Όλα τα ρεπορτάζ των συμπολιτευόμενων και αντιπολιτευόμενων εφημερίδων ερμηνεύουν χτες στα πρωτοσέλιδά τους την επιλογή Μητσοτάκη για την προεδρική εκλογή ως στροφή στα δεξιά. Μερικά και με πρόδηλη την απογοήτευση, καθώς από τις αρχές του περασμένου φθινοπώρου είχαν αναγάγει αυτό το ορόσημο ως το καθοριστικό debate για την οριστική επικράτηση της Κεντροαριστεράς στα άδυτα του Μαξίμου και την τελική άλωση του χώρου. Αυτό ήταν το διακύβευμα, αυτό επιθυμούσαν να σηματοδοτήσουν, ευτυχώς προσωρινά η παράταξη πήρε μία ανάσα.
Αν θα είναι οριστικό θα κριθεί και από τη σύνθεση της κυβέρνησης μετά τον σχεδιαζόμενο ανασχηματισμό, αλλά κυρίως και από το περιεχόμενο της αναθεώρησης του Συντάγματος. Αν είσαι δεξιός, δεν χρειάζεσαι να κάνεις στροφή στα δεξιά. Πορεύεσαι. Αν δεν είσαι, κάνεις. Αλλά με την ίδια ευκολία που στρίβεις προς τα δεξιά μπορείς, σε μία άλλη διασταύρωση, να στρίψεις αριστερά.
Ο πρωθυπουργός, σε αυτή τη συγκυρία, με την επιλογή του Κώστα Τασούλα αφήνει πίσω του το τραυματικό εξάμηνο Ιουλίου – ∆εκεμβρίου 2024, κατά τη διάρκεια του οποίου έχασε 13 μονάδες στις ευρωεκλογές και από τότε έχει ανακτήσει μόνο μία από αυτές. Με την επιλογή αυτή επίσης θεωρεί ότι εξασφαλίζει κοινοβουλευτικά ένα ήσυχο 2025, μέχρι να φτάσει ο ίδιος στο δικό του λιμάνι του 2026 και να κριθεί οριστικά αν θα πάει στην Ευρώπη ή αν θα μείνει αμανάτι στην Ελλάδα. Υπό αυτήν την έννοια η επιλογή του Κώστα Τασούλα μοιάζει να είναι τακτικής φύσεως και όχι στρατηγικής φύσεως. Ο ίδιος ο κύριος Μητσοτάκης άλλωστε, όπως είπε και στην κηδεία του Κώστα Σημίτη, σιχαίνεται την προσωπική μετάλλαξη. Τούτων δοθέντων, έχει τεράστια αξία να διερευνήσουμε το περιεχόμενο της συνταγματικής αναθεώρησης που ετοιμάζει η ομάδα του και έχει καθαρά ιδεολογικό πρόσημο. Θα προσπαθήσει με αυτήν να νικήσει την αμφισβήτηση της πολιτικής, στέλνοντας τους πολιτικούς στον φυσικό τους δικαστή και καταργώντας τις εξεταστικές επιτροπές της Βουλής.
Μέχρι τότε, βεβαίως, πρέπει να ψηφίσει και τον εκτελεστικό νόμο του Συντάγματος για τις αποσβεστικές προθεσμίες του νόμου περί ευθύνης υπουργών. (Το Σύνταγμα από το ’19 καθιερώνει εικοσαετή παραγραφή αλλά ο νόμος έχει μείνει στο παλαιό καθεστώς των παραγράφων express και υπάρχει πρόβλημα ερμηνείας!) Θα προσπαθήσει, ενδεχομένως μετρώντας και τη συγκυρία, να ανοίξει από ήπια έως σκληρά ιδεολογικά μέτωπα φιλελεύθερου χαρακτήρα. Η κατάργηση του θρησκευτικού όρκου και η καθιέρωση του πολιτικού όρκου, ο διαχωρισμός Εκκλησίας – Κράτους είναι μερικά από αυτά. Το κυριότερο: Θα προσπαθήσει να προσαρμόσει το Σύνταγμα στο εποικοδόμημα των καρτέλ που ο ίδιος έχει δημιουργήσει μέσα στον χώρο της οικονομίας για να διευκολύνονται τα deals και οι μπίζνες. Ακόμα και σε βάρος της ιδιοκτησίας, εάν διαβάσουμε προσεκτικά το καινοτόμο Σύνταγμα που υιοθετεί σε δόσεις. Αυτό είναι το ορόσημο για να κριθεί αν ο κύριος Μητσοτάκης επιστρέφει στην παράταξη ή αν απομακρύνεται οριστικά από αυτήν. Τα υπόλοιπα είναι ομίχλη της εποχής. Που περιορίζει την ορατότητα. Το ζήτημα είναι να αρχίσουμε να «βλέπουμε» πριν ακόμη διαλυθεί το σύννεφο.
Διαβάστε ακόμα:
Η φάπα των ευρωεκλογών ήταν η τροχιοδεικτική. Το “μπαράζ” θα ΄ρθει με τις επόμενες…!!
Εντός η εκτός της παράταξης δεν γνωρίζω και δεν με ενδιαφέρει, αλλά η πολιτική της συγκάλυψης με σκοπό την ατιμωρησία των δολοφόνων των Τεμπών σίγουρα θα συνεχιστεί με τον Τασούλα
Εδώ ο Μητσοτάκης και η κυβέρνηση του δεν βλέπουν ή δεν θέλουν να δουν τον τυφώνα Τραμπ-Μασκ που έρχεται να σαρώσει τα πάντα (Ουκρανία, εμβόλια, απε κ.α.)…