Χθες με τις συγκεντρώσεις που έκαναν οι δυο πολιτικοί αρχηγοί έκλεισε και τυπικά ο προεκλογικός αγώνας. Ένας αγώνας που κράτησε δυο περίπου μήνες και σημαδεύτηκε από ανατροπές και εκπλήξεις. Από σήμερα οι…πολεμιστές θα είναι παρά πόδα, περιμένοντας την κρίση του ελληνικού λαού.
Ενός λαού που για άλλη μια φορά δεν θα επιλέξει ποιος θα τον κυβερνήσει αλλά θα καταψηφίσει αυτόν που τον κυβέρνησε.
Όπως όλα δείχνουν στη ζωή και στην πολιτική αυτό που φαντάζει απίθανο, μπορεί να γίνεται πιθανό. Αν κανείς πριν λίγα χρόνια υποστήριζε ότι ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, θα γινόταν Πρόεδρος της ΝΔ και προσεχώς σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις πρωθυπουργός, θα τον περνούσαν για τρελό.
Ο κ. Μητσοτάκης πέτυχε λοιπόν το απίθανο και οφείλει να ανάψει μια λαμπάδα στην Παναγία της Τήνου, εκεί που έχει το εξοχικό του, στον Αλέξη Τσίπρα, ή για να ακριβολογούμε σε κάποιους από τους Υπουργούς του.
Οι νίκες του κ. Μητσοτάκη, και στα δυο μέτωπα, που προαναφέραμε, οφείλονταν κυρίως στα λάθη που έκαναν οι αντίπαλοί του, που τον υποτίμησαν και το πλήρωσαν.
Από την Κυριακή το βράδυ, εάν επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις, ο πρόεδρος της ΝΔ δεν θα κρίνεται με βάση τα λάθη των προκατόχων του, αλλά με βάση τις επιλογές του. Τόσο σε πολιτικές όσο και σε πρόσωπα.
Ας ελπίσουμε ο κ. Μητσοτάκης, να μην κάνει το λάθος, ούτε στο ένα ούτε στο άλλο.
Να αποφύγει τοξικές και νεοφιλελεύθερες πολιτικές από τη μια και να αποφύγει τοξικά πρόσωπα από την άλλη. Πρόσωπα που δυστυχώς μυρίστηκαν εξουσία και χώθηκαν στην αυλή του.
Η ιστορία βλέπεις έχει το δικό της παράξενο τρόπο να γράφει τα διάφορα κεφάλαιά της. Ο Ιούλιος ήταν ένας μήνας που είχε σημαδέψει τον πατέρα του κ. Μητσοτάκη πολιτικά. Η ζωή τα έφερε έτσι ώστε ο Ιούλιος να είναι ο μήνας που ο γιος του Κώστα Μητσοτάκη, πιθανότατα θα αναλάβει πρωθυπουργός.
Το στοίχημα που έχει ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι μεγάλο. Περιέχει βιωματικά στοιχεία που τον σημάδεψαν.
Είναι στο χέρι του να προσέξει τις παρέες του και να κυβερνήσει με βάση τις ανάγκες του λαού και όχι των αυλικών του.
Είναι στο χέρι του να τραβήξει μια γραμμή στο χθες, να πάρει σφουγγάρι και να σβήσει το παρελθόν. Αν αφήσει το εμμονικό του περιβάλλον, που ονειρεύεται εκδικήσεις και ρεβάνς τότε με το καλημέρα, θα τον… καταπιεί.
Για αυτό και λέμε: Ας ελπίσουμε να μην κάνει το λάθος ο κ. Μητσοτάκης. Η μάλλον ελπίζουμε να καθαρίσει την αυλή του. Για αυτό να πάρει σκούπα και σφουγγάρι…
Νίκος Ελευθερόγλου
