει: «Είμαι πολλά χρόνια φίλος του, ποτέ δεν με πήγε στο σπίτι. Αυτό κάτι σημαίνει μαζί σου». Έτσι έγινε η πρώτη γνωριμία μας.
Τι σας γοήτευσε σε αυτόν;
Προτού ακόμη τον γνωρίσω ήξερα ότι θα τον παντρευτώ! Και παρόλο που δεν ταιριάζαμε φαινομενικά, ήμουν 19 και ήταν 64, ένας χοντρούλης κύριος με φαλάκρα, είχα την εντύπωση από μικρό παιδί ότι θα τον παντρευτώ! Η ζωή μου μαζί με τον Αλέκο ήταν σαν μια βόλτα στον παράδεισο!
Η πρόταση γάμου πότε έγινε;
Στο τρίτο μας ραντεβού! Μου έκανε την πρόταση στη Βάρκιζα. Δεν δέχτηκα στην αρχή. Ήταν πολύ συγκινητικό και ωραίο, αλλά ακόμη τον έλεγα «κύριο Αλέκο». Συνεχίσαμε να έχουμε δύο χρόνια σχέση, και μετά, όταν μου ξαναέκανε πρόταση, δέχτηκα. Ο γάμος μας έγινε στη Ρόδο, διότι εκεί κάναμε και το πρώτο μας ταξίδι μαζί.
Τα ΜΜΕ τότε της εποχής πώς αντιμετώπισαν τον γάμο σας;
Αυτό που έκανε αίσθηση, ήταν η μεγάλη διαφορά ηλικίας που είχαμε. Ο Αλέκος ήταν πολύ αγαπητός. Γι’ αυτόν τον λόγο θεωρώ ότι οι δημοσιογράφοι της εποχής δεν έγραψαν αυτά που ίσως ήθελαν να γράψουν. Ο Σακελλάριος πάντα με προστάτευε. Όταν έφυγε από τη ζωή, ένιωσα ότι έκλεισε η ομπρέλα προστασίας που είχα. Ήμουν μόλις 32 ετών και έμεινα μόνη με ένα παιδί. Με τα χρόνια, όμως, συνειδητοποίησα ότι η ομπρέλα αυτή δεν έχει κλείσει, γιατί ο Σακελλάριος υπάρχει κάπου, το όνομά του, η φήμη του, όλος ο σεβασμός που εξέπεμπε.
Γιατί επιλέξατε να μην παντρευτείτε ξανά;
Γιατί ο Αλέκος δεν μπορούσε να συγκριθεί με κανέναν. Όσο κι αν δεν θέλεις να συγκρίνεις τους ανθρώπους, κανένας άνδρας δεν μπορούσε να φτάσει τον Σακελλάριο. Και έβαζα πάντα ασυναίσθητα αυτό το μέτρο, βλέποντας ότι ο Σακελλάριος ήταν ένας και μοναδικός!
Μετανιώσατε ποτέ που αφήσατε μικρή το θέατρο, για να παντρευτείτε;
Όχι, δεν μετάνιωσα, διότι δεν πίστευα ότι θα γίνω ποτέ σπουδαία ηθοποιός. Εξάλλου, πάντα ήμουν μέσα στο θέατρο, έστω και πίσω από τη σκηνή, οπότε δεν μου έλειψε. Επίσης, δεν ήθελα να πάρω κάποιο ρόλο, γιατί θα μου έλεγαν ότι τον πήρα επειδή είμαι γυναίκα του Σακελλάριου. Δεν ήθελα να τον φέρω σε δύσκολη θέση.
Επομένως, ο Σακελλάριος γνώριζε σε τι χέρια αφήνει την πνευματική παρακαταθήκη του.
Βεβαίως και γνώριζε. Αλλά κι εγώ πέρασα από εξετάσεις. Δούλευα και έκανα δουλειά γραφείου από την πρώτη στιγμή που παντρευτήκαμε, μέχρι που πέθανε. Δεν κάθισα ποτέ να τα περιμένω όλα έτοιμα, γι’ αυτό και τώρα γνωρίζω καλά τα πεπραγμένα, αναφορικά με τα πνευματικά δικαιώματα και τις παραγωγές που ζητούν έργα του Αλέκου. Τα έργα του τα πονάω σαν δικά μου. Στόχος ζωής για μένα είναι ο Σακελλάριος να ζει μέσα από το έργο του.
Τι σας είχε πει, προτού φύγει από τη ζωή;
Ήταν στο νοσοκομείο και, λίγο πριν πεθάνει, μου είπε: «Φοβάμαι που σε αφήνω, φοβάμαι τον κόσμο, φοβάμαι μη στενοχωρηθείς». Αυτός ήταν ο καημός του, να είμαι εγώ καλά.
Και καταφέρατε ως χήρα να μεγαλώσετε μόνη σας ένα παιδί…
Είμαι πολύ περήφανη για την κόρη μου, τη Φαίη. Τα έχει καταφέρει μια χαρά επαγγελματικά, έχει ένα πολύ ενδιαφέρον καλλιτεχνικό site, το «Fey’s Style», αλλά κυρίως χαίρομαι γιατί τα έχει καταφέρει πολύ καλά ως μάνα. Μεγαλώνει μόνη της δύο υπέροχα παιδάκια και χαίρομαι που ανάθρεψα έναν έντιμο άνθρωπο. Ο Αλέκος αγαπούσε πολύ τη Φαίη, τη μεγάλωσε σαν κόρη του.
Για να αλλάξουμε κλίμα, ισχύει ότι η Τζένη Καρέζη βγήκε στον κινηματογράφο εξαιτίας του συζύγου σας;
Ο Σακελλάριος την έβαλε στο «Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο». Ο Φίνος δεν την ήθελε. Είχε κάνει ένα δοκιμαστικό και είπε τότε ο Φίνος στον Σακελλάριο το εξής καταπληκτικό: «Είναι λίγο αλλήθωρη και δεν τη θέλω!» Τότε είπε ο Σακελλάριος: «Εάν δεν την πάρεις, δεν θα κάνουμε την ταινία». Και έτσι άρχισε η Τζένη τη συνεργασία της με τον Φίνο.
Είχε ο Σακελλάριος αγαπημένους ηθοποιούς;
Μεγάλες του αγάπες ήταν ο Λογοθετίδης, ο Φωτόπουλος και ο Ηλιόπουλος. Επίσης, με τη Ρένα Βλαχοπούλου και την Αλίκη Βουγιουκλάκη είχαν μεγάλη αγάπη και σεβασμό. Όλα αυτά που είχαν ακουστεί, ότι είχαν κόντρα με την Αλίκη, ήταν ψέματα. Απλά διαφωνούσαν συχνά, διότι ήταν και οι δύο έντονες προσωπικότητες.
Υπάρχουν σήμερα συγγραφείς που να φτάνουν στο επίπεδο του Σακελλάριου;
Δυστυχώς, δεν βλέπω να υπάρχει κάτι. Μακάρι να υπάρξουν όμως. Εκτιμώ πολύ τον Ρέππα και τον Παπαθανασίου, που έχουμε συνεργαστεί. Και πολύ ευχαρίστως να συνεργαστώ ξανά μαζί τους. Επίσης, ο Ρήγας με τον Αποστόλου έχουν κάνει ωραία πράγματα.
Η συνεργασία σας με τον Μάρκο Σεφερλή πώς ήταν;
Η συνεργασία μας δεν ήταν και ό,τι πιο επιτυχημένο. Ήταν βέβαια πολύ μικρός τότε ο Μάρκος, τον είχα δει που έκανε το «Ταξί» στον ΑΝΤ1 και μου άρεσε πολύ. Μου είχε ζητήσει να ανεβάσει τον «Ηλία του 16ου» στο θέατρο και του έδωσα τα δικαιώματα. Το έργο το πήγε στα δικά του μέτρα κΑι εμένα αυτό δεν μου άρεσε. Είναι δύσκολο να έχεις μια συνέπεια πάνω στο κείμενο. Να ξεκαθαρίσω ότι τον εκτιμώ πολύ ως άνθρωπο και ηθοποιό, απλά, όταν ανεβάζεις έργα του Σακελλάριου, οφείλεις να ακολουθείς το κείμενο όπως είναι. Αλλιώς δεν έχει νόημα. Αυτά όμως συμβαίνουν στις δουλειές, δεν έγινε κάτι, δεν τσακωθήκαμε.
Ενώ, θεατρικά, τα τελευταία χρόνια παίζονται πολλά έργα του Σακελλάριου, στον κινηματογράφο, εκτός από τον «Ηλία του 16ου» με τον Πέτρο Φιλιππίδη, δεν έχουμε δει κάποιο άλλο remake.
Μου έχουν ζητήσει πολλές φορές, απλά εγώ δεν έχω δώσει. Είμαι ανοιχτή να δουν τα έργα του Αλέκου από μια άλλη οπτική γωνία, αλλά, δυστυχώς, κινηματογραφικά φοβάμαι ότι δεν θα είναι εφάμιλλα της σκηνοθεσίας του. Θα έδινα τα δικαιώματα για έργο του Αλέκου στον κινηματογράφο, μόνο αν είχα μεγάλη οικονομική ανάγκη. Στον «Ηλία του 16ου» με τον Πέτρο Φιλιππίδη, που εκτιμώ και αγαπώ πολύ, δούλεψαν και άλλοι σπουδαίοι ηθοποιοί. Παρ’ όλα, αυτά δεν βγήκε το αποτέλεσμα που έπρεπε. Από την άλλη, χάρηκα, διότι αποδείχθηκε ότι ο Σακελλάριος ήταν μεγάλος σκηνοθέτης.
Φέτος παίζεται με μεγάλη επιτυχία το «Αλίμονο στου νέους» στο θέατρο Coronet. H γνώμη σας;
Το έργο είναι παραγωγή του Μάρκου Σεφερλή. Για εμένα, ο Γιώργος Γαλίτης που παίζει τον ρόλο του Χορν είναι σπουδαίος ηθοποιός. Χάρηκα πολύ γι’ αυτήν την παράσταση και είμαι πολύ περήφανη για όλους τους ηθοποιούς. Τέτοιες δουλειές θέλω να κάνω. Αυτό το έργο το έπαιξε ένας Χορν. Εάν ζούσαν ο Χορν, ο Σακελλάριος και ο Γιαννακόπουλος, και πήγαιναν να δουν αυτό το ανέβασμα, θα ήταν περήφανοι και οι τρεις τους.
Καταλαβαίνουμε τη μεγάλη αγάπη που έχετε στον σύζυγό σας και αντιλαμβανόμαστε τη θλίψη σας για το γεγονός ότι, διαρρήκτες έκλεψαν πρόσφατα τα πολύτιμα αντικείμενα του Σακελλάριου από το σπίτι σας…
Αν υπήρχε δεύτερη ζωή, πάλι με τον Σακελλάριο θα ήθελα να τη ζήσω. Πάντοτε πίστευα ότι δεν δένεσαι με αντικείμενα. Μου κόστισε πολύ συναισθηματικά που έκλεψαν τα κειμήλια του Αλέκου μου, διότι για έμενα ήταν όμορφες μνήμες και αναμνήσεις.
Διαβάστε επίσης: Η «Πάπισσα Ιωάννα» παρουσιάζεται σε παγκόσμια πρώτη στην Αίθουσα «Σταύρος Νιάρχος»
