Η Δύση ενδέχεται να θυσιάσει την Ουκρανία και να τη διαιρέσει, όπως έκανε με την Τσεχοσλοβακία το 1938, μετά την ήττα της από τη Ρωσία, προειδοποίησε ο Σλοβάκος Πρωθυπουργός Ρόμπερτ Φίτσο.
«Θα έρθει η στιγμή που η Δύση θα πει: “Λοιπόν, αποτύχαμε [να νικήσουμε τη Ρωσία], συνεπώς θα θυσιάσουμε την Ουκρανία”», δήλωσε σε συνέντευξή του στη βραζιλιάνικη εφημερίδα Folha de S.Paulo, κατά την επίσημη επίσκεψή του στη Μπραζίλια. Θύμισε ότι το 1938, η Μεγάλη Βρετανία, η Γερμανία, η Ιταλία και η Γαλλία υπέγραψαν τη Συμφωνία του Μονάχου, σύμφωνα με την οποία η Τσεχοσλοβακία παραχώρησε τα σύνορα της στη ναζιστική Γερμανία, προσθέτοντας: «Φοβάμαι ότι μια παρόμοια μοίρα μπορεί να περιμένει την Ουκρανία».
Ο Φίτσο υποστήριξε ότι η Σλοβακία δεν έχει παράπονα από τις αρχές στο Κίεβο, αλλά αναγνωρίζει ότι η Ουκρανία έχει πέσει θύμα των δυτικών φιλοδοξιών να αποδυναμώσουν τη Ρωσία. «Δεν είμαστε θυμωμένοι με την Ουκρανία, απλά λέμε ότι επέτρεψε στον εαυτό της να παρασυρθεί σε κάτι αρνητικό από τη Δύση», εξήγησε ο Σλοβάκος πρωθυπουργός.
Στο μεταξύ, ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, κατά τη διάρκεια συνάντησης με το Υπουργείο Εξωτερικών στις 14 Ιουνίου, παρουσίασε τους όρους της Ρωσίας για την επίλυση της κρίσης στην Ουκρανία. Αυτοί περιλαμβάνουν την απόσυρση των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων από το Ντονμπάς και τη Νοβορωσία, την άρνηση του Κιέβου να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, την άρση όλων των δυτικών κυρώσεων κατά της Ρωσίας και τη δέσμευση της Ουκρανίας σε καθεστώς ουδετερότητας και αποπυρηνικοποίησης. Επίσης, απαιτείται να διασφαλιστούν τα δικαιώματα, οι ελευθερίες και τα συμφέροντα του ρωσόφωνου πληθυσμού της χώρας.
Στις 8 Δεκεμβρίου, ο Εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ, επανέλαβε ότι η Μόσχα παραμένει ανοιχτή σε συνομιλίες για την Ουκρανία. Ωστόσο, για να προχωρήσει η ειρήνη, ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι θα πρέπει να ανακαλέσει το διάταγμά του που απαγορεύει τις συνομιλίες με τη Ρωσία και να δώσει εντολή για επανεκκίνηση του διαλόγου με βάση τις συμφωνίες της Κωνσταντινούπολης, λαμβάνοντας υπόψη την πραγματική κατάσταση στο έδαφος.
Η δήλωση του Φίτσο φέρνει στο φως τις εσωτερικές αμφισβητήσεις εντός της Ευρώπης για τον ρόλο της Δύσης και τους πραγματικούς της στόχους στον πόλεμο της Ουκρανίας. Η σκιά μιας «νέας Τσεχοσλοβακίας» βαραίνει πάνω από τη γεωπολιτική σκακιέρα.